آیا مسئله انتظار سبب تعطیلی احکام اسلامی می‌شود؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«از جمله شبهاتی که در میان [[اهل سنت]] مطرح است و [[علما]] و [[اندیشمندان]] [[اهل سنت]] در کتاب‌ها، نوشتجات و بیانات خویش فراوان به آنها پرداخته و در راستای تبیین و تشریح آنها از هیچ کوشش و تلاشی فروگذار نکرده‌اند، بحث کیفیت [[اجرای احکام]] و [[تعالیم اسلامی]] در [[عصر انتظار]] است که نگرش‌ها و دیدگاه‌های گوناگونی که در این خصوص [[اندیشمندان]] [[اهل سنت]] جهت پاسخگویی به آنها بروز داده‌اند، همه به نوعی از دغدغه‌مندی علمای [[اهل سنت]] نسبت به [[اندیشه مهدویت]] و باورمندان [[مهدوی]] حکایت می‌کند؛ مثلاً المقدم در کتاب [[فقه اشراط‌الساعه]] می‌نویسد: {{عربی|ذَلِكَ أَنَّ بَعْضَ النَّاسِ يَجْعَلُونَ تَصْدِيقَهُمْ بِأَمْرِ الْمَهْدِيِّ مَسُوغاً لِإِعْراضِهِمْ عَنِ الدَّعْوَةِ إِلَی الْإِسْلَامِ وَ إِنْكَارِ الْمُنْكَرَاتِ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْقُطُ التَّكَالِيفَ وَ يَهدِرُها مُدَّعِينَ أَنَّهُمْ يَنْتَظِرُونَ خُرُوجَ الْمَهْدِيِّ}}<ref>محمد المقدم؛ فقه أشراط‌الساعة: ص ۳۷.</ref>.  

::::::بی‌شک در این خصوص شبهاتی مطرح شده است که در [[عصر انتظار]] برخی [[تعالیم]] [[سیاسی]] - [[اجتماعی]] [[اسلام]] نظیر [[تشکیل حکومت اسلامی]]، [[مبارزات]] و [[منازعات]] با [[مخالفان]] و [[نماز جمعه]] به جهت [[اعتقاد]] [[اهل سنت]] به [[انتظار ظهور امام مهدی]]{{ع}} و [[نزول حضرت عیسی]]{{ع}} موقعیت اجرایی ندارند، بلکه [[مسلمانان]] باید [[منتظر]] بمانند تا [[زمان ظهور امام مهدی]]{{ع}} و [[نزول حضرت عیسی]]{{ع}} برسد و این مسائل به موقعیت [[اجرا]] برسند. این سوءبرداشت از [[روایات]] [[مهدویت]] و تعطیل کردن برخی [[احکام اسلامی]] و حواله دادن آن به [[زمان ظهور]] و [[نزول]]، شبیه همان برداشتی است که [[مردم]] از [[قضا و قدر الهی]] دارند و برخی کارهای روزمره را تعطیل می‌کنند و انجام دادن آن را از [[خدا]] می‌خواهند و می‌گویند هر چه [[خدا]] بخواهد، همان می‌شود؛ پس چرا ما خودمان را برای انجام دادن آنها به زحمت بیندازیم؟ آری، لازم است برداشت سوء و ناصواب از [[اندیشه مهدویت]] و نیز از [[قضا و قدر الهی]]، بر اساس داده‌های [[عقلی]] و [[نقلی]] [[اصلاح]] شود<ref>محمد المقدم؛ فقه أشراط‌الساعة: ص ۳۸.</ref>.

