آیا دعای ندبه بدعت در دین اسلام است؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۰۲
، ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۱جایگزینی متن - 'خواندن' به 'خواندن'
جز (جایگزینی متن - 'حجت الاسلام و المسلمین' به 'حجت الاسلام و المسلمین') |
جز (جایگزینی متن - 'خواندن' به 'خواندن') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
:::::#اگر [[دلیل]] خاصیّ هم نداشتیم عمومات شامل آن می‌شد؛ زیرا متن آن [[حمد]] و ثنای [[پروردگار]]، [[درود]] و تحیّت بر [[رسول]] گرامی و [[اهل‌بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]] و ذکر [[فضائل]] و [[مناقب]] [[اهل‌بیت]] {{عم}} است، که همه از نظر [[شرع]] [[مقدّس]] مطلوب است و عمومات فراوانی داریم که به آنها امر نموده، همگان را به انجام دادن آنها [[ترغیب]] و [[تشویق]] نموده است. | :::::#اگر [[دلیل]] خاصیّ هم نداشتیم عمومات شامل آن می‌شد؛ زیرا متن آن [[حمد]] و ثنای [[پروردگار]]، [[درود]] و تحیّت بر [[رسول]] گرامی و [[اهل‌بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]] و ذکر [[فضائل]] و [[مناقب]] [[اهل‌بیت]] {{عم}} است، که همه از نظر [[شرع]] [[مقدّس]] مطلوب است و عمومات فراوانی داریم که به آنها امر نموده، همگان را به انجام دادن آنها [[ترغیب]] و [[تشویق]] نموده است. | ||
:::::#اگر فرضاً کسی این متن را با این خصوصیّات خودش انشا می‌کرد، باز هم اشکالی نداشت؛ زیرا انشای [[خطبه]]، قصیده، [[دعا]]، [[مناجات]] و هر متن دیگری که شامل مطالب درست و صحیح [[اعتقادی]] باشد، شرعاً مانعی ندارد، چنانکه در [[روایات]] متعدّد از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] شده است که فرمود: "[[بهترین]] [[دعاها]] آن دعایی است که بر زبانت جاری شود"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ أَفْضَلَ الدُّعَاءِ مَا جَرَى عَلَى لِسَانِكَ}}؛ ابن طاووس، سید علی بن موسی، الأمان من أخطار الأسفار، ص۱۹.</ref>. | :::::#اگر فرضاً کسی این متن را با این خصوصیّات خودش انشا می‌کرد، باز هم اشکالی نداشت؛ زیرا انشای [[خطبه]]، قصیده، [[دعا]]، [[مناجات]] و هر متن دیگری که شامل مطالب درست و صحیح [[اعتقادی]] باشد، شرعاً مانعی ندارد، چنانکه در [[روایات]] متعدّد از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] شده است که فرمود: "[[بهترین]] [[دعاها]] آن دعایی است که بر زبانت جاری شود"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ أَفْضَلَ الدُّعَاءِ مَا جَرَى عَلَى لِسَانِكَ}}؛ ابن طاووس، سید علی بن موسی، الأمان من أخطار الأسفار، ص۱۹.</ref>. | ||
::::::چیزی که هست این است که اگر کسی دعایی را انشا کند، [[حق]] ندارد آن را به [[معصوم]] نسبت دهد و نمی‌تواند به استحباب | ::::::چیزی که هست این است که اگر کسی دعایی را انشا کند، [[حق]] ندارد آن را به [[معصوم]] نسبت دهد و نمی‌تواند به استحباب خواندن آن در زمان یا مکان خاصّی [[فتوا]] دهد. و اگر دعایی از [[معصوم]] رسیده، نمی‌تواند در آن تصرّف کند و چیزی را بر آن بیفزاید. و لذا علمای بزرگوار و [[محدّثان]] عالیمقدار در کتب [[ادعیه]] و [[زیارات]] تلاش فراوان کرده‌اند که نسخه بدل‌ها را ثبت کنند تا [[اختلافات]] موجود در نسخه‌های خطّی از بین نرود، و نسل‌های بعدی بتوانند با تلاش و کنکاش بیشتر متن مورد اعتمادتری را به دست آورند»<ref>[[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور، علی اکبر]]، [[با دعای ندبه در پگاه جمعه (کتاب)|با دعای ندبه در پگاه جمعه]]، ص ۱۱۶-۱۱۷.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||