پرش به محتوا

شرایط ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'زمینه‌ساز' به 'زمینه‌ساز'
جز (جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت')
جز (جایگزینی متن - 'زمینه‌ساز' به 'زمینه‌ساز')
خط ۲۳۶: خط ۲۳۶:
:::::#وجود [[مؤمنان]] [[پاکدل]] و [[بصیر]] و [[فداکار]] که خود را برای جانفشانی و پاکبازی آماده ساخته‌اند. روایاتی در دست‌اند که از ویژگی‌های [[یاران خاص]] [[امام زمان]] {{ع}} و نقشی که در [[قیام]] و [[دولت مهدوی]] ایفا می‌کنند، پرده بر می‌دارند.
:::::#وجود [[مؤمنان]] [[پاکدل]] و [[بصیر]] و [[فداکار]] که خود را برای جانفشانی و پاکبازی آماده ساخته‌اند. روایاتی در دست‌اند که از ویژگی‌های [[یاران خاص]] [[امام زمان]] {{ع}} و نقشی که در [[قیام]] و [[دولت مهدوی]] ایفا می‌کنند، پرده بر می‌دارند.
:::::#[[آمادگی مردم]] [[جهان]] برای رهایی از [[ستم]] و [[فساد]]. در بسیاری از [[روایات]] آمده است که [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[جهان]] را پر از داد می‌کند پس از آنکه پر از [[ستم]] می‌شود<ref>کمال الدین‌، ۲- ۱/ ۲۸۷، ۲۸۹ و ۳۱۸.</ref>. [[امامان معصوم]] {{عم}} پاره‌ای حوادث مهم را که [[قبل از ظهور]] تحقق می‌یابند در [[روایات]] بیان کرده‌اند. علمای [[شیعه]] نیز کتبی در این باره نوشته‌اند؛ همانند کتاب‌ الملاحم والفتن‌ تألیف [[علی بن طاووس]]. "[[ملاحم]]" جمع "مَلْحَمَه" به معنای [[کشتار]] بزرگ در [[جنگ]] است<ref>خورشید مغرب‌، ۳۰۱.</ref>. برخی [[شیعیان]] می‌پندارند که برای نزدیک ساختن [[ظهور]] باید در تحقق این شرط کوشید و [[فساد]] را رواج داد یا دست کم راه [[سکوت]] و سکون در پیش گرفت و از [[امر به معروف و نهی از منکر]] و [[مبارزه]] با [[فساد]] دست کشید<ref>مجموعه آثار شهید مطهری‌، ۱۸/ ۱۸۷؛ خورشید مغرب‌، ۳۳۱.</ref>. علمای [[شیعه]] در برابر این دیدگاه نادرست معتقدند که مراد [[روایات]] از رواج [[فساد]] در [[عصر ظهور]] آن نیست که باید دست به [[گناه]] و [[زشتی]] و [[فساد]] زد و از [[وظایف دینی]] شانه خالی کرد. مراد این است که وضعیت [[ناهنجار]] [[جامعه انسانی]] در آن عصر، به گونه قهری [[جهان]] را بدین سو خواهد کشاند و اینکه رواج [[فساد]] در [[جهان]]، [[شرط ظهور]] است بدین معنا نیست که باید به دست خود این شرط را فراهم آوریم. در [[عصر غیبت]] هیچ یک از [[تکالیف]] و [[واجبات]] ساقط نمی‌شوند. [[مؤمنین]] به رغم فسادی که روز به روز [[جهان]] را در خود می‌گیرد، باید خویشتن و [[جامعه انسانی]] را برای [[یاری امام]] {{ع}} آماده سازند.
:::::#[[آمادگی مردم]] [[جهان]] برای رهایی از [[ستم]] و [[فساد]]. در بسیاری از [[روایات]] آمده است که [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[جهان]] را پر از داد می‌کند پس از آنکه پر از [[ستم]] می‌شود<ref>کمال الدین‌، ۲- ۱/ ۲۸۷، ۲۸۹ و ۳۱۸.</ref>. [[امامان معصوم]] {{عم}} پاره‌ای حوادث مهم را که [[قبل از ظهور]] تحقق می‌یابند در [[روایات]] بیان کرده‌اند. علمای [[شیعه]] نیز کتبی در این باره نوشته‌اند؛ همانند کتاب‌ الملاحم والفتن‌ تألیف [[علی بن طاووس]]. "[[ملاحم]]" جمع "مَلْحَمَه" به معنای [[کشتار]] بزرگ در [[جنگ]] است<ref>خورشید مغرب‌، ۳۰۱.