پرش به محتوا

عبدالله بن رواحه: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
خط ۸: خط ۸:


==مقدمه==
==مقدمه==
[[ابا محمد]] [[عبدالله بن رواحة بن ثعلبه]]، دائی [[نعمان بن بشیر]]، از [[طایفه]] [[خزرج]] و از [[انصار]] و [[اهل]] [[مدینه]] است که در [[عقبه دوم]] به حضور [[پیامبر]]{{صل}} رسید و [[حضرت]] او را به [[ریاست]] [[قبیله]] [[بنی حارث]] از [[قبایل]] خزرج [[انتخاب]] کرد<ref>اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۱۳۰-۱۳۱.</ref>. وی از نقبای [[دوازده گانه]] است<ref>پیامبر{{صل}} از امت خود دوازده نفر نقیب (رئیس) برگزید که با اشاره و امر جبرئیل بود و به مانند تعداد نقباء موسی{{ع}} بودند. نُه نفر از قبیله خزرج [[اسعد بن زراره]]، [[براء بن معرور]]، [[عبدالله بن عمرو بن حزام]]، [[جابر بن عبدالله]]، [[رافع بن مالک]]، [[سعد بن عباده]]، [[منذر بن عمرو]]، [[عبدالله بن رواحه]]، [[سعد بن ربیع]] و [[عبادة بن صامت]] و سه نفر از قبیله اوس: [[ابو الهیثم بن تیهان]]، [[اسید بن حضیر]] و [[سعد بن خیثمه]]. (تفسیر القمی، علی بن ابراهیم قمی، ج۱، ص۲۷۳؛ الخصال، شیخ صدوق، ج۲، ص۴۹۲).</ref> و در بیش‌تر [[جنگ‌ها]] از جمله [[احد]]، [[خندق]]، [[حدیبیه]]، [[خیبر]] و [[عمره]] [[قضا]] حضور داشت<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۹۸؛ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۳، ص۸۹۸؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۱۳۱.</ref> و در [[جنگ]] بدرالموعد حضور نداشت زیرا پیامبر{{صل}} وی را در مدینه [[جانشین]] خود قرار داد<ref> المغازی، واقدی، ج۱، ص۳۸۴؛ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۲، ص۴۶؛ تاریخ الطبری، طبری، ج۲، ص۵۶۱؛ مناقب آل أبی طالب، ابن شهر آشوب، ج۱، ص۱۴۱.</ref>. وی از کسانی بود که در هنگام ورود پیامبر{{صل}} به مدینه به استقبال ایشان آمد و از ایشان خواست که به [[خانه]] وی وارد شود<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۴۹۵؛ مناقب آل أبی طالب، ابن شهر آشوب، ج۱، ص۱۶۰.</ref>. [[عبدالله]] اول کسی بود که برای جنگ آماده و از خانه خارج می‌شد و آخر کسی بود که از میدان به خانه بر می‌گشت<ref>اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۱۳۱.</ref>. با اینکه در [[زمان جاهلیت]] کمتر کسی نویسندگی می‌دانست عبدالله، نویسنده بود<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۹۸.</ref> و از شعرایی بود که در [[مدح]] [[رسول خدا]]{{صل}} [[شعر]] می‌سرود<ref>الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۳، ص۸۹۸؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۱۳۱.</ref> و همچنین او در سوگ [[حمزه]] [[سیدالشهدا]]<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج۲، ص۱۶۲.</ref> و [[نافع بن بدیل]]<ref>السیرة النبویة، ابن هشام، ج۲، ص۱۸۸؛ المغازی، واقدی، ج۱، ص۳۵۳.</ref> شعر گفته است. [[پیامبر]]{{صل}} میان او و [[مقداد بن الاسود]]، [[صیغه برادری]] خواند<ref>الاصابه، ابن حجر، ج۴، ص۷۳.</ref>.<ref>[[فرهاد علی‌زاده|علی‌زاده، فرهاد]]، [[عبدالله بن رواحه (مقاله)|مقاله «عبدالله بن رواحه»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۶، ص۷۳-۷۴.</ref>
ابا محمد [[عبدالله بن رواحة بن ثعلبه]]، دائی [[نعمان بن بشیر]]، از [[طایفه]] [[خزرج]] و از [[انصار]] و [[اهل]] [[مدینه]] است که در [[عقبه دوم]] به حضور [[پیامبر]]{{صل}} رسید و [[حضرت]] او را به [[ریاست]] [[قبیله]] [[بنی حارث]] از [[قبایل]] خزرج [[انتخاب]] کرد<ref>اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۱۳۰-۱۳۱.</ref>. وی از نقبای [[دوازده گانه]] است<ref>پیامبر{{صل}} از امت خود دوازده نفر نقیب (رئیس) برگزید که با اشاره و امر جبرئیل بود و به مانند تعداد نقباء موسی{{ع}} بودند. نُه نفر از قبیله خزرج [[اسعد بن زراره]]، [[براء بن معرور]]، [[عبدالله بن عمرو بن حزام]]، [[جابر بن عبدالله]]، [[رافع بن مالک]]، [[سعد بن عباده]]، [[منذر بن عمرو]]، [[عبدالله بن رواحه]]، [[سعد بن ربیع]] و [[عبادة بن صامت]] و سه نفر از قبیله اوس: [[ابو الهیثم بن تیهان]]، [[اسید بن حضیر]] و [[سعد بن خیثمه]]. (تفسیر القمی، علی بن ابراهیم قمی، ج۱، ص۲۷۳؛ الخصال، شیخ صدوق، ج۲، ص۴۹۲).</ref> و در بیش‌تر [[جنگ‌ها]] از جمله [[احد]]، [[خندق]]، [[حدیبیه]]، [[خیبر]] و [[عمره]] [[قضا]] حضور داشت<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۹۸؛ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۳، ص۸۹۸؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۱۳۱.</ref> و در [[جنگ]] بدرالموعد حضور نداشت زیرا پیامبر{{صل}} وی را در مدینه [[جانشین]] خود قرار داد<ref> المغازی، واقدی، ج۱، ص۳۸۴؛ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۲، ص۴۶؛ تاریخ الطبری، طبری، ج۲، ص۵۶۱؛ مناقب آل أبی طالب، ابن شهر آشوب، ج۱، ص۱۴۱.</ref>. وی از کسانی بود که در هنگام ورود پیامبر{{صل}} به مدینه به استقبال ایشان آمد و از ایشان خواست که به [[خانه]] وی وارد شود<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۴۹۵؛ مناقب آل أبی طالب، ابن شهر آشوب، ج۱، ص۱۶۰.</ref>. [[عبدالله]] اول کسی بود که برای جنگ آماده و از خانه خارج می‌شد و آخر کسی بود که از میدان به خانه بر می‌گشت<ref>اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۱۳۱.</ref>. با اینکه در [[زمان جاهلیت]] کمتر کسی نویسندگی می‌دانست عبدالله، نویسنده بود<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۹۸.</ref> و از شعرایی بود که در [[مدح]] [[رسول خدا]]{{صل}} [[شعر]] می‌سرود<ref>الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۳، ص۸۹۸؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۱۳۱.</ref> و همچنین او در سوگ [[حمزه]] [[سیدالشهدا]]<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج۲، ص۱۶۲.</ref> و [[نافع بن بدیل]]<ref>السیرة النبویة، ابن هشام، ج۲، ص۱۸۸؛ المغازی، واقدی، ج۱، ص۳۵۳.</ref> شعر گفته است. [[پیامبر]]{{صل}} میان او و [[مقداد بن الاسود]]، [[صیغه برادری]] خواند<ref>الاصابه، ابن حجر، ج۴، ص۷۳.</ref>.<ref>[[فرهاد علی‌زاده|علی‌زاده، فرهاد]]، [[عبدالله بن رواحه (مقاله)|مقاله «عبدالله بن رواحه»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۶، ص۷۳-۷۴.</ref>


==عبدالله بن رواحه و [[اطاعت از پیامبر]]{{صل}}==
==عبدالله بن رواحه و [[اطاعت از پیامبر]]{{صل}}==
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش