آیات مربوط به ظهور امام مهدی کدامند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
آیات مربوط به ظهور امام مهدی کدامند؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۶ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۴۰
، ۱۶ مارس ۲۰۲۱جایگزینی متن - 'خروج' به 'خروج'
جز (جایگزینی متن - 'حجت الاسلام و المسلمین' به 'حجت الاسلام و المسلمین') |
جز (جایگزینی متن - 'خروج' به 'خروج') |
||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
::::::در خصوص مسئله [[انتظار]] و [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} که یکی از جلوه‌های بحث پیرامون [[حضرت]] است ـ نیز آیاتی وجود دارد که به عنوان نمونه دو مورد آن را معرفی می‌کنیم: | ::::::در خصوص مسئله [[انتظار]] و [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} که یکی از جلوه‌های بحث پیرامون [[حضرت]] است ـ نیز آیاتی وجود دارد که به عنوان نمونه دو مورد آن را معرفی می‌کنیم: | ||
::::::۱. [[قرآن کریم]] در سوره انعام آیه ۱۵۸ می‌فرماید: {{متن قرآن|هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ أَن تَأْتِيَهُمُ الْمَلائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ رَبُّكَ أَوْ يَأْتِيَ بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لاَ يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا قُلِ انتَظِرُواْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ}}؛ "آیا انتظارى غیر از این دارند که [[فرشتگان]] به سویشان آیند، یا پروردگارت بیاید، یا برخى از نشانه‌هاى پروردگارت بیاید؟! (امّا) روزى که برخى از نشانه‌هاى پروردگارت (پدید) آید، شخصى که قبلاً [[ایمان]] نیاورده، یا در ایمانش نیکى کسب نکرده است، [[ایمان]] آوردنش سودى نخواهد داشت. بگو: [[منتظر]] باشید! که ما (هم) منتظریم." | ::::::۱. [[قرآن کریم]] در سوره انعام آیه ۱۵۸ می‌فرماید: {{متن قرآن|هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ أَن تَأْتِيَهُمُ الْمَلائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ رَبُّكَ أَوْ يَأْتِيَ بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لاَ يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا قُلِ انتَظِرُواْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ}}؛ "آیا انتظارى غیر از این دارند که [[فرشتگان]] به سویشان آیند، یا پروردگارت بیاید، یا برخى از نشانه‌هاى پروردگارت بیاید؟! (امّا) روزى که برخى از نشانه‌هاى پروردگارت (پدید) آید، شخصى که قبلاً [[ایمان]] نیاورده، یا در ایمانش نیکى کسب نکرده است، [[ایمان]] آوردنش سودى نخواهد داشت. بگو: [[منتظر]] باشید! که ما (هم) منتظریم." | ||
::::::در ذیل این [[آیه]] ابی‌بصیر از [[امام صادق]] {{ع}} حکایت می‌کند: منظور از آن روز، روز | ::::::در ذیل این [[آیه]] ابی‌بصیر از [[امام صادق]] {{ع}} حکایت می‌کند: منظور از آن روز، روز خروج [[امام مهدی|حضرت قائم]] {{ع}} است، آن روز [[انتظار]] کشیده شده، از ما است؛ بعد [[حضرت]] فرمودند: ای ابابصیر! خوشا به حال [[شیعیان]] [[امام مهدی|قائم]] ما که در زمان [[غیبت]] او [[منتظر]] ظهورش باشند و در زمان ظهورش از او [[اطاعت]] نمایند که اینان اولیای خدایند که هیچ [[ترس]] برایشان نیست و حزن و اندوهی نخواهند داشت<ref>کمال الدین وتمام النعمه، ج ۲، ص ۳۵۷ و سیمای مهدویت در قرآن، ص ۱۷۷.</ref>. | ||
::::::۲. [[قرآن کریم]] در سوره یونس آیه ۲۰ می‌فرماید: {{متن قرآن|وَيَقُولُونَ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانتَظِرُواْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ}}؛ "و گویند: "چرا نشانه (معجزه‌وارى) از پروردگارش بر او فرو فرستاده نمى‌شود؟!" پس بگو: (آنچه از حسّ) پوشیده، تنها براى خداست؛ پس [[منتظر]] باشید، [چرا] که من (هم) با شما از منتظرانم." | ::::::۲. [[قرآن کریم]] در سوره یونس آیه ۲۰ می‌فرماید: {{متن قرآن|وَيَقُولُونَ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانتَظِرُواْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ}}؛ "و گویند: "چرا نشانه (معجزه‌وارى) از پروردگارش بر او فرو فرستاده نمى‌شود؟!" پس بگو: (آنچه از حسّ) پوشیده، تنها براى خداست؛ پس [[منتظر]] باشید، [چرا] که من (هم) با شما از منتظرانم." | ||
::::::یحیی بن قاسم می‌گوید: از [[امام صادق]] سؤال کردم درباره [[آیات]] اول سوره بقره که می‌فرماید: "الم این کتاب هیچ تردیدی در آن نیست و مایه [[هدایت]] [[متقین]] است، کسانی که به [[غیب]] [[ایمان]] می‌آورند." [[امام]] فرمودند: "[[متقین]] در این [[آیه]] [[شیعیان]] [[امام علی|علی]] هستند و [[غیبت]] همان [[امام مهدی|حجت قائم]] [[غائب]] می‌باشد و [[شاهد]] بر این مدعی آیه ۲۰ سوره یونس است که می‌فرماید: "و [[کافران]] گویند: چرا آیت و نشانه‌ای از پروردگارش بر او نازل نمی‌شود. پس بگو همانا [[غیب]] مخصوص [[خداوند]] است پس [[منتظر]] باشید که من نیز از [[منتظران]] هستم..."<ref>کمال الدین شیخ، صدوق، ج ۲، ص ۳۴۰.</ref>»<ref>[[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۲۱۲-۲۱۴.</ref>. | ::::::یحیی بن قاسم می‌گوید: از [[امام صادق]] سؤال کردم درباره [[آیات]] اول سوره بقره که می‌فرماید: "الم این کتاب هیچ تردیدی در آن نیست و مایه [[هدایت]] [[متقین]] است، کسانی که به [[غیب]] [[ایمان]] می‌آورند." [[امام]] فرمودند: "[[متقین]] در این [[آیه]] [[شیعیان]] [[امام علی|علی]] هستند و [[غیبت]] همان [[امام مهدی|حجت قائم]] [[غائب]] می‌باشد و [[شاهد]] بر این مدعی آیه ۲۰ سوره یونس است که می‌فرماید: "و [[کافران]] گویند: چرا آیت و نشانه‌ای از پروردگارش بر او نازل نمی‌شود. پس بگو همانا [[غیب]] مخصوص [[خداوند]] است پس [[منتظر]] باشید که من نیز از [[منتظران]] هستم..."<ref>کمال الدین شیخ، صدوق، ج ۲، ص ۳۴۰.</ref>»<ref>[[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۲۱۲-۲۱۴.</ref>. | ||
| خط ۱۵۹: | خط ۱۵۹: | ||
:::::*'''[[آیه]] اول: [[موعود]] همه [[کتب آسمانی]]''': ما پس از [[تورات]] در کتاب [[زبور]] چنین نوشتیم که در [[آینده]] [[صالحان]] و [[پاکان]] [[وارثان زمین]] خواهند شد<ref>سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>. از [[امام باقر]]{{ع}} در مورد این [[آیه]] [[نقل]] شده است: این [[بندگان]] [[شایسته]] که [[وارثان زمین]] می‌شوند، [[اصحاب]] [[مهدی]] در [[آخرالزمان]] هستند<ref>مجمع البیان، ذیل آیه.</ref>. در [[مجمع البیان]] پس از بیان این [[حدیث]]، [[حدیثی]] از [[شیعه]] و [[سنی]] را [[نقل]] می‌کند که اگر از [[عمر]] [[دنیا]] یک روز باقی مانده بود. [[خداوند]] همان روز را آن‌قدر دراز کند تا مردی [[صالح]] از [[اهل‌بیت]] برانگیخته شود و [[جهان]] را همان‌گونه که از [[جور]] و [[ستم]] لبریز شده باشد از داد و [[دادگری]] تبریز سازد<ref>همان، ج ۷، ص ۶۸ – ۶۷.</ref> | :::::*'''[[آیه]] اول: [[موعود]] همه [[کتب آسمانی]]''': ما پس از [[تورات]] در کتاب [[زبور]] چنین نوشتیم که در [[آینده]] [[صالحان]] و [[پاکان]] [[وارثان زمین]] خواهند شد<ref>سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>. از [[امام باقر]]{{ع}} در مورد این [[آیه]] [[نقل]] شده است: این [[بندگان]] [[شایسته]] که [[وارثان زمین]] می‌شوند، [[اصحاب]] [[مهدی]] در [[آخرالزمان]] هستند<ref>مجمع البیان، ذیل آیه.</ref>. در [[مجمع البیان]] پس از بیان این [[حدیث]]، [[حدیثی]] از [[شیعه]] و [[سنی]] را [[نقل]] می‌کند که اگر از [[عمر]] [[دنیا]] یک روز باقی مانده بود. [[خداوند]] همان روز را آن‌قدر دراز کند تا مردی [[صالح]] از [[اهل‌بیت]] برانگیخته شود و [[جهان]] را همان‌گونه که از [[جور]] و [[ستم]] لبریز شده باشد از داد و [[دادگری]] تبریز سازد<ref>همان، ج ۷، ص ۶۸ – ۶۷.</ref> | ||
:::::*'''[[آیه]] دوم: [[وعده الهی]] به [[مؤمنان]] [[شایسته]]''': [[خداوند]] آنان را که گرویدند از شما و نیکی‌ها کردند، [[وعده]] داد که به [[یقین]] ایشان را [[خلیفه]] کند در [[زمین]] و دین‌شان را باز بگستراند، آن [[دین]] که بپسندید برای آنان، و هم آنان را از پس بیمی که دارند، [[آرامش]] دهند و ایمنی....<ref>سوره نور، آیه ۵۵.</ref>. چون گسترش [[دین]]، در سراسر [[زمین]]، و جهانگیر شدن [[آیین]] از گذشته تاکنون پدیدار نگشته است، پس به [[یقین]] این امر در [[آینده]] خواهد بود چه این جهان‌گیری [[دین]] و [[آیین]] [[وعده]] خدایی است و این [[وعده]] تخلف‌ناپذیر است<ref>مجمع البیان، ج ۷، ص ۱۵۲.</ref> | :::::*'''[[آیه]] دوم: [[وعده الهی]] به [[مؤمنان]] [[شایسته]]''': [[خداوند]] آنان را که گرویدند از شما و نیکی‌ها کردند، [[وعده]] داد که به [[یقین]] ایشان را [[خلیفه]] کند در [[زمین]] و دین‌شان را باز بگستراند، آن [[دین]] که بپسندید برای آنان، و هم آنان را از پس بیمی که دارند، [[آرامش]] دهند و ایمنی....<ref>سوره نور، آیه ۵۵.</ref>. چون گسترش [[دین]]، در سراسر [[زمین]]، و جهانگیر شدن [[آیین]] از گذشته تاکنون پدیدار نگشته است، پس به [[یقین]] این امر در [[آینده]] خواهد بود چه این جهان‌گیری [[دین]] و [[آیین]] [[وعده]] خدایی است و این [[وعده]] تخلف‌ناپذیر است<ref>مجمع البیان، ج ۷، ص ۱۵۲.</ref> | ||
