گزینش الهی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'گزینش خدا' به 'گزینش خدا'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
|||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
و کلمه {{متن قرآن|الْخِيَرَةُ}} در جمله {{متن قرآن|مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ}} به معنای [[گزینش]] است، لکن "[[اختیار]]" مصدر است و "[[خیره]]" اسم مصدر است. | و کلمه {{متن قرآن|الْخِيَرَةُ}} در جمله {{متن قرآن|مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ}} به معنای [[گزینش]] است، لکن "[[اختیار]]" مصدر است و "[[خیره]]" اسم مصدر است. | ||
[[ابن منظور]] در لسان العرب می گوید: تخیر الشیء: یعنی آن را برگزید، و اسم آن: [[خیره]] است، و خِیَره مثل عِنَبَه است و دومی معروف‌تر است<ref>{{عربی|و تَخَيَّر الشيءَ: اختاره، و الاسم الخِيرَة و الخِيَرَة كالعنبة، و الأَخيرة أَعرف}}</ref> - تا آنجا که می گوید: - فرّاء درباره فرموده [[خدای متعال]] {{متن قرآن|وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ}} گفت: [[حق]] ندارند برخلاف [[گزینش | [[ابن منظور]] در لسان العرب می گوید: تخیر الشیء: یعنی آن را برگزید، و اسم آن: [[خیره]] است، و خِیَره مثل عِنَبَه است و دومی معروف‌تر است<ref>{{عربی|و تَخَيَّر الشيءَ: اختاره، و الاسم الخِيرَة و الخِيَرَة كالعنبة، و الأَخيرة أَعرف}}</ref> - تا آنجا که می گوید: - فرّاء درباره فرموده [[خدای متعال]] {{متن قرآن|وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ}} گفت: [[حق]] ندارند برخلاف [[گزینش خدا]] چیزی برگزینند<ref>{{عربی|و قال الفرّاء في قوله تعالى:}} {{متن قرآن|وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ}} {{عربی|أَي ليس لهم أَن يختاروا على الله}}؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۴، ص۲۶۷، ماده «خیر».</ref>. | ||
بنابر آنچه در [[تفسیر]] [[اهل]] لغت از معنای واژه "[[اختیار]]" و "[[خیره]]" بیان شد، معنای [[آیه]] فوق الذکر چنین است: "تنها [[پروردگار]] توست که می‌آفریند و برمی گزیند، [[گزینش]] از آنِ آنان نیست، منزه و [[برتر]] است [[پروردگار]] تو از آنچه آنان [[شرک]] می ورزند". | بنابر آنچه در [[تفسیر]] [[اهل]] لغت از معنای واژه "[[اختیار]]" و "[[خیره]]" بیان شد، معنای [[آیه]] فوق الذکر چنین است: "تنها [[پروردگار]] توست که می‌آفریند و برمی گزیند، [[گزینش]] از آنِ آنان نیست، منزه و [[برتر]] است [[پروردگار]] تو از آنچه آنان [[شرک]] می ورزند". | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
از این بخش از [[آیه]] استفاده می شود، همانگونه که [[خدا]] را در آفرینندگی شریکی نیست، او را در [[گزینش]] نیز شریکی نیست. این مطلب همان است که در [[آیه]] پنجاه و چهارم [[سوره اعراف]] نیز به صراحت آمده بود که: {{متن قرآن|أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ}}. | از این بخش از [[آیه]] استفاده می شود، همانگونه که [[خدا]] را در آفرینندگی شریکی نیست، او را در [[گزینش]] نیز شریکی نیست. این مطلب همان است که در [[آیه]] پنجاه و چهارم [[سوره اعراف]] نیز به صراحت آمده بود که: {{متن قرآن|أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ}}. | ||
معنای [[حصر]] [[گزینش]] در ذات [[اقدس]] حق تعالی این است که [[مردم]] در هر [[رفتار]] اختیاری باید از [[گزینش | معنای [[حصر]] [[گزینش]] در ذات [[اقدس]] حق تعالی این است که [[مردم]] در هر [[رفتار]] اختیاری باید از [[گزینش خدا]] [[تبعیت]] کنند بنابراین هر گزینشی خواه در رابطه با [[قانون]] و [[تعیین]] [[تکلیف]] [[رفتار]] اختیاری [[مردم]] و اینکه چه [[رفتاری]] را "باید" انجام دهند و چه [[رفتاری]] را "نباید" انجام دهند، و خواه در رابطه با مجری [[قانون]] و اینکه چه کسی باید عهده دار [[اجرای قانون]] شود و برای [[اجرای عدالت]] [[زمامدار]] [[جامعه]] شود، همه و همه تنها در [[اختیار]] [[خداوند]] است. [[خداوند]] است که تنها آفریننده است و هم او تنها کسی است که برای [[مردم]] [[بهترین]] را معین و [[گزینش]] می کند. | ||
به عبارتی دیگر، در هر جا که [[بشر]] را از نظر [[تکوینی]] [[قدرت]] [[گزینش]] هست، باید [[گزینش | به عبارتی دیگر، در هر جا که [[بشر]] را از نظر [[تکوینی]] [[قدرت]] [[گزینش]] هست، باید [[گزینش خدا]] ملاک و پایه [[گزینش]] [[مردم]] شود و [[گزینش]] [[مردم]] باید تابع محض [[گزینش خدا]] باشد. | ||
بنابراین، [[مردم]] در کلیه رفتارهای اختیاری خود - که [[قانون]] محدوده آن را معین می کند - باید تابع [[گزینش]] [[خداوند]] باشند و باید [[گزینش]] خود را بر اساس [[گزینش]] [[خداوند]] انجام دهند. | بنابراین، [[مردم]] در کلیه رفتارهای اختیاری خود - که [[قانون]] محدوده آن را معین می کند - باید تابع [[گزینش]] [[خداوند]] باشند و باید [[گزینش]] خود را بر اساس [[گزینش]] [[خداوند]] انجام دهند. | ||