←واژه‌شناسی لغوی
(←منابع) |
|||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[اولیاء]] اللّه ترکیبی اضافی است و مراد از آن کسانی هستند که از [[دوستی]] و [[قرب الهی]] برخوردارند. [[ولیّ خدا]] شدن [[لازمه ایمان]] به خداست، بنابراین هر مؤمنی از [[اولیاء]] [[الله]] است؛ ولی درجات [[اولیاء]] [[الله]] به مقدار درجه ایمانشان متفاوت است<ref>شرح فصوص الحکم، ص۴۴۱.</ref>. گرچه دارندگان هر یک از [[مراتب ایمان]] از [[اولیاء]] [[الله]] هستند؛ ولی مراد از [[اولیاء]] [[الله]] در [[قرآن]]، کسانی هستند که به درجه عالی [[ایمان]] و [[عبودیت]] رسیده‌اند<ref>المیزان، ج۱۰، ص۹۰.</ref>. آنان کاملانی هستند که از [[لباس]] [[بشریت]] بیرون آمده، و از [[قدس]] [[جبروت]] گذشته و در [[قدس]] لاهوت وارد شده‌اند و آنها موحّدان حقیقی‌اند و در [[حدیث قدسی]] در مورد ایشان آمده است: اولیای مرا کسی جز من نمی‌شناسد<ref>شرح فصوص الحکم، ص۴۴۱.</ref>. البته این گروه نیز خود دارای مراتبی هستند، زیرا کمال [[ولایت]] پایانی نداشته، مراتب [[اولیاء]] [[الله]] نامتناهی است<ref>شرح فصوص الحکم، ص۱۴۸.</ref>. برخی نیز [[ولیّ]] [[الله]] را کسی دانسته‌اند که [[فرشته]] با او سخن گوید یا [[کارهای نیک]] به او [[الهام]] شود<ref>علم الیقین، ج۱، ص۴۸۸.</ref>. | [[اولیاء]] اللّه ترکیبی اضافی است و مراد از آن کسانی هستند که از [[دوستی]] و [[قرب الهی]] برخوردارند. [[ولیّ خدا]] شدن [[لازمه ایمان]] به خداست، بنابراین هر مؤمنی از [[اولیاء]] [[الله]] است؛ ولی درجات [[اولیاء]] [[الله]] به مقدار درجه ایمانشان متفاوت است<ref>شرح فصوص الحکم، ص۴۴۱.</ref>. گرچه دارندگان هر یک از [[مراتب ایمان]] از [[اولیاء]] [[الله]] هستند؛ ولی مراد از [[اولیاء]] [[الله]] در [[قرآن]]، کسانی هستند که به درجه عالی [[ایمان]] و [[عبودیت]] رسیده‌اند<ref>المیزان، ج۱۰، ص۹۰.</ref>. آنان کاملانی هستند که از [[لباس]] [[بشریت]] بیرون آمده، و از [[قدس]] [[جبروت]] گذشته و در [[قدس]] لاهوت وارد شده‌اند و آنها موحّدان حقیقی‌اند و در [[حدیث قدسی]] در مورد ایشان آمده است: اولیای مرا کسی جز من نمی‌شناسد<ref>شرح فصوص الحکم، ص۴۴۱.</ref>. البته این گروه نیز خود دارای مراتبی هستند، زیرا کمال [[ولایت]] پایانی نداشته، مراتب [[اولیاء]] [[الله]] نامتناهی است<ref>شرح فصوص الحکم، ص۱۴۸.</ref>. برخی نیز [[ولیّ]] [[الله]] را کسی دانسته‌اند که [[فرشته]] با او سخن گوید یا [[کارهای نیک]] به او [[الهام]] شود<ref>علم الیقین، ج۱، ص۴۸۸.</ref>. | ||
رسیدن به درجه عالی [[ایمان]] و [[عبودیت]] و برخورداری از این [[مرتبه ولایت]]، موجب می‌شود [[انسان]] نوعی [[ولایت تکوینی]] بر عالم پیدا کرده، بتواند در آن تصرّف کند، چنان که [[سرپرستی]] دیگر [[انسان‌ها]] و [[تدبیر امور]] آنان را نیز [[خداوند]] به چنین انسان‌هایی واگذار می‌کند<ref>[[احمد جمالی‌زاده| | رسیدن به درجه عالی [[ایمان]] و [[عبودیت]] و برخورداری از این [[مرتبه ولایت]]، موجب می‌شود [[انسان]] نوعی [[ولایت تکوینی]] بر عالم پیدا کرده، بتواند در آن تصرّف کند، چنان که [[سرپرستی]] دیگر [[انسان‌ها]] و [[تدبیر امور]] آنان را نیز [[خداوند]] به چنین انسان‌هایی واگذار می‌کند<ref>[[احمد جمالی‌زاده|جمالی‌زاده]] و [[سید محسن سادات‌فخر|سادات‌فخر]]، [[اولیاء الله (مقاله)|مقاله «اولیاء الله»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۵ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]] ج۵.</ref>. | ||
==[[اولیاء]] [[الله]] در [[قرآن]]== | ==[[اولیاء]] [[الله]] در [[قرآن]]== | ||