آخر الزمان: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[دوره پایانی دنیا]] و زمان شکل‌‏گیری [[ظهور]] و [[حکومت]] [[امام مهدی|مهدی موعود]]{{ع}}‏ "آخر الزمان" ترکیبی اضافی و به معنای بخش پایانی [[زندگی]] [[دنیا]] است. توجه به "آخر الزمان" در [[فرهنگ]] بیشتر دین‏ها و آیین‌‏های بزرگ - به ویژه در [[ادیان]] ابراهیمی- به چشم می‌‏خورد. این توجه در [[فرهنگ]] [[اسلامی]] از اهمیت ویژه‏‌ای برخوردار است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۵.</ref>

* [[دوره پایانی دنیا]] و زمان شکل‌‏گیری [[ظهور]] و [[حکومت]] [[امام مهدی|مهدی موعود]]{{ع}}‏ "آخر الزمان" ترکیبی اضافی و به معنای بخش پایانی [[زندگی]] [[دنیا]] است. توجه به "آخر الزمان" در [[فرهنگ]] بیشتر دین‏ها و آیین‌‏های بزرگ - به ویژه در [[ادیان]] ابراهیمی- به چشم می‌‏خورد. این توجه در [[فرهنگ]] [[اسلامی]] از اهمیت ویژه‏‌ای برخوردار است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۵.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۵ - ۲۳.</ref>.

*واژه آخر الزمان در [[قرآن]] به کار نرفته است؛ اما مطالب گوناگونی در باره آن، از [[آیات]] قابل استفاده است. [[قرآن کریم]] به طور کلّی، جهانیان را به دو بخش پیشینیان و پسینیان تقسیم کرده‏ و برای هریک ویژگی‌‏هایی بیان نموده است. به نظر می‌‏رسد بتوان پسینیان را بخشی از انسان‏‌های آخر الزمان دانست<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۵ - ۲۳.</ref>..

*درباره آغاز شکل‌‏گیری و چگونگی انجام [[جهان]]، [[سخن]] روشنی در [[آیات]] و [[روایات]] به چشم نمی‌‏خورد؛ اما آن‏گاه که سخن از دوران آخر الزمان به میان می‌‏آید، همواره به دو پدیده بسیار مهم و بزرگ اشاره می‌‏شود<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۵ - ۲۳.</ref>:

*از این‌‏رو شکی نیست اینک ما در دوران "آخر الزمان" به سر می‏‌بریم. این دوران، دارای دو ویژگی مهمّ و اساسی است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۵ - ۲۳.</ref>:

*بنیان‌‏های کلی [[باور]] به این دوران را همه [[مذاهب]] و گروه‏های بزرگ [[اسلامی]] پذیرفته‏‌اند، ولی در راستای [[وابستگی]] این دگرگونی‌‏ها به [[ظهور]] و [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت مهدی موعود]]{{ع}} و نیز ویژگی‏‌های شخص آن [[مصلح جهانی]]، دیدگاه‏‌های ناهمگونی پدید آمده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۵ - ۲۳.</ref>.

* [[شیعه]] [[دوازده]] ‏امامی، با بهره‌‏گیری از آموزه‌‏های [[پیشوایان]] [[معصوم]]{{عم}} [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} را [[موعود]] امت‏ها و [[حکومت]] ایشان را [[نیکوترین]] فرجام زندگانی انسان‏‌ها بر [[زمین]] می‌‏داند. در این نگاه، با [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، افزون بر بهره‌‏مندی [[مردمان]] آن دوران، برخی از نیک‏ترین و صالح‏ترین و نیز بدترین و تبه‏کارترین انسان‏‌ها که پیشتر از [[دنیا]] رفته‏‌اند، به [[دنیا]] بازمی‌‏گردند، تا شایستگان، از برپایی [[حکومت]] [[عدل و قسط]] شادمان، و [[تبهکاران]]، از آن [[عدل]] [[جهانی]] آزرده ‏خاطر گردند<ref>  ر.ک: نگارنده، بازگشت به دنیا در پایان تاریخ</ref>. و [[دنیا]]، همچنان بر مدار [[دادگری]] خواهد گشت، تا [[زندگی]] [[دنیایی]] پایان یابد.

* [[پیشوایان]] [[معصوم]]{{عم}}، با [[الهام]] از [[وحی الهی]] و سرچشمه‏‌های آن، پیوند [[مهدویت]] و آخر الزمان را به روشنی بیان کرده‏‌اند:

* [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} فرمود: "[[دنیا]] به انجام نمی‌‏رسد؛ مگر این که [[امت]] مرا مردی [[رهبری]] کند که از [[اهل بیت]] من است و به او [[امام مهدی|مهدی]] گفته می‌‏شود"<ref> {{عربی|"لَا تَذْهَبُ‏ الدُّنْيَا حَتَّى‏ يَلِيَ‏ أُمَّتِي‏ رَجُلٌ‏ مِنْ‏ أَهْلِ‏ بَيْتِي‏ يُقَالُ‏ لَهُ‏ الْمَهْدِيُ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏ ‏‏"}}، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۸۲، ح ۱۴۱</ref> نیز ر. ک: [[سنن]] [[ترمذی]]، ج ۴، ص ۵۰۵؛ [[مسند]] [[احمد]]، ج ۱، ص ۳۷۷؛ [[ابن ابی شیبه]]، المصنف، ج ۱۵، ح ۱۹۴۸۴</ref>.

* [[امام علی|امیر مؤمنان علی]]{{ع}} نیز بر [[منبر]] [[مسجد کوفه]] فرمود: "اگر از [[دنیا]] بیش از یک روز باقی نماند، [[خداوند]] سبحانه و تعالی آن روز را چنان طولانی خواهد کرد، تا این که مردی از خاندانم برانگیخته شود" <ref>{{عربی|"لَوْ لَمْ‏ يَبْقَ‏ مِنَ‏ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ‏ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ‏ اللَّهُ‏ ذَلِكَ‏ الْيَوْمَ‏ حَتَّى‏ يَبْعَثَ‏ اللَّهُ‏ رَجُلًا مِنِّي‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏ ‏‏"}}، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۶</ref> نیز ر.ک: [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۱، ص ۳۱۷، ح ۴؛ ابن شهرآشوب، المناقب، ج ۲، ص ۲۲۷؛ [[سنن ابی داود]]، ج ۴، کتاب المهدی، ح ۴۲۸۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۵ - ۲۳.</ref>.