بحث:دحیه کلبی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «دحیة بن خلیفة بن فروه از قبیله یمنی‌تبار کلب از کلان مجموعه قضاعه ب...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[دحیة بن خلیفة | [[دحیة بن خلیفة بن فروة]] از [[قبیله یمنی‌تبار کلب]] از کلان مجموعه [[قضاعه]] بود<ref>النسب، ص ۳۶۶ ـ ۳۶۷؛ اسدالغابه، ج ۲، ص ۶.</ref> که در سرمرزهای [[حجاز]] و [[شام]] به سوی شمال می‌زیستند و از سوی [[روم]] بر این منطقه [[ولایت]] داشتند،<ref>معجم قبائل العرب، ج ۳، ص ۹۵۷.</ref> ازاین‌رو او را کَلْبی <ref>الطبقات، ج ۱، ص ۱۹۹.</ref> و قضاعی خوانده‌اند.<ref>تاریخ الاسلام، ج ۴، ص ۴۸.</ref> از وی،[[خانواده]] و پیشینه‌اش در دوره پیش از [[اسلام]] اطلاع چندانی در دست نیست.<ref>جمهرة انساب العرب، ۴۵۸.</ref> وی از تاجرانی بود که به شام رفت‌وآمد داشت و به یثرب کالاهای تجاری به ویژه مواد غذایی می‌آورد و همین امر سبب آشنایی او با [[پیامبر]] {{صل}} شد. | ||
برپایه [[روایت]] مشهوری در [[تفاسیر]]، به هنگام گرانی و کمبود مواد غذایی، روزی [[دحیه]] با کالای تجاری خود که بیشتر خوراکی بود، با کاروانی تجاری به [[مدینه]] رسید و با نواختن طبل، حضور خود را اعلام داشت و [[مردم]] به [[رقابت]] از یکدیگر و برای خرید مواد غذایی مورد نیاز خود، [[رسول خدا]] {{صل}} را که در حال ارائه [[خطبه]] [[نماز جمعه]] بودند رها کرده و از [[مسجد]] خارج شدند و به سمت کاروان تجاری رفتند، ازاین‌رو [[آیه]] «واِذا رَاَوا تِجـرَةً اَو لَهوًا اِنفَضّوا اِلَیها وتَرَکوکَ قامـًا قُلما عِندَ اللّهِ خَیرٌ مِنَ اللَّهوِ ومِنَ التِّجـرَةِ واللّهُ خَیرُ الرّازِقین» ([[جمعه]] / ۶۲، ۱۱) در این باره نازل شد.<ref>جامع‌البیان، ج ۲۸، ص ۱۳۲؛ اسباب النزول، ص ۲۸۶؛ مجمع‌البیان، ج ۱۰، ص ۱۱.</ref> بر پایه این آیه برخی نمازگزاران با [[مشاهده]] [[تجارت]]، پیامبر {{صل}} را رها کرده‌اند. با [[تکیه]] بر روایت شناخته شده [[ابن عباس]] در ترتیب [[نزول]] [[سوره‌های قرآن]] <ref>الاتقان، ج ۱، ص ۳۸.</ref> و موقعیت [[سوره جمعه]] در این روایت، این رخداد باید میان سال‌های ۵ـ۸ [[هجرت]] باشد. | برپایه [[روایت]] مشهوری در [[تفاسیر]]، به هنگام گرانی و کمبود مواد غذایی، روزی [[دحیه]] با کالای تجاری خود که بیشتر خوراکی بود، با کاروانی تجاری به [[مدینه]] رسید و با نواختن طبل، حضور خود را اعلام داشت و [[مردم]] به [[رقابت]] از یکدیگر و برای خرید مواد غذایی مورد نیاز خود، [[رسول خدا]] {{صل}} را که در حال ارائه [[خطبه]] [[نماز جمعه]] بودند رها کرده و از [[مسجد]] خارج شدند و به سمت کاروان تجاری رفتند، ازاین‌رو [[آیه]] «واِذا رَاَوا تِجـرَةً اَو لَهوًا اِنفَضّوا اِلَیها وتَرَکوکَ قامـًا قُلما عِندَ اللّهِ خَیرٌ مِنَ اللَّهوِ ومِنَ التِّجـرَةِ واللّهُ خَیرُ الرّازِقین» ([[جمعه]] / ۶۲، ۱۱) در این باره نازل شد.<ref>جامع‌البیان، ج ۲۸، ص ۱۳۲؛ اسباب النزول، ص ۲۸۶؛ مجمع‌البیان، ج ۱۰، ص ۱۱.</ref> بر پایه این آیه برخی نمازگزاران با [[مشاهده]] [[تجارت]]، پیامبر {{صل}} را رها کرده‌اند. با [[تکیه]] بر روایت شناخته شده [[ابن عباس]] در ترتیب [[نزول]] [[سوره‌های قرآن]] <ref>الاتقان، ج ۱، ص ۳۸.</ref> و موقعیت [[سوره جمعه]] در این روایت، این رخداد باید میان سال‌های ۵ـ۸ [[هجرت]] باشد. | ||