پرش به محتوا

ولید بن عقبه: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۱: خط ۳۱:


==ولید در [[زمان]] [[ابوبکر]]==
==ولید در [[زمان]] [[ابوبکر]]==
[[زبیر بن بکار]] به نقل از [[محمد بن موسی]] [[انصاری]] که به ابن مخرفه معروف است، نقل می‌کند: چون [[مردم]] با ابوبکر[[بیعت]] کردند و کار او محکم شد، گروه بسیاری از [[انصار]] از [[بیعت]] با او پشیمان شدند و در این باره سخن بسیار گفته شد. ولید بن [[عقبه بن ابی معیط]] که با انصار، [[دشمن]] بود؛ زیرا آنان پدرش را در [[جنگ بدر]] [[اسیر]] گرفته و در برابر پیامبر{{صل}} گردنش را زده بودند. به انصار [[دشنام]] می‌داد و درباره‌شان سخنان یاوه می‌گفت. از جمله گفت: [[انصار]] برای خود بر عهده ما حقی را می‌بینند که ما آن را نمی‌بینیم. به [[خدا]] [[سوگند]]! اگر آنان [[پناه]] دادند، همانا در پناه ما [[عزت]] و [[قدرت]] یافتند و اگر مواساتی کردند، [[منت]] آن را بر ما نهادند. به [[خدا]] [[سوگند]]! نمی‌توانیم آنان را [[دوست]] بداریم که همواره کسی از ایشان درباره [[زبونی]] ما در [[مکه]] سخن می‌گوید و دیگری از به [[عزت]] رساندن ما در [[مدینه]] [[سخن]] می‌گوید. همواره به [[مردگان]] ما [[دشنام]] می‌دهند و زندگان ما را به [[خشم]] می‌آورند. اگر پاسخ دهیم، می‌گویند: [[قریش]] بر کوهان خود خشم گرفته است. البته که کار ایشان به سبب [[حرص]] گذشته ایشان بر [[حفظ دین]] و عذر خواهی امروز ایشان از [[گناه]]، برای من سبک و [[تحمل]] پذیر است. سپس این ابیات را سرود:
[[زبیر بن بکار]] به نقل از [[محمد بن موسی]] [[انصاری]] که به ابن مخرفه معروف است، نقل می‌کند: چون [[مردم]] با ابوبکر[[بیعت]] کردند و کار او محکم شد، گروه بسیاری از [[انصار]] از [[بیعت]] با او پشیمان شدند و در این باره سخن بسیار گفته شد. ولید بن عقبه بن ابی معیط که با انصار، [[دشمن]] بود؛ زیرا آنان پدرش را در [[جنگ بدر]] [[اسیر]] گرفته و در برابر پیامبر{{صل}} گردنش را زده بودند. به انصار [[دشنام]] می‌داد و درباره‌شان سخنان یاوه می‌گفت. از جمله گفت: [[انصار]] برای خود بر عهده ما حقی را می‌بینند که ما آن را نمی‌بینیم. به [[خدا]] [[سوگند]]! اگر آنان [[پناه]] دادند، همانا در پناه ما [[عزت]] و [[قدرت]] یافتند و اگر مواساتی کردند، [[منت]] آن را بر ما نهادند. به [[خدا]] [[سوگند]]! نمی‌توانیم آنان را [[دوست]] بداریم که همواره کسی از ایشان درباره [[زبونی]] ما در [[مکه]] سخن می‌گوید و دیگری از به [[عزت]] رساندن ما در [[مدینه]] [[سخن]] می‌گوید. همواره به [[مردگان]] ما [[دشنام]] می‌دهند و زندگان ما را به [[خشم]] می‌آورند. اگر پاسخ دهیم، می‌گویند: [[قریش]] بر کوهان خود خشم گرفته است. البته که کار ایشان به سبب [[حرص]] گذشته ایشان بر [[حفظ دین]] و عذر خواهی امروز ایشان از [[گناه]]، برای من سبک و [[تحمل]] پذیر است. سپس این ابیات را سرود:
{{عربی|تباذخت الأنصار فی [[الناس]] باسمها و نسبتها فی [[الأزد]] [[عمرو]] بن [[عامر]]
{{عربی|تباذخت الأنصار فی [[الناس]] باسمها و نسبتها فی [[الأزد]] [[عمرو]] بن [[عامر]]
و قالوا: لنا [[حق]] [[عظیم]] و منة [[علی]] کل باد من معد و حاضر
و قالوا: لنا [[حق]] [[عظیم]] و منة [[علی]] کل باد من معد و حاضر
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش