پرش به محتوا

بنی‌جذیمه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'محل' به 'محل'
جز (جایگزینی متن - 'خروج' به 'خروج')
جز (جایگزینی متن - 'محل' به 'محل')
خط ۱۳: خط ۱۳:


==موقعیت جغرافیایی و [[اخبار]] [[عصر جاهلی]]==
==موقعیت جغرافیایی و [[اخبار]] [[عصر جاهلی]]==
[[محل]] سکونت ایشان در جنوب [[مکه]] به فاصله یک [[شب]] راه، در [[ناحیه]] یَلَمْلَم <ref>الطبقات، ج ۲، ص ۱۱۲.</ref> در مکانی به نام غُمَیْصاء بود.<ref>الطبقات ج ۷، ص ۲۷۸؛ معجم البلدان، ج ۴، ص ۲۱۴.</ref> غمیصاء نام آبی از آبهای بنی‌‌جذیمه بود <ref>المنمق، ص ۲۰۹.</ref> که به مرور نام [[سرزمین]] محل سکونت آنان گشت.
محل سکونت ایشان در جنوب [[مکه]] به فاصله یک [[شب]] راه، در [[ناحیه]] یَلَمْلَم <ref>الطبقات، ج ۲، ص ۱۱۲.</ref> در مکانی به نام غُمَیْصاء بود.<ref>الطبقات ج ۷، ص ۲۷۸؛ معجم البلدان، ج ۴، ص ۲۱۴.</ref> غمیصاء نام آبی از آبهای بنی‌‌جذیمه بود <ref>المنمق، ص ۲۰۹.</ref> که به مرور نام [[سرزمین]] محل سکونت آنان گشت.


از بنی‌‌جذیمه در رخدادهای دوران [[جاهلی]] جز یک مورد یاد نشده است. گفته شده است که سه‌‌تن قرشی به نام‌های [[فاکه بن مغیره]] (عموی [[خالد بن ولید]])، [[عوف ‌‌بن عبد مناف]] ([[پدر]] [[عبد الرحمن بن عوف]]) و [[عفان بن ابی العاص]] (پدر [[عثمان]]) برای [[تجارت]] به [[یمن]] رفتند و در بازگشت، [[اموال]] مردی از [[بنی‌جذیمه]] را که در یمن درگذشته بود برای سپردن به [[وارثان]] وی همراه خود آوردند. پیش از آنکه اموال به دست [[ورثه]] میت برسد، یکی از بنی‌جذیمه مدعی آن [[مال]] شد و همراه مردانی از بنی‌جذیمه به [[جنگ]] مردان قرشی برخاست. در این درگیری [[عوف‌‌ بن عبد مناف]] و [[فاکه بن مغیره]] کشته شدند و اموالشان به دست بنی‌‌جذیمه تصاحب شد. [[قریش]] در پی این حادثه آماده جنگ با بنی‌‌جذیمه شد؛ اما بزرگان بنی‌جذیمه این رخداد را تصمیمی اتخاذ شده از سوی سران خود ندانسته، به قریش اعلام کردند که خسارت‌های وارد شده را جبران می‌‌کنند. در پی این اعلام نظر، اوضاع به حالت عادی برگشته، [[صلح]] میان ایشان برقرار شد،<ref>السیرة‌‌النبویه، ج ۴، ص ۴۳۱؛ المنمق، ص ۱۴۳؛ انساب الاشراف، ج ۱۱، ص ۱۳۶.</ref> هرچند صاحبان [[خون]] به دریافت غرامت [[راضی]] نشدند و [[ولید بن مغیره]] (پدر [[خالد بن ولید]]) در بستر [[مرگ]] [[وصیت]] کرد که [[انتقام]] خون برادرش فاکه بن مغیره از بنی‌جذیمه گرفته شود<ref>المنمق، ص ۱۹۲.</ref>.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[بنی‌جذیمه (مقاله)|مقاله «بنی‌جذیمه»]]، [[ دائرة المعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۶.</ref>.
از بنی‌‌جذیمه در رخدادهای دوران [[جاهلی]] جز یک مورد یاد نشده است. گفته شده است که سه‌‌تن قرشی به نام‌های [[فاکه بن مغیره]] (عموی [[خالد بن ولید]])، [[عوف ‌‌بن عبد مناف]] ([[پدر]] [[عبد الرحمن بن عوف]]) و [[عفان بن ابی العاص]] (پدر [[عثمان]]) برای [[تجارت]] به [[یمن]] رفتند و در بازگشت، [[اموال]] مردی از [[بنی‌جذیمه]] را که در یمن درگذشته بود برای سپردن به [[وارثان]] وی همراه خود آوردند. پیش از آنکه اموال به دست [[ورثه]] میت برسد، یکی از بنی‌جذیمه مدعی آن [[مال]] شد و همراه مردانی از بنی‌جذیمه به [[جنگ]] مردان قرشی برخاست. در این درگیری [[عوف‌‌ بن عبد مناف]] و [[فاکه بن مغیره]] کشته شدند و اموالشان به دست بنی‌‌جذیمه تصاحب شد. [[قریش]] در پی این حادثه آماده جنگ با بنی‌‌جذیمه شد؛ اما بزرگان بنی‌جذیمه این رخداد را تصمیمی اتخاذ شده از سوی سران خود ندانسته، به قریش اعلام کردند که خسارت‌های وارد شده را جبران می‌‌کنند. در پی این اعلام نظر، اوضاع به حالت عادی برگشته، [[صلح]] میان ایشان برقرار شد،<ref>السیرة‌‌النبویه، ج ۴، ص ۴۳۱؛ المنمق، ص ۱۴۳؛ انساب الاشراف، ج ۱۱، ص ۱۳۶.</ref> هرچند صاحبان [[خون]] به دریافت غرامت [[راضی]] نشدند و [[ولید بن مغیره]] (پدر [[خالد بن ولید]]) در بستر [[مرگ]] [[وصیت]] کرد که [[انتقام]] خون برادرش فاکه بن مغیره از بنی‌جذیمه گرفته شود<ref>المنمق، ص ۱۹۲.</ref>.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[بنی‌جذیمه (مقاله)|مقاله «بنی‌جذیمه»]]، [[ دائرة المعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۶.</ref>.
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش