کاربر:Puranzab/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

وحی در اصطلاح به ابلاغ رسالت هاى الهى از سوى خداوند متعال به پیامبران اطلاق مى شود<ref>ر.ک: مکارم شیرازی، ناصر، پيام قرآن‏، ج7، ص 320.</ref>. وحی پايه و اساس نبوت و از امور ضرورى اديان آسمانى است و آن، ارتباط مرموز و ويژه‏ اى است بين خدا و انسان‏هاى ممتاز و برگزيده‏اى كه پيامبر ناميده مى‏شوند در اين ارتباطِ ويژه، پروردگار متعال به‏ طور مستقيم و يا به وسيلۀ فرشتۀ وحى با پيامبر سخن مى‏ گويد و علوم و معارف و احكام و قوانين و دستورهايى را در قلب نورانى او القا مى‏كند و به او مأموريت مى‏‌دهد تا آن‏ها را به مردم ابلاغ كند. پيامبر نيز در اين ارتباط ملكوتى و فوق‏ العاده به وسيلۀ قلب نورانى‌‏اش، حقايقى را از جهان غيب مى‏گيرد بدون اينكه از حواس خود مدد بجويد يا نياز به فكر و ترتيب قياس داشته باشد و در همين حال منشأ اين داده ‏هاى غيبى يعنى خداى سبحان را مى‏شناسد و به مأموريت سنگين خود كه پيام‏رسانى است آگاهى كامل دارد و از اطمينان و آرامش درونى برخوردار است<ref> ر.ک: امینی، ابراهیم، وحی در ادیان آسمانی، سایت پایگاه اطلاع رسانی آیت الله امینی.</ref>.