:::::*'''[[آیه]] سوم: [[ذخیره الهی]]''': [[بقیة الله]] ([[ذخیره الهی]]) برای شما [[مردم]]، اگر [[مؤمن]] باشید، از هر چیز و هرکس دیگر بهتر است<ref>تفسیر نورالثقلین، ج ۲، ص ۳۹۲ و ۳۹۰.</ref>. از [[امام باقر]]{{ع}} در [[حدیثی]] طولانی از [[امام عصر]]{{ع}} به [[قائم]] سخن می‌گوید و در ادامه می‌فرماید: هنگامی که [[قائم]] | :::::*'''[[آیه]] سوم: [[ذخیره الهی]]''': [[بقیة الله]] ([[ذخیره الهی]]) برای شما [[مردم]]، اگر [[مؤمن]] باشید، از هر چیز و هرکس دیگر بهتر است<ref>تفسیر نورالثقلین، ج ۲، ص ۳۹۲ و ۳۹۰.</ref>. از [[امام باقر]]{{ع}} در [[حدیثی]] طولانی از [[امام عصر]]{{ع}} به [[قائم]] سخن می‌گوید و در ادامه می‌فرماید: هنگامی که [[قائم]] خروج کند، به خانه [[کعبه]] تکیه دهد. آنگاه ۳۱۳ نفر نزد او گرد آیند، پس نخستین سخن که گوید، این [[آیه]] است: {{متن قرآن|بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ}}<ref>«برنهاده خداوند برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید و من بر شما نگهبان نیستم» سوره هود، آیه ۸۶.</ref>؛ من [[بقیة الله]] و [[حجت]] خدایم. و [[خلیفه]] خدایم در میان شما، آنگاه هر مسلمانی که به او [[سلام]] دهد گوید: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ}}<ref>تفسیر نورالثقلین، ج ۲، ص ۳۹۲ و ۳۹۰.</ref> | ||
:::::*'''[[آیه]] چهارم: [[امامت]] و [[وراثت]] [[مستضعفان]]''': ما می‌خواهیم تا به [[مستضعفان]] [[زمین]] [[نیکی]] کنیم، یعنی آنان را [[پیشوایان]] سازیم و میراث‌بران [[زمین]]<ref>سوره قصص، آیه ۵.</ref>. [[حضرت امیر]] [[علی]]{{ع}} در خصوص این [[آیه]] فرمودند: آنان [[مستضعفان]] [[خاندان]] محمدند، [[خداوند]] پس از کوشش آنان، مهدی‌شان را می‌فرستد و آنان را [[عزیز]] می‌گرداند و [[دشمنان]] آنان را ذلیل می‌سازد<ref>نورالثقلین، ج ۳، ص ۲۱۲.</ref>. | :::::*'''[[آیه]] چهارم: [[امامت]] و [[وراثت]] [[مستضعفان]]''': ما می‌خواهیم تا به [[مستضعفان]] [[زمین]] [[نیکی]] کنیم، یعنی آنان را [[پیشوایان]] سازیم و میراث‌بران [[زمین]]<ref>سوره قصص، آیه ۵.</ref>. [[حضرت امیر]] [[علی]]{{ع}} در خصوص این [[آیه]] فرمودند: آنان [[مستضعفان]] [[خاندان]] محمدند، [[خداوند]] پس از کوشش آنان، مهدی‌شان را می‌فرستد و آنان را [[عزیز]] می‌گرداند و [[دشمنان]] آنان را ذلیل می‌سازد<ref>نورالثقلین، ج ۳، ص ۲۱۲.</ref>. | ||
:::::*'''[[آیه]] پنجم: [[انتقام]] گیرنده [[شهیدان]] [[مظلوم]]''': هر کس را بکشند به [[بیداد]]، [[وارثان]] او را [[صاحب]] [[فرمان]] کردیم و مبادا که کس به گزاف کسی را بکشد، که [[خدا]] یاورِ [[خون]] به ناحق ریخته است<ref>سوره اسراء، آیه ۳۳.</ref>. کسی از [[امام صادق]]{{ع}} درباره [[آیه سؤال]] کرد و [[حضرت]] فرمود: منظور از [[آیه]] [[قائم آل محمد]]{{صل}} است که | :::::*'''[[آیه]] پنجم: [[انتقام]] گیرنده [[شهیدان]] [[مظلوم]]''': هر کس را بکشند به [[بیداد]]، [[وارثان]] او را [[صاحب]] [[فرمان]] کردیم و مبادا که کس به گزاف کسی را بکشد، که [[خدا]] یاورِ [[خون]] به ناحق ریخته است<ref>سوره اسراء، آیه ۳۳.</ref>. کسی از [[امام صادق]]{{ع}} درباره [[آیه سؤال]] کرد و [[حضرت]] فرمود: منظور از [[آیه]] [[قائم آل محمد]]{{صل}} است که خروج نموده و در برابر [[خون حسین]]{{ع}} عده‌ای را به [[قتل]] می‌رساند<ref>تفسیر نورالثقلین، ج ۳، ص ۱۶۳.</ref> | ||
:::::*'''[[آیه]] ششم: [[بندگان]] [[ذخیره]] شده''': ای [[مؤمنان]]! هر یک از شما از [[دین]] خویش برگردد (زیانی به [[دین خدا]] نخواهد رسید، زیرا [[خداوند]] [[دین]] خود را بی‌باور نخواهد گذاشت بلکه) او مردمی پدید خواهد آورد، که ایشان را [[دوست]] می‌دارد و ایشان او را [[دوست]] می‌دارند، آن [[مردم]] با [[مؤمنان]] خوش‌رفتار و [[کافران]] سخت‌گیر و بی‌گذشت، و آنان همواره می‌کوشند و در [[راه خدا]] [[جهاد]] می‌کنند، و از [[سرزنش]] هیچ سرزنشگری باکی نخواهند داشت....<ref>سوره مائده، آیه ۵۴.</ref>. از [[امام صادق]]{{ع}} روایتی است که فرمود: همانا برای [[صاحب]] این امر ([[حکومت جهانی]] [[الهی]]) یارانی [[ذخیره]] شده که اگر همه [[مردم]] هم بروند [[خداوند]] آن [[یاوران]] را گرد خواهد آورد.... | :::::*'''[[آیه]] ششم: [[بندگان]] [[ذخیره]] شده''': ای [[مؤمنان]]! هر یک از شما از [[دین]] خویش برگردد (زیانی به [[دین خدا]] نخواهد رسید، زیرا [[خداوند]] [[دین]] خود را بی‌باور نخواهد گذاشت بلکه) او مردمی پدید خواهد آورد، که ایشان را [[دوست]] می‌دارد و ایشان او را [[دوست]] می‌دارند، آن [[مردم]] با [[مؤمنان]] خوش‌رفتار و [[کافران]] سخت‌گیر و بی‌گذشت، و آنان همواره می‌کوشند و در [[راه خدا]] [[جهاد]] می‌کنند، و از [[سرزنش]] هیچ سرزنشگری باکی نخواهند داشت....<ref>سوره مائده، آیه ۵۴.</ref>. از [[امام صادق]]{{ع}} روایتی است که فرمود: همانا برای [[صاحب]] این امر ([[حکومت جهانی]] [[الهی]]) یارانی [[ذخیره]] شده که اگر همه [[مردم]] هم بروند [[خداوند]] آن [[یاوران]] را گرد خواهد آورد.... | ||
:::::*'''[[آیه]] هفتم: [[آمادگی]] قبلی''': روزی که پاره‌ای از [[آیات]] [[پروردگار]] تو پدیدار گردد، آن روز هیچ کس را [[ایمان]] و [[باور]] سودی نخواهد بخشید<ref>سوره انعام، آیه ۱۵۸.</ref>. [[شیخ صدوق]] از [[امام]] [[جعفر صادق]]{{ع}} [[روایت]] کرد که فرمود: [[آیات]] در این [[آیه]]، [[ائمه]] هستند. و آن آیت مورد [[انتظار]]، [[قائم]]{{ع}} است. روزی که [[قائم]] با [[شمشیر]] [[قیام]] کند»<ref>[[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۲۷-۳۲.</ref>. | :::::*'''[[آیه]] هفتم: [[آمادگی]] قبلی''': روزی که پاره‌ای از [[آیات]] [[پروردگار]] تو پدیدار گردد، آن روز هیچ کس را [[ایمان]] و [[باور]] سودی نخواهد بخشید<ref>سوره انعام، آیه ۱۵۸.</ref>. [[شیخ صدوق]] از [[امام]] [[جعفر صادق]]{{ع}} [[روایت]] کرد که فرمود: [[آیات]] در این [[آیه]]، [[ائمه]] هستند. و آن آیت مورد [[انتظار]]، [[قائم]]{{ع}} است. روزی که [[قائم]] با [[شمشیر]] [[قیام]] کند»<ref>[[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۲۷-۳۲.</ref>. | ||