</ref>. برخی [[شیعیان]] می‌پندارند که برای نزدیک ساختن [[ظهور]] باید در تحقق این شرط کوشید و [[فساد]] را رواج داد یا دست کم راه [[سکوت]] و سکون در پیش گرفت و از [[امر به معروف و نهی از منکر]] و [[مبارزه]] با [[فساد]] دست کشید<ref>مجموعه آثار شهید مطهری‌، ۱۸/ ۱۸۷؛ خورشید مغرب‌، ۳۳۱.</ref>. علمای [[شیعه]] در برابر این دیدگاه نادرست معتقدند که مراد [[روایات]] از رواج [[فساد]] در [[عصر ظهور]] آن نیست که باید دست به [[گناه]] و [[زشتی]] و [[فساد]] زد و از [[وظایف دینی]] شانه خالی کرد. مراد این است که وضعیت [[ناهنجار]] [[جامعه انسانی]] در آن عصر، به گونه قهری [[جهان]] را بدین سو خواهد کشاند و اینکه رواج [[فساد]] در [[جهان]]، [[شرط ظهور]] است بدین معنا نیست که باید به دست خود این شرط را فراهم آوریم. در [[عصر غیبت]] هیچ یک از [[تکالیف]] و [[واجبات]] ساقط نمی‌شوند. [[مؤمنین]] به رغم فسادی که روز به روز [[جهان]] را در خود می‌گیرد، باید خویشتن و [[جامعه انسانی]] را برای [[یاری امام]] {{ع}} آماده سازند.
:::::#[[ظهور]] [[قیام‌ها]] و انقلاب‌هایی که زمینه [[قیام جهانی حضرت مهدی]] {{ع}} را پیش می‌آورند. [[روایات]] فراوانی از بزرگان [[معصوم]] {{ع}}، از بروز قیام‌های مردمی [[در آستانه ظهور]] خبر می‌دهند. در برخی از این [[روایات]] آمده است که [[حکومتی]] به دست [[رهبری]] [[صالح]] در [[شرق]] [[جهان]] پای می‌گیرد که تا [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} دوام می‌یابد<ref>بحارالانوار، ج ۵۲/ ۲۴۳ و ج ۵۱/ ۸۴؛ الملاحم و الفتن‌، ابن طاووس/ ۶۶.</ref>. برخی از علمای روزگار معاصر، معتقدند که این [[حکومت]]، همان است که پس از [[انقلاب اسلامی]] در [[کشور]] [[ایران]] بنیان نهاده شد. هر چند نخستین بار نیست که علمای [[شیعه]] قیامی را مصداق [[قیام]] مذکور در [[روایات]] دانسته‌اند، اما هیچ قیامی در [[تاریخ شیعه]] دارای وسعت و [[عظمت]] [[انقلاب اسلامی]] نبوده است. از این رو، احتمال اینکه مراد از [[دولت]] [[زمینه‌ساز]]، [[انقلاب اسلامی ایران]] باشد بسیار است<ref>فرهنگ نامه مهدویت‌، ۲۰۷.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۲۹۹.</ref>.
:::::#[[ظهور]] [[قیام‌ها]] و انقلاب‌هایی که زمینه [[قیام جهانی حضرت مهدی]] {{ع}} را پیش می‌آورند. [[روایات]] فراوانی از بزرگان [[معصوم]] {{ع}}، از بروز قیام‌های مردمی [[در آستانه ظهور]] خبر می‌دهند. در برخی از این [[روایات]] آمده است که [[حکومتی]] به دست [[رهبری]] [[صالح]] در [[شرق]] [[جهان]] پای می‌گیرد که تا [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} دوام می‌یابد<ref>بحارالانوار، ج ۵۲/ ۲۴۳ و ج ۵۱/ ۸۴؛ الملاحم و الفتن‌، ابن طاووس/ ۶۶.</ref>. برخی از علمای روزگار معاصر، معتقدند که این [[حکومت]]، همان است که پس از [[انقلاب اسلامی]] در [[کشور]] [[ایران]] بنیان نهاده شد. هر چند نخستین بار نیست که علمای [[شیعه]] قیامی را مصداق [[قیام]] مذکور در [[روایات]] دانسته‌اند، اما هیچ قیامی در [[تاریخ شیعه]] دارای وسعت و [[عظمت]] [[انقلاب اسلامی]] نبوده است. از این رو، احتمال اینکه مراد از [[دولت]] زمینه‌ساز، [[انقلاب اسلامی ایران]] باشد بسیار است<ref>فرهنگ نامه مهدویت‌، ۲۰۷.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۲۹۹.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


۲۱۸٬۱۰۷

ویرایش