خیر در جامعه‌شناسی اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

“خیر” علاوه بر امور ذاتاً مطلوب، بر اموری که اصطلاحاً مطلوبیت ابزاری دارند و در طریق نیل به [[کمالات]] و هدف‌های غایی مؤثر واقع می‌شوند، نیز اطلاق می‌گردد. به بیان برخی [[اندیشمندان]]، هر کاری که انسان سعی می‌کند با انجام آن به مطلوب و [[هدف]] نهایی خود برسد. چنین کاری به سبب این تأثیرش در پرتو آن مطلوب ذاتی و هدف نهایی خیر خواهد بود؛ یعنی چون سبب و واسطه وصول به هدف نهایی و خیر ذاتی است، طبعاً خیر بودن آن سببی و مع‌الواسطه و به اصطلاح مطلوب بالغیر است و معنای [[ارزش اخلاقی]] از آن انتزاع می‌شود<ref>[[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، اخلاق در قرآن، ج۱، ص۶۱.</ref>.

#انجام [[نیکی‌ها]] از جمله [[تعالیم]] [[خداوند]] به [[پیامبران]]: {{متن قرآن|وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ...}}<ref>«و به آنها انجام کارهای نیک را وحی کردیم» سوره انبیاء، آیه ۷۳.</ref>.

#سرعت در [[نیکی]]؛ [[سیره پیامبران]]: {{متن قرآن|إِنَّهُمْ كَانُوا يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ...}}<ref>«زیرا آنان به کارهای نیک می‌شتافتند» سوره انبیاء، آیه ۹۰.</ref>.