آزادی اندیشه در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

با همه تأکیدی که بر آزادی [[فکری]] در [[آموزه‌های اسلامی]] شده است باید گفت که این مسئله با [[آزادی عقیده]] متفاوت است. باورهای بشر بر یکی از دو پایه زیر [[استوار]] است: گاهی پایه [[اعتقاد]] بشر بر تفکری آزاد مبتنی است؛ زیرا انسان با [[عقل]] و [[فکر]] آزاد، عقیده‌ای را می‌پذیرد. گاهی نیز عقیده‌ای به بشر [[تحمیل]] می‌شود که ممکن است از راه تقلید از آبا و اجداد حاصل شود بی‌آنکه هیچ ارتباطی با نیروی تفکر انسان داشته باشد. نخستین خاصیت و اثر چنین عقیده‌ای این است که جلو تفکر آزاد انسان را می‌گیرد و به صورت زنجیری برای عقل و فکر انسان در می‌آید. در واقع این‌گونه [[عقاید]] عبارت است از یک [[سلسله]] زنجیرهای [[اعتقادی]] و عرفی و [[تقلیدی]] که به دست و پای فکر و [[روح انسان]] بسته می‌شود و انسان [[قادر]] نیست آن را از دست و پای خودش باز کند. کار [[انبیا]] در چنین مواقعی [[ارزشمند]] است؛ زیرا یکی از کارهای آنان این بوده است که این‌گونه پایگاه‌های اعتقادی را [[تخریب]] کنند تا افراد، آزادانه بتوانند درباره خود، [[سرنوشت]] و اعتقاد خویش بیندیشند<ref>پیرامون جمهوری اسلامی، ص۱۱۴.</ref>.

به [[دلیل]] وجود همین آزادی‌ها بود که اسلام توانست باقی بماند. اگر در [[صدر اسلام]] در پاسخ کسی که می‌گفت من [[خدا]] را قبول ندارم، [[حکم]] به زدن و بستن و کشتن داده می‌شد، امروز دیگر [[اسلامی]] وجود نداشت. یکی از دلایلی که موجب شده اسلام باقی بماند این بوده است که با [[شجاعت]] و [[صراحت]] با افکار مختلف مواجه شده است<ref>پیرامون انقلاب اسلامی، ص۱۸.</ref>. در این صورت که دوام و بقای [[دین]] بر برخورد آزادانه با آرا و اندیشه‌ها مبتنی است، دیگر [[تکلیف حکومت]] و [[نظام سیاسی]] روشن است. مواجهه روشن و آزادانه با اندیشه‌ها و افکار [[مخالف]] تأثیر به سزایی در [[پویایی]] و مانایی [[حکومت]] و [[حاکمان]] دارد. در [[آینده]] هم اسلام فقط و فقط با مواجهه صریح و شجاعانه با [[عقاید]] و افکار مختلف است که می‌تواند به [[حیات]] خود ادامه دهد. از این‌رو باید به [[جوانان]] و طرفداران اسلام هشدار داد که [[گمان]] نکنند راه [[حفظ]] [[معتقدات]] اسلامی، جلوگیری از ابراز عقیده دیگران است؛ زیرا از اسلام فقط با یک نیرو می‌شود [[پاسداری]] کرد و آن [[علم]] و آزادی دادن به افکار مخالف و مواجهه صریح و روشن با آنها است<ref>پیرامون انقلاب اسلامی، ص۱۹.</ref>.

سلب آزادی در [[نظام اسلامی]] در کنار فقدان [[عدالت]] از آفت‌های اصلی [[انقلاب اسلامی]] است<ref>پیرامون جمهوری اسلامی، ص۲.</ref>. [[وظیفه]] [[قطعی]] همه این است که به آزادی‌ها به معنای [[واقعی]] کلمه [[احترام]] گذارند؛ زیرا اگر بنا شود [[جمهوری اسلامی]] زمینه [[اختناق]] را به وجود بیاورد، قطعاً [[شکست]] خواهد خورد<ref>پیرامون جمهوری اسلامی، ص۶۲.</ref>. [[اسلام]] [[دین]] [[آزادی]] است، [[دینی]] که مروج آزادی برای همه افراد [[جامعه]] است<ref>پیرامون جمهوری اسلامی، ص۶۲.</ref>. [[انقلاب اسلامی]] در صورتی راه صحیح [[پیروزی]] را ادامه خواهد داد که افراد از آزادی [[فکر]] و بیان و قلم برخوردار باشند. هرکس باید فکر و بیان و قلمش [[آزاد]] باشد. تنها در چنین صورتی است که انقلاب اسلامی راه صحیح پیروزی را ادامه خواهد داد. اگر در جامعه، محیط آزاد برخورد آرا و [[عقاید]] به وجود بیاید، به گونه‌ای که صاحبان [[افکار]] مختلف بتوانند حرف‌هایشان را مطرح کنند و ما هم در مقابل، آرا و نظرات‌مان را مطرح کنیم، تنها در چنین زمینه سالمی خواهد بود که اسلام هرچه بیشتر [[رشد]] می‌کند<ref>پیرامون جمهوری اسلامی، ص۶۳.</ref>.