دعوت اجتماعی معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

** [[شکستن سنت‌های غلط]]: که مایه [[انحراف]] و عقب ماندگی [[جوامع بشری]] است نیز از اصول کلی [[دعوت انبیا]] بوده است. چون برنامه اصلی همه [[انبیا]] [[تعلیم]] کتاب و [[حکمت]] و تحقیق درباره [[معارف]] آنهاست و [[جهل‌زدایی]] و [[رفع تقلید]] مقدمه ضروری هرگونه [[تعلیم]] و تحقیق به شمار می‌رود از این رو [[پیامبران]] با [[تقلید باطل]] و [[جهل]] و [[سنت‌های نادرست]] [[مبارزه]] کردند [[آیات]] متعدد [[قرآن]]<ref>سوره بقره، آیه:۱۷۰؛ سوره مائده، آیه:۱۰۴؛ سوره اعراف، آیه:۲۸؛ سوره لقمان، آیه:۲۱ و سوره زخرف، آیه:۲۰ـ ۲۴.</ref> نشان می‌دهد [[مبارزه]] با [[تقلید کورکورانه]] [[سیره]] قطعی هر [[پیامبر]] بوده و از لوازم [[رسالت]] [[عامه]] به شمار می‌رود. [[قرآن کریم]] از [[پیامبران]] [[نقل]] می‌کند که به [[قوم]] خویش می‌گفتند سخن ما را بسنجید اگر بهتر از سخن پیشینیان شما بود آن گاه بپذیرید و این نشان می‌دهد که [[دعوت]] به [[عقل]] و [[برهان]] و [[پرهیز]] از [[وهم]] و [[گمان]]، [[سنت]] مشترک همه [[انبیا]] بوده است <ref>سوره انعام، آیه:۵۷ و سوره یوسف، آیه:۱۰۸.</ref><ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص۸۶.</ref>.