::::::[[صاحب]] کتاب [[لامهدی ینتظر بعد الرسول خیر البشر]] در این خصوص می‌نویسد: [[مسلمانان]] نباید به خاطر [[انتظار]] از واقعیت‌ها فرار و [[واجبات]] را ترک کنند، مبنی بر اینکه [[امام مهدی]]{{ع}} بیاید و [[عدالت]] و [[قسط]] را در [[جهان]] بگستراند. این در واقع نوعی خیال‌پردازی و [[تسلیم]] شدن در برابر [[وهم]] و [[خرافه]] است<ref>{{عربی|فَلَا حَاجَةَ لِلْمُسْلِمِين فِي أَنْ يَهْرُبُوا عَنْ وَاقِعِهِمْ وَ يتْرُكُوا وَاجِبَهُمُ الانْتِظَارُ مَهْدِيّ يُجَدِّدُ لَهُمْ دِينَهُم وَ يَبْسُطُ الْعَدْلَ بَيْنَهُمْ فَيَرْكَنُوا إِلَی الْخَيالَ وَ الْمُحَالات وَ يَسْتَسْلِمُوا لِلْأَوْهَامِ وَ الْخُرَافَاتِ ثُمَّ يَفْرِضُ عَلَيْهِ عُلَمَاؤُهُمُ التَّحَجُّرَ الْفِكْرِيَّ وَ الْجُنُودُ الاِجْتِمَاعِي عَلَی اِعْتِقَادِ مَا تَربوا عَلَيْهِ فِي صِغَرِهِمْ وَ مَا تَلْقَوْهُ عَنْ آبَائِهِمْ وَ مَشَايِخِهِمْ أَوْ عَلی رَأْيٌ عَالِمٌ أَوْ فَقِيهٌ يُوجِبُ الْوُقُوفَ عَلَی رَأيِ مَذهبِهِ وَ عَدَمِ الخُرُوجِ عَنْهُ وَ عَلَی أَثَرِهُ يُوجِبُ عَلَيْهِمُ الْإِيمَانَ بِشَخْصٍ غَائِبٍ هُوَ مِنْ سَائِرِ الْبَشَرِ يَأْتِي فِي آخِرِ الزَّمَانِ فَيُنْقِذُ النَّاسَ مِنَ الظُّلْمِ وَ الطُّغْيَانِ}} (ابن‌محمود؛ لامهدی ینتظر بعد الرسول خیر البشر؛ ص ۸۵).</ref>. در پاسخ گفته شده است [[خدا]] همیشه [[دین]] را [[کفایت]] می‌کند و در هر عصری مجددینی برای [[احیای دین]] بر می‌انگیز‌اند و این سلسله تا نهایت - که همانا [[ظهور امام مهدی]]{{ع}} است - ادامه پیدا می‌کند و بر [[مسلمانان]] [[واجب]] است [[نصرت]] [[دین]] را در هیچ زمانی به خاطر [[انتظار]] و [[ظهور امام مهدی]]{{ع}} ترک نکنند<ref>{{عربی|إِنَّ اللَّهَ قَدْ تَكَفَّلَ بِبَقَاءِ هَذَا الدِّينِ وَ أَنَّ الْمُوَفَّقِينَ لِسَعادَةِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ فِي مُخْتَلَفِ الْعُصُورِ مَنْ جَعَلَهُمُ اللَّهُ مِنْ أَنْصَارِ دِينِهِ... وَ لَيْسَ لِلْمُسْلِمِينَ فِي أَيِّ زَمَنٍ أَنْ يَتْرُكُوا مَا أَوْجَبَهُ اللَّهُ عَلَيْهِم مِنْ نُصْرَةِ الدِّينِ اتِّكَالاً عَلَی مَا جَاءَ فِي أَحَادِيثِ الْمَهْدِيِّ أَمَّا وصف الشَّيْخ ابن محمود؛ التَّصْدِيقُ بِخُرُوجِ الْمَهْدِيِّ بِأَنَّهُ رُكُونٌ اِلَی الْخَيالِ وَ الْمُحَالاتِ وَ استِسلامٍ لِلأَوهامِ وَ الخُرافاتِ فَسَبَقَ أَنْ ذَكَرْتَ أَنَّ هَذِهِ الْمَسَألَةِ مِنَ الْأُمُورِ الْغَيْبِيَّةِ وَ قَدْ أَخْبَرَ الصَّادِقُ الْمَصْدُوقُ {{صل}} فِي أحاديثٍ صَحِيحَةٍ عَنْ خُرُوجِهِ فِي آخِرِ الزَّمَانِ وَ الْوَاجِبُ التَّصْدِيقُ بِكُلِّ خَبَرٍ يُثْبِتُ عَنِ الرَّسُول {{صل}}.}} (الرد علی من کذب بالاحادیث الصحیحة الواردة فی المهدی، ص ۲۶۰.)</ref><ref>[[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[بررسی و تحلیل انتظار در اهل‌سنت (کتاب)|بررسی و تحلیل انتظار در اهل‌سنت]]، ص 133-135.</ref>.

::::::به منظور پاسخگویی به [[شبهه]] پیش‌گفته، [[علی بن نایف شحود]] در کتاب موسوعةالبحوث و المقالات‌ العلمیه می‌نویسد: [[انتظار]] به این معنا نیست که عمل و فعالیت از [[مسلمانان]] ترک شود و به [[امید]] آمدن [[امام مهدی]]{{ع}} از [[وظیفه]] خود غافل شوند و این چنین نگرشی را ما در سخنان [[پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} که در [[وصف]] [[امام مهدی]]{{ع}} [[نقل]] شده است، نمی‌بینیم، بلکه [[پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} برای اینکه در میان [[مسلمانان]] [[امید]] ایجاد شود و قنوط و [[یأس]] از میانشان رخت بر بندد، به بیان [[روایات]] [[امام مهدی]]{{ع}} و شاخصه‌های آن [[حضرت]] پرداخته است<ref>{{عربی|أَنَّ إِيمَانَنَا بِخُرُوجِ الْمَهْدِيِّ {{ع}} لاَ يَدْفَعُنَا إِلی تَرْكِ الْعَمَلِ اتِّكَالاً عَلَيْهِ وَ انْتِظَاراً لِخُرُوجِهِ فَإِنَّ النَّبِيَّ {{صل}} مَا أَخْبَرنَا بِهِ لَنَتْرُكَ الْعَمَلَ وَ إِنَّمَا كَانَ إِخْبَارُهُ بِهِ مِنْ أَجْلِ أَنْ يَبْعَثَ الْأَمَلُ فِي نُفُوسِ الصَّالِحِينَ عِنْدَ اشْتِدَادِ الْكَرْبِ وَ ظُهُورِ الْكُفْرِ وَ أَهْلِهِ لِئَلاَّ يَلْحَقَهُمْ مِنْ جَرَاءِ ذَلِكَ يَأْسٌ أَوْ قُنُوطٌ}} (همو، موسوعة البحوث و المقالات العلمیه، ص ۱).</ref>.