بحث:فقه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'صدر' به 'صدر') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==تعریف فقه== | |||
*در تعریف فقه آمده است: "فقه، [[علم به احکام شرعی]] فرعی از ادلۀ تفصیلی آن است"<ref>"هو العلم بالاحکام الشرعیۀ الفرعیۀ عن أدلتها التفصیلیه"؛ ابوالقاسم میرزای قمی، قوانین الاصول، ص۵.</ref><ref>[[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[فقه نظام سیاسی اسلام ج۱ (کتاب)|فقه نظام سیاسی اسلام]]، ج۱، ص:۱۲.</ref>. | |||
==فقه در [[فرهنگ]] [[مطهر]]== | |||
یعنی [[فهم]] عمیق، یعنی [[فکر]] کردن درباره امری که احتیاج به فهم عمیق دارد و باید روی آن فکر کرد، یعنی ممکن است شما چیزی از من [[روایت]] بکنید و خودتان نفهمید ولی آیندگان خواهند فهمید، یا ممکن است شما بفهمید ولی آن کسی که بعد از شما می‌آید از شما خواهد فهمید<ref>شرح مبسوط منظومه، ج۲، ص۴۴؛ سیری در سیره نبوی، ص۴۲؛ خاتمیت ص۱۶۷.</ref>. | |||
"فقه" در اصطلاح اولی [[دینی]]، یعنی یک [[حقیقت]] دینی و یک [[حکمت]] دینی که [[نیازمند]] به تعمق و [[تفکر]] است. مقصود در اینجا حقایق و کلماتی است که [[مردم]] از خود آن [[حضرت]] می‌شنوند<ref>ده گفتار، ص۲۰۳؛ خاتمیت، ص۱۶۷؛ آشنایی با قرآن ج۳، ص۱۸۱.</ref>. | |||
"فقه" در اصطلاح امروز ما یعنی [[علم به احکام]]<ref>خاتمیت، ص۱۶۶.</ref>. فقه معنی غور کردن و به اعماق رسیدن را می‌دهد<ref>تکامل اجتماعی انسان، ۱۶۹.</ref>. | |||
مراجعه به [[علم]] فقه<ref>اسلام و مقتضیات زمان، ج۱، ص۱۱۸.</ref>. و فن فقه.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۶۱۳.</ref> | |||
===فقه [[خوارج]]=== | |||
فقه خوارج فقه مخصوصی است. [[عقاید]] فقهیشان بسیار جامد است. گفتند تمام [[فرق اسلامی]] کافرند غیر از ما و هر کسی که [[گناه کبیره]] مرتکب بشود [[کافر]] است. یک فقه به اصطلاح مضیق، تنگ و تاریک به وجود آوردند. به همین [[دلیل]] اینها بعدها منقرض شدند، چون اساساً فقه اینها فقه عملی نبود، نمی‌شد جامعه‌ای خود را پایبند به این فقه بکند و بتواند به [[زندگی]] خود ادامه بدهد<ref>اسلام و مقتضیات زمان، ج۱، ص۱۱۸.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۶۱۴.</ref> | |||
===فقه و فهم=== | |||
"فقه" با "فهم" فرقش این است که "فهم" مطلق فهمیدن است و "فقه" فهم عمیق را می‌گویند. وقتی که فقه به [[کلام]] اطلاق بشود، یعنی سخنی که عمق زیاد دارد<ref>سیری در سیره نبوی، ص۴۲.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۶۱۴.</ref> | |||
==پانویس== | |||
{{یادآوری پانویس}} | |||
{{پانویس2}} | |||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
{{فهرست اثر}} | {{فهرست اثر}} | ||