حضرت سلیمان در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

[[حضرت سلیمان]]{{ع}} در حال [[تکیه]] بر عصای خود، درگذشت و چون عصای وی بر اثر خوردن موریانه [[شکست]]، وی بر [[زمین]] افتاد و همه از مرگ او [[آگاه]] شدند. در پی این رخداد، [[جنیان]] دریافتند که در صورت [[آگاهی از غیب]]، مرگ او را پیش‌تر فهمیده و در آن فاصله خود را از [[عذاب]] خوارکننده رهانیده بودند: "فَلَمّا قَضَینا عَلَیهِ المَوتَ ما دَلَّهُم عَلی مَوتِهِ اِلاّ دابَّةُ الاَرضِ تَأکُلُ مِنسَاَتَهُ فَلَمّا خَرَّ تَبَیَّنَتِ الجِنُّ اَن لَو کانوا یَعلَمونَ الغَیبَ ما لَبِثوا فِی العَذابِ المُهین". (سبأ / ۳۴، ۱۴) بر پایه برخی گزارش‌ها، [[سلیمان]]{{ع}} از [[خدا]] خواست مرگ او را یک‌سال از جنیان که مدعی [[علم غیب]] بودند، پنهان کند تا [[نادرستی]] ادعای آنان برای [[مردم]] روشن شود.<ref>تفسیر قمی، ج۲، ص۲۰۰؛ الکشاف، ج۳، ص۲۸۳؛ الصافی، ج۴، ص۲۱۴.</ref> برخی نیز اتمام بنای [[مسجدالاقصی]] به دست جنیان را سبب این درخواست دانسته‌اند <ref>تفسیر قرطبی، ج ۱۳، ص ۲۷۸-۲۷۹.</ref> چگونگی [[آگاهی]] حضرت سلیمان{{ع}} از موعد مرگ خویش، گفت و گوهای وی با [[فرشته مرگ]]، سبب بی‌خبری دیگران از مرگ او در این مدت و مانند آن جزئیات دیگری هستند که در منابع آمده‌اند؛<ref> تفسیر قمی، ج۲، ص۱۹۹-۲۰۰؛ الکشاف، ج۳، ص۲۸۴؛ الصافی، ج۴، ص۲۱۳.</ref> از جمله گفته‌اند که آن [[حضرت]] این مدت را درون محفظه‌ای بلورین قرار داشت که [[جنیان]] به [[دستور]] وی ساخته بودند.<ref> تفسیر قمی، ج۲، ص۱۹۹-۲۰۰؛ الکشاف، ج۳، ص۲۸۴؛ الصافی، ج۴، ص۲۱۳.</ref> برخی با توجه به نیازهای روزمره یک [[انسان]]، از [[آگاهی]] احتمالی [[نزدیکان]] [[سلیمان]]{{ع}} از [[مرگ]] وی و آشکار نکردن مصلحت‌اندیشانه آن سخن گفته‌اند.<ref>نمونه، ج۱۸، ص۴۵.</ref> مرگ آن حضرت در حدود سال۶۲۹ قبل از میلاد <ref>اعلام القرآن، ص۴۵۹.</ref> و در ۵۳ سالگی گزارش شده است.<ref> مجمع البیان، ج۸، ص۶۰۱؛ تفسیر نسفی، ج۳، ص۳۲۳؛ غریب القرآن، ص۲۳۸.</ref>.<ref>[[علی اسدی|اسدی، علی]]، [[سلیمان (مقاله)|مقاله "سلیمان"]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۵ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱۵.</ref>