پرش به محتوا

قیام امام مهدی چه روزی است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت'
جز (جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت')
خط ۳۲: خط ۳۲:
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«در پاره‌ای [[روایات]]، از [[عاشورا]] به روز [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} تعبیر شده است. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: "[[حضرت قائم]] {{ع}} روز شنبه که [[روز عاشورا]] است [[قیام]] می‌کند؛ روزی که [[امام حسین]] {{ع}} [[شهید]] شد"<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۶۵۳؛ غیبة طوسی، ص ۲۷۴.</ref>. و نیز می‌فرمایند: "آیا می‌دانید که این روز -عاشورا- چه روزی است‌؟ همان روزی است که [[خداوند]] [[توبه]] [[آدم]] و [[حوا]] را پذیرفت؛ روزی است که [[خداوند]] دریا را برای [[بنی اسرائیل]] شکافت و [[فرعون]] و پیروانش را غرق کرد و [[موسی]] {{ع}} بر [[فرعون]] پیروز شد. روزی است که [[ابراهیم]] {{ع}} متولد شد. روزی است که [[خداوند]] [[توبه]] [[قوم]] یونس {{ع}} را پذیرفت؛ روز تولد [[حضرت عیسی]] {{ع}} و روزی است که [[حضرت قائم]] {{ع}} در آن [[روز قیام]] می‌کند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۵.</ref>.
::::::«در پاره‌ای [[روایات]]، از [[عاشورا]] به روز [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} تعبیر شده است. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: "[[حضرت قائم]] {{ع}} روز شنبه که [[روز عاشورا]] است [[قیام]] می‌کند؛ روزی که [[امام حسین]] {{ع}} [[شهید]] شد"<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۶۵۳؛ غیبة طوسی، ص ۲۷۴.</ref>. و نیز می‌فرمایند: "آیا می‌دانید که این روز -عاشورا- چه روزی است‌؟ همان روزی است که [[خداوند]] [[توبه]] [[آدم]] و [[حوا]] را پذیرفت؛ روزی است که [[خداوند]] دریا را برای [[بنی اسرائیل]] شکافت و [[فرعون]] و پیروانش را غرق کرد و [[موسی]] {{ع}} بر [[فرعون]] پیروز شد. روزی است که [[ابراهیم]] {{ع}} متولد شد. روزی است که [[خداوند]] [[توبه]] [[قوم]] یونس {{ع}} را پذیرفت؛ روز تولد [[حضرت عیسی]] {{ع}} و روزی است که [[حضرت قائم]] {{ع}} در آن [[روز قیام]] می‌کند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۵.</ref>.
::::::[[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: "یکدیگر را در [[روز عاشورا]]، این‌گونه تعزیت دهید: {{عربی|"أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْنِ وَ جَعَلَنَا وَ إِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبِينَ بِثَأْرِهِ مَعَ وَلِيِّهِ الْإِمَامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ {{عم}}"}}<ref>مصباح المتهجد، مفاتیح الجنان.</ref>؛ [[خداوند]] اجر ما و شما را در [[مصیبت]] [[حسین]] {{ع}} بزرگ گرداند و ما و شما را از کسانی قرار دهد که به همراه ولی‌اش، [[امام مهدی]] از [[آل محمد]] {{عم}}، طلب [[خون]] آن حضرت کرده، به خون‌خواهی او برخیزیم. خود [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز در زنده نگهداشتن یاد [[عاشورا]] می‌کوشد. گواه آن، داستان [[علامه]] [[بحر العلوم]] است که با آن کهولت سن‌ و [[موقعیت]] علمی و اجتماعی، در صف سینه‌زنان [[امام حسین]] {{ع}} با وضعیتی خاص ظاهر می‌شود. و وقتی از او می‌پرسند چرا چنین عزاداری می‌کنید؟ می‌فرماید: با رسیدن به دسته سوگواران، چشمم به [[محبوب]] دل‌ها، [[امام عصر]] {{ع}} افتاد و دیدم آن حضرت، با سر و پای برهنه در میان انبوه عزاداران، در سوگ پدرش [[حسین]] {{ع}} با چشمانی اشک‌بار به سر و سینه می‌زند؛ به همین جهت، قرار از کفم رفت و چنین به سوگواری پرداختم<ref>عاشورا و انتظار، پورسید آقایی، ص ۲۷.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۴۷۶.</ref>.
::::::[[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: "یکدیگر را در [[روز عاشورا]]، این‌گونه تعزیت دهید: {{عربی|"أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْنِ وَ جَعَلَنَا وَ إِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبِينَ بِثَأْرِهِ مَعَ وَلِيِّهِ الْإِمَامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ {{عم}}"}}<ref>مصباح المتهجد، مفاتیح الجنان.</ref>؛ [[خداوند]] اجر ما و شما را در [[مصیبت]] [[حسین]] {{ع}} بزرگ گرداند و ما و شما را از کسانی قرار دهد که به همراه ولی‌اش، [[امام مهدی]] از [[آل محمد]] {{عم}}، طلب [[خون]] آن حضرت کرده، به خون‌خواهی او برخیزیم. خود [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز در زنده نگهداشتن یاد [[عاشورا]] می‌کوشد. گواه آن، داستان [[علامه]] [[بحر العلوم]] است که با آن کهولت سن‌ و موقعیت علمی و اجتماعی، در صف سینه‌زنان [[امام حسین]] {{ع}} با وضعیتی خاص ظاهر می‌شود. و وقتی از او می‌پرسند چرا چنین عزاداری می‌کنید؟ می‌فرماید: با رسیدن به دسته سوگواران، چشمم به [[محبوب]] دل‌ها، [[امام عصر]] {{ع}} افتاد و دیدم آن حضرت، با سر و پای برهنه در میان انبوه عزاداران، در سوگ پدرش [[حسین]] {{ع}} با چشمانی اشک‌بار به سر و سینه می‌زند؛ به همین جهت، قرار از کفم رفت و چنین به سوگواری پرداختم<ref>عاشورا و انتظار، پورسید آقایی، ص ۲۷.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۴۷۶.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
==پرسش‌های وابسته==
==پرسش‌های وابسته==
۲۱۸٬۸۵۷

ویرایش