جز
جایگزینی متن - 'وسیله' به 'وسیله'
جز (جایگزینی متن - 'سعیدیان‌فر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، [[فرهنگ‌نامه' به 'سعیدیان‌فر و ایازی، [[فرهنگ‌نامه') |
جز (جایگزینی متن - 'وسیله' به 'وسیله') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
#لعب [[یهودیان]] با حقایق و [[نزول وحی]]، موجب [[تهدید]] آنها از [[ناحیه]] [[خداوند]]: {{متن قرآن|وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَى بَشَرٍ مِنْ شَيْءٍ قُلْ مَنْ أَنْزَلَ الْكِتَابَ الَّذِي جَاءَ بِهِ مُوسَى نُورًا وَهُدًى لِلنَّاسِ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِيسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ كَثِيرًا وَعُلِّمْتُمْ مَا لَمْ تَعْلَمُوا أَنْتُمْ وَلَا آبَاؤُكُمْ قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِي خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ}}؛ | #لعب [[یهودیان]] با حقایق و [[نزول وحی]]، موجب [[تهدید]] آنها از [[ناحیه]] [[خداوند]]: {{متن قرآن|وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَى بَشَرٍ مِنْ شَيْءٍ قُلْ مَنْ أَنْزَلَ الْكِتَابَ الَّذِي جَاءَ بِهِ مُوسَى نُورًا وَهُدًى لِلنَّاسِ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِيسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ كَثِيرًا وَعُلِّمْتُمْ مَا لَمْ تَعْلَمُوا أَنْتُمْ وَلَا آبَاؤُكُمْ قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِي خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ}}؛ | ||
#رهنمود [[خداوند]] به [[پیامبر]] مبنی بر [[وانهادن]] [[مجرمان]] در یاوه گویی‌ها و اشتغال به لعب، پس از [[اتمام حجت]]: {{متن قرآن|إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ * فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ}}؛ | #رهنمود [[خداوند]] به [[پیامبر]] مبنی بر [[وانهادن]] [[مجرمان]] در یاوه گویی‌ها و اشتغال به لعب، پس از [[اتمام حجت]]: {{متن قرآن|إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ * فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ}}؛ | ||
#لعب و بازیگری با حقیت [[دینی]] - [[قیامت]] - به | #لعب و بازیگری با حقیت [[دینی]] - [[قیامت]] - به وسیله سخنان [[باطل]]، [[شیوه]] [[تکذیب‌کنندگان]] [[خدا]] و [[پیامبر]]: ({{متن قرآن|فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ * الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ * هَذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ}}؛ | ||
#لعب و بازیچه قرارداده شدن [[آیات]] [[خدا]]، از سوی [[منافقان]]: {{متن قرآن|يَحْذَرُ الْمُنَافِقُونَ... * وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ...}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۵۹۰.</ref>. | #لعب و بازیچه قرارداده شدن [[آیات]] [[خدا]]، از سوی [[منافقان]]: {{متن قرآن|يَحْذَرُ الْمُنَافِقُونَ... * وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ...}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۵۹۰.</ref>. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
نتیجه: در [[آیات]] فوق این موضوعات مطرح گردیده است: | نتیجه: در [[آیات]] فوق این موضوعات مطرح گردیده است: | ||
# [[پیامبر]] موظف به تذکردادن به | # [[پیامبر]] موظف به تذکردادن به وسیله [[قرآن]] به [[اهل]] [[لهو]] است: {{متن قرآن|وَذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَذَكِّرْ بِهِ أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ}}؛ | ||
# [[نگرانی]] [[پیامبر]] از [[سوء]] استفاده از [[دین]] و [[یادآوری]] آثار زیانبار [[اعمال]] تبدیل کنندگان [[دین]] به [[لهو]]، که از [[وظائف]] [[پیامبر]] است: {{متن قرآن|وَذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَذَكِّرْ بِهِ أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ }}؛ | # [[نگرانی]] [[پیامبر]] از [[سوء]] استفاده از [[دین]] و [[یادآوری]] آثار زیانبار [[اعمال]] تبدیل کنندگان [[دین]] به [[لهو]]، که از [[وظائف]] [[پیامبر]] است: {{متن قرآن|وَذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَذَكِّرْ بِهِ أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ }}؛ | ||
# [[کافران]] هدایت‌ناپذیر [[صدر اسلام]]، [[اهل]] [[لهو]] و سرگرم آرزوهای [[باطل]] بودند: {{متن قرآن|رُبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ كَانُوا مُسْلِمِينَ}} ریشه [[مخالفت]] آنان نیز بسا این [[روحیه]] آنان بوده است. {{متن قرآن|ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَيَتَمَتَّعُوا وَيُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ}}؛ | # [[کافران]] هدایت‌ناپذیر [[صدر اسلام]]، [[اهل]] [[لهو]] و سرگرم آرزوهای [[باطل]] بودند: {{متن قرآن|رُبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ كَانُوا مُسْلِمِينَ}} ریشه [[مخالفت]] آنان نیز بسا این [[روحیه]] آنان بوده است. {{متن قرآن|ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَيَتَمَتَّعُوا وَيُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ}}؛ | ||