ازدواج در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←ازدواج طفل، مجنون و سفیه
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
===ازدواج طفل، [[مجنون]] و سفیه=== | ===ازدواج طفل، [[مجنون]] و سفیه=== | ||
پدر و جدّ از نظر [[حقوقی]] و [[اجتماعی]]، بر طفل و مجنون (پسر یا دختر) ولایت قهری دارند <ref>حقوق مدنی، خانواده، ج۲، ص۳۰۳.</ref> و در‌صورت عدم [[مفسده]] یا وجود [[مصلحت]]،<ref>عروة‌الوثقی، ج۲، ص۷۰۱؛ مبانی‌العروه، ج۲، ص۲۸۱ و ۲۸۳.</ref> برای ازدواج آنان به‌طور مستقل [[تصمیم]] می‌گیرند؛ [[بدیهی]] است آنان پس از [[بلوغ]] | پدر و جدّ از نظر [[حقوقی]] و [[اجتماعی]]، بر طفل و مجنون (پسر یا دختر) ولایت قهری دارند <ref>حقوق مدنی، خانواده، ج۲، ص۳۰۳.</ref> و در‌صورت عدم [[مفسده]] یا وجود [[مصلحت]]،<ref>عروة‌الوثقی، ج۲، ص۷۰۱؛ مبانی‌العروه، ج۲، ص۲۸۱ و ۲۸۳.</ref> برای ازدواج آنان به‌طور مستقل [[تصمیم]] می‌گیرند؛ [[بدیهی]] است آنان پس از [[بلوغ]] و برطرف شدن [[جنون]] می‌توانند [[عقد]] را فسخ کنند.<ref>مبانی العروه، ج۲، ص۲۸۱؛ نجاة العباد، ص۳۶۶.</ref> گفته شده: [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ لَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى وَبِعَهْدِ اللَّهِ أَوْفُوا ذَلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ}}<ref>«و به مال یتیم نزدیک نشوید جز به گونه‌ای که (برای یتیم) نیکوتر است تا به برنایی خود برسد و پیمانه و ترازو را با دادگری، تمام بپیمایید؛ ما بر کسی جز (برابر با) توانش تکلیف نمی‌کنیم؛ و چون سخن می‌گویید با دادگری بگویید هر چند (درباره) خویشاوند باشد؛ و به پیمان با خداوند وفا کنید؛ این است آنچه شما را بدان سفارش کرده است باشد که پند گیرید» سوره انعام، آیه ۱۵۲.</ref>؛ {{متن قرآن|وَلَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَأَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْئُولًا}}<ref>«و به مال یتیم نزدیک نشوید مگر به گونه‌ای که (برای یتیم) نیکوتر است تا او به برنایی خود برسد و به پیمان وفا کنید که از پیمان خواهند پرسید» سوره اسراء، آیه ۳۴.</ref> و آیه {{متن قرآن|فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْيَتَامَى قُلْ إِصْلَاحٌ لَهُمْ خَيْرٌ وَإِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ}}<ref>«در (کار) این جهان و جهان واپسین. و از تو، درباره یتیمان می‌پرسند، بگو سامان‌بخشی به کار آنان نیکوتر است و چون با آنان به سر برید (بدانید که) برادران شمایند و خداوند، تباهکار را از مصلح باز می‌شناسد و اگر خداوند می‌خواست، شما را در تنگنا می‌نهاد، بی‌گمان خداوند پیروزمندی فرزانه است» سوره بقره، آیه ۲۲۰.</ref>، بر این مطلب دلالت دارند؛ زیرا بین [[مال]] و [[نکاح]] فرقی نیست و این [[آیات]] درباره [[یتیم]] است و چون طفل، در‌صورت فقدان [[پدر]]، یتیم به‌شمار می‌رود و جدّ، [[ولایت]] مطلق برای [[ازدواج]] او ندارد و فقط در‌صورت وجود [[مصلحت]] می‌تواند برای وی [[تصمیم]] بگیرد، پی می‌بریم که این [[محدودیّت]]، در [[ولایت پدر]] نیز وجود‌دارد.<ref>مبانی‌العروه، ج۲، ص۲۸۳.</ref>.<ref>[[سید مصطفی اسدی|اسدی، سید مصطفی]]، [[ازدواج (مقاله)|مقاله «ازدواج»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ |دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۲.</ref> | ||
===[[ازدواج]] بردگان=== | ===[[ازدواج]] بردگان=== | ||