آمادگی روحی و روانی برای ظهور امام مهدی: تفاوت میان نسخهها
آمادگی روحی و روانی برای ظهور امام مهدی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۶ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۲۶
، ۱۶ مارس ۲۰۲۱جایگزینی متن - 'زمینهساز' به 'زمینهساز'
جز (جایگزینی متن - 'قوت' به 'قوت') |
جز (جایگزینی متن - 'زمینهساز' به 'زمینهساز') |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
==راههای تحقق [[آمادگی]] روحی و روانی== | ==راههای تحقق [[آمادگی]] روحی و روانی== | ||
*[[یاران]] [[حضرت]] برای اینکه [[قدرت]] بالای روحی و روانی پیدا کنند باید [[اعمال]] زیر را انجام دهند: | *[[یاران]] [[حضرت]] برای اینکه [[قدرت]] بالای روحی و روانی پیدا کنند باید [[اعمال]] زیر را انجام دهند: | ||
#[[عمل به واجبات]] و ترک [[محرمات]]: | #[[عمل به واجبات]] و ترک [[محرمات]]: زمینهساز [[راستین]] به خوبی میداند محبوبترین [[کارها]] نزد [[امام زمان]]، "انجام [[واجبات]] [[دینی]]" و "ترک [[محرمات]]" است<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۳]] ج۳، ص۵۴-۶۱؛ [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲</ref> و [[امام]] {{ع}} اگر چه ظاهر نیست اما حاضر است، پس باید همواره از خویشتن [[مراقبت]] کرده و از [[گناه]] دوری نماید<ref>ر.ک: [[علی اوسط خانجانی|خانجانی، علی اوسط]]، [[رسالت فردی و شخصی انسان منتظر (مقاله)|رسالت فردی و شخصی انسان منتظر]]، ص؟؟؟.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} میفرماید<ref>{{متن حدیث|"إِن لِصَاحِبِ هَذَا الأَمرِ غَیبَه فَلیتقِ اللهَ عَبدٌ وَ لیتَمَسک بِدِینِهِ"}}؛ الکافی، ج۱، ص۳۳۵، ح۱.</ref>: «همانا برای صاحبِ این امر، غیبتی است؛ پس باید [[انسان]] [[تقوا]] پیشه نماید و به [[دین]] خود چنگ زند»<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۳]] ج۳، ص۵۴-۶۱؛ [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲</ref>. | ||
#رعایت [[آموزههای اخلاقی]]: [[امام صادق]]{{ع}} در اینباره میفرماید<ref>{{متن حدیث|"... مَن سُر أَن یکُونَ من أَصحَابِ القَائِمِ فَلینتَظِر وَ لیعمَل بِالوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الأخلَاقِ وَ هُوَ مُنتَظِر..."}}؛ الغیبه النعمانی، ص۲۰۰، ح۱۶.</ref>: «هر کسی که شادمان میشود از اینکه از [[یاران قائم]] باشد، پس باید [[منتظر]] باشد، [[پرهیزگاری]] پیشه کند و نیکوییهای [[اخلاق]] را انجام دهد؛ در حالی که [[منتظر]] است»<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۳]] ج۳، ص۵۴-۶۱؛ [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲</ref>. نخستین [[مسئولیت منتظران]] که مهمترین نیز، هست و میتواند زمینۀ [[تحقق ظهور]] را فراهم سازد، [[خودسازی]] و خوداندیشی است. [[انتظار]] و چشم [[امید]] داشتن، نقشی اساسی و مهمی در پالایش و تنزیه [[روح]] و روان [[انسان]] دارد؛ طوری که موجب میشود [[انسان]] به سوی [[خودسازی]] گام برداشته و در مسیر کند<ref>ر.ک: [[محمد سبحانینیا|سبحانینیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص ۶۵ ـ ۶۶.</ref>. | #رعایت [[آموزههای اخلاقی]]: [[امام صادق]]{{ع}} در اینباره میفرماید<ref>{{متن حدیث|"... مَن سُر أَن یکُونَ من أَصحَابِ القَائِمِ فَلینتَظِر وَ لیعمَل بِالوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الأخلَاقِ وَ هُوَ مُنتَظِر..."}}؛ الغیبه النعمانی، ص۲۰۰، ح۱۶.</ref>: «هر کسی که شادمان میشود از اینکه از [[یاران قائم]] باشد، پس باید [[منتظر]] باشد، [[پرهیزگاری]] پیشه کند و نیکوییهای [[اخلاق]] را انجام دهد؛ در حالی که [[منتظر]] است»<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۳]] ج۳، ص۵۴-۶۱؛ [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲</ref>. نخستین [[مسئولیت منتظران]] که مهمترین نیز، هست و میتواند زمینۀ [[تحقق ظهور]] را فراهم سازد، [[خودسازی]] و خوداندیشی است. [[انتظار]] و چشم [[امید]] داشتن، نقشی اساسی و مهمی در پالایش و تنزیه [[روح]] و روان [[انسان]] دارد؛ طوری که موجب میشود [[انسان]] به سوی [[خودسازی]] گام برداشته و در مسیر کند<ref>ر.ک: [[محمد سبحانینیا|سبحانینیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص ۶۵ ـ ۶۶.</ref>. | ||
#[[درک]] اوضاع نابسامان کنونی: [[مردم]] [[جهان]] تلخی این وضع نابسامان و [[بیعدالتیها]] را [[درک]] میکنند و احساس میکنند که نظامات کنونی از حل بحرانهای موجود عاجزند و باید نظامها متکی به ارزشهای انسانی، [[ایمان]]، عواطف بشری و [[اخلاق]] باشد و [[مردم]] به رعایت [[آموزههای اخلاقی]] [[همت]] گمارند<ref>ر.ک: [[حبیبالله طاهری|طاهری، حبیبالله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص۷۷ -۷۸.</ref>. | #[[درک]] اوضاع نابسامان کنونی: [[مردم]] [[جهان]] تلخی این وضع نابسامان و [[بیعدالتیها]] را [[درک]] میکنند و احساس میکنند که نظامات کنونی از حل بحرانهای موجود عاجزند و باید نظامها متکی به ارزشهای انسانی، [[ایمان]]، عواطف بشری و [[اخلاق]] باشد و [[مردم]] به رعایت [[آموزههای اخلاقی]] [[همت]] گمارند<ref>ر.ک: [[حبیبالله طاهری|طاهری، حبیبالله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص۷۷ -۷۸.</ref>. |