جبرئیل در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: (در [[زمان ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}) ابتدا [[جبرئیل]] از [[آسمان]] و در پایان روز [[شیطان]] از [[زمین]] صدا خواهد زد. از سخن صدای اول (یعنی [[جبرئیل]]) [[پیروی]] کنید و از سخن صدای دوم (یعنی [[شیطان]]) بپرهیزید که مایه [[فتنه]] است<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۲۷.</ref>. در [[حدیث]] دیگری نیز آمده است: هر جنبنده‌ای صدای [[جبرئیل]] را خواهد شنید و افراد [[خواب]] از هیبت آن صدا بیدار می‌شوند و بیرون می‌آیند و دختران پرده‌نشین از سراپرده به در می‌آیند و کسی که [[ایستاده]] از [[وحشت]] می‌نشیند و کسی که نشسته از [[ترس]] به پا می‌خیزد. [[حضرت قائم]]{{ع}} از همان سویی که صدا شنیده می‌شود بیرون خواهد آمد<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۹۰ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۳۸.</ref>.  

*[[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: گویا می‌بینم که [[حضرت قائم]]{{ع}} از [[مکه]] به [[نجف]] آمده و پنج هزار [[ملائکه]] او را [[همراهی]] می‌کنند، که [[جبرئیل]] از طرف راست او، [[میکائیل]] از جانب چپ و [[مؤمنین]] در پیش روی او در حرکت هستند و آن [[حضرت]] لشکریانش را به مناطق مختلف گسیل می‌دارد.  

*[[امام صادق]]{{ع}} به [[ابوبصیر]] فرمود: [[قائم]]{{ع}} زمانی [[قیام]] خواهد کرد که حلقه کامل شده باشد. [[ابوبصیر]] پرسید: کامل شدن حلقه یعنی چه؟ [[حضرت]] پاسخ داد: کامل شدن حلقه زمانی است که ده هزار [[ملک]] و [[جبرئیل]] از جانب راست و [[میکائیل]] از جانب چپ او را [[همراهی]] کنند و او [[پرچم]] خود را حرکت دهد و شروع به پیشروی می‌کنند... <ref>غیبت نعمانی: ص ۳۰۷.</ref>.

*[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: زمانی که [[وقت ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} شود، نخستین کسی که با [[حضرت قائم]]{{ع}} [[بیعت]] می‌کند، [[جبرئیل]] است. او مانند پرنده سفیدی از [[آسمان]] آمده و با [[حضرت]] [[بیعت]] می‌کند، سپس یک پای خود را بر [[کعبه]] نهاده و پای دیگر را بر فراز [[بیت المقدس]] می‌گذارد و با صدایی رسا ندا می‌دهد: {{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ}}<ref>«فرمان (عذاب) خداوند در رسید، به شتاب آن را مخواهید» سوره نحل، آیه ۱.</ref> سپس [[حضرت قائم]]{{ع}} نزد [[مقام ابراهیم]] در [[مسجد الحرام]] می‌آید و دو رکعت [[نماز]] می‌خواند و پس از [[نماز]] [[سیصد و سیزده]] نفر از اصحابش گرد او جمع می‌شوند<ref>بحارالانوار: ج ۵۲، ص ۲۸۵ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۴۷.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۱۹۱.</ref>.

*کلمه‌ای عبری به‌معنای "[[بنده]] [[خدا]]" است. نام [[فرشته وحی]] و از بزرگان [[ملائکه]] است که بر همه [[انبیا]]ء یا [[اولوالعزم]] از آن‌ها، یا بر بعضی از غیر [[اولوالعزم]] نیز نازل می‌شده و [[وحی]] [[خداوند]] را به آن‌ها [[ابلاغ]] می‌نموده است. [[نقل]] است که وی پنجاه بار بر [[حضرت ابراهیم]] {{ع}}، چهار صد بار بر [[موسی]] {{ع}}، ده بار بر [[عیسی]] {{ع}} و بیست و چهار هزار بار بر [[حضرت محمد]] {{صل}} فرود آمده است<ref>معارف و معاریف، ج ۴، ص ۹۴.</ref>. این نام سه بار در [[قرآن مجید]] آمده است<ref>سوره بقره، ۹۷ و ۹۸؛ سوره تحریم، ۴؛ سوره شعراء، ۱۹۳.</ref>. از حضرت [[رسول]] {{صل}} آمده است که جبرئیل از همه [[فرشتگان]] [[برتر]] است<ref>بحار الانوار، ج ۵۹، ص ۲۵۸.</ref>. [[آیه]] ١٩ تا ٢٣ سوره مبارکه تکویر، صریح است در این‌که [[فرشته وحی]]، پیک محترمی است و در نزد [[خداوند]]، مکانت دارد و در میان ملائک [[مطاع]] و پیش [[خدا]]، [[امین]] است و نیز صریح است در این‌که [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]] {{صل}} او را بالعیان دیده است<ref>معارف و معاریف، ج ۴، ص ۹۵.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: هرگاه جبرئیل به نزد [[پیامبر]] {{صل}} می‌آمد، مانند بردگان در برابر آن حضرت می‌نشست و بدون [[اذن]]، بر حضرتش وارد نمی‌شد<ref>بحار الانوار، ج ۱۸، ص ۲۵۶.</ref>.

*[[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "نخستین کسی که با [[قائم]] {{ع}} [[بیعت]] خواهد نمود، جبرئیل است. او در چهره پرنده سفیدی از [[آسمان]] فرود می‌آید و با آن حضرت دست [[بیعت]] می‌دهد. ان‌گاه یک پا بر بیت [[الله]]، و پای دیگر به [[بیت المقدس]] می‌گذارد و با ندای زیبا و رسایی که همگان آن را می‌شنوند، می‌گوید: {{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلاَ تَسْتَعْجِلُوهُ}}<ref>سوره نحل، ۱.</ref>؛ [[فرمان خدا]] رسید، پس آن را به شتاب نخواهید<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۵.</ref>.

*همچنین از روایاتی استفاده می‌شود که [[صدای آسمانی]] که از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] است و [[مردم]] را [[دعوت]] به [[پیروی]] از [[حق]] می‌کند، ندا و صدای حضرت جبرئیل است.

*[[محمد بن مسلم]] [[روایت]] می‌کند: گوینده‌ای از [[آسمان]]، [[قائم]] را به نام صدا می‌زند، به‌طوری که [[مردم]] شرق و غرب آن را می‌شنوند و از [[وحشت]] آن، هرکس [[ایستاده]]، روی [[زمین]] می‌نشیند و هر کس نشسته برمی‌خیزد، و آن صدای [[جبرئیل امین]] است<ref>غیبة طوسی، ۲۷۴.</ref>.