پرش به محتوا

حارث بن عمرو ابو واقد لیثی: تفاوت میان نسخه‌ها

خنثی‌سازی ویرایش 419729 از Bahmani (بحث)
(خنثی‌سازی ویرایش 419729 از Bahmani (بحث))
برچسب: خنثی‌سازی
خط ۱۵: خط ۱۵:
در [[سال نهم هجری]] زمانی‌که پیامبر{{صل}} از [[تبوک]] بازگشت هیئتی از بنی‌مُرّه متشکل از ۱۳ نفر به [[ریاست]] حارث بن عوف وارد [[مدینه]] شدند و از آنجا که لؤی از اجداد پیامبر{{صل}} بود، حارث برای جلب نظر پیامبر{{صل}} در معرفی خود و همراهانش گفت: "ما [[قوم]] و [[عشیره]] تو و از [[بنی عامر]] بن لؤی هستیم". [[پیامبر]]{{صل}} از این گفتار او تبسّمی کرد و چون از وضع مناطق آنان جویا شد [[حارث]] از پیامبر{{صل}} خواست برایشان [[دعا]] کند. [[حضرت]]{{صل}} [[دست]] به دعا برداشت و برای آنان [[طلب]] [[باران]] کرد. چون [[هیئت]] بنی‌مُرّه پس از چند [[روز]] اقامت در [[مدینه]] [[تصمیم]] به بازگشت گرفتند نزد پیامبر{{صل}} آمدند. حضرت به [[بلال]] [[دستور]] داد تا به هر یک از آنان ۱۰ وقیّه (هر وقیه ۳۷ گرم) و به حارث ۱۲ وقیّه نقره بدهد. اینان چون به منطقه خود بازگشتند [[مشاهده]] کردند در پی دعای حضرت در آنجا باران باریده است<ref> الطبقات، ج ۱، ص ۲۹۷ ـ ۲۹۸؛ عیون الاثر، ج ۲، ص ۳۱۶.</ref>.<ref>[[سید علی خیرخواه علوی|خیرخواه علوی، سید علی]]، [[حارث بن عوف (مقاله)|مقاله «حارث بن عوف»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۰.</ref>
در [[سال نهم هجری]] زمانی‌که پیامبر{{صل}} از [[تبوک]] بازگشت هیئتی از بنی‌مُرّه متشکل از ۱۳ نفر به [[ریاست]] حارث بن عوف وارد [[مدینه]] شدند و از آنجا که لؤی از اجداد پیامبر{{صل}} بود، حارث برای جلب نظر پیامبر{{صل}} در معرفی خود و همراهانش گفت: "ما [[قوم]] و [[عشیره]] تو و از [[بنی عامر]] بن لؤی هستیم". [[پیامبر]]{{صل}} از این گفتار او تبسّمی کرد و چون از وضع مناطق آنان جویا شد [[حارث]] از پیامبر{{صل}} خواست برایشان [[دعا]] کند. [[حضرت]]{{صل}} [[دست]] به دعا برداشت و برای آنان [[طلب]] [[باران]] کرد. چون [[هیئت]] بنی‌مُرّه پس از چند [[روز]] اقامت در [[مدینه]] [[تصمیم]] به بازگشت گرفتند نزد پیامبر{{صل}} آمدند. حضرت به [[بلال]] [[دستور]] داد تا به هر یک از آنان ۱۰ وقیّه (هر وقیه ۳۷ گرم) و به حارث ۱۲ وقیّه نقره بدهد. اینان چون به منطقه خود بازگشتند [[مشاهده]] کردند در پی دعای حضرت در آنجا باران باریده است<ref> الطبقات، ج ۱، ص ۲۹۷ ـ ۲۹۸؛ عیون الاثر، ج ۲، ص ۳۱۶.</ref>.<ref>[[سید علی خیرخواه علوی|خیرخواه علوی، سید علی]]، [[حارث بن عوف (مقاله)|مقاله «حارث بن عوف»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۰.</ref>


==حارث و [[امیرالمؤمنین]] {{ع}}==
==حارث و [[امیرالمؤمنین]] {{ع}}
[[شیخ مفید]]، نام [[پدر]] او را عوف ذکر کرده و می‌نویسد: [[حارث بن عوف]] (مکنی به) [[ابو واقد ليثی]]، از جمله مهاجرینی است که با [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} تا پای [[جان]] [[بیعت]] کرد<ref>الجمل، ص۱۰۳.</ref>.
[[شیخ مفید]]، نام [[پدر]] او را عوف ذکر کرده و می‌نویسد: [[حارث بن عوف]] (مکنی به) [[ابو واقد ليثی]]، از جمله مهاجرینی است که با [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} تا پای [[جان]] [[بیعت]] کرد<ref>الجمل، ص۱۰۳.</ref>.


[[شیخ طوسی]] می‌نویسد: [[کنیه]] [[حارث]]، [[ابو واقد]] و از [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود، او همان کسی است که [[معاویه]] قسم خورده بود دو گوش او را از سُرب سیاه پُر کند<ref>رجال طوسی، ص۳۸، ش۱۷.</ref>.
[[شیخ طوسی]] می‌نویسد: [[کنیه]] [[حارث]]، [[ابو واقد]] و از [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود، او همان کسی است که [[معاویه]] قسم خورده بود دو گوش او را از سُرب سیاه پُر کند<ref>رجال طوسی، ص۳۸، ش۱۷.</ref>.


[[نصر بن مزاحم]] حارث بن عوف را از جمله [[یاران امیرالمؤمنین]] می‌داند که در [[جنگ صفین]] [[شعر]] سروده است<ref>وقعة صفين، ص۳۸۲ و اعیان الشیعه، ج۴، ص۳۷۲.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۳۳۰.</ref>
[[نصر بن مزاحم]] حارث بن عوف را از جمله [[یاران امیرالمؤمنین]] می‌داند که در [[جنگ صفین]] [[شعر]] سروده است<ref>وقعة صفين، ص۳۸۲ و اعیان الشیعه، ج۴، ص۳۷۲.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۳۳۰.</ref>
۱۱۲٬۳۴۹

ویرایش