احسان در قرآن: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'راه' به 'راه'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
جز (جایگزینی متن - 'راه' به 'راه') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
همچنین در معنای: {{متن قرآن|وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا}} فرموده: معنای آن: {{متن حدیث|و أوصى بالوالدين إحسانا}} است، و [[دلیل]] آن را یکی {{متن قرآن|مَا حَرَّمَ}} در قوله: {{متن قرآن|مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ}} الی آخر [[آیه]] و [[نهی]] در {{متن قرآن|وَلَا تَقْتُلُوا... وَلَا تَقْرَبُوا...}} در ذیل آیه مزبور، دانسته است<ref>مجمع البیان، ج۴، ص۳۸۲.</ref>. | همچنین در معنای: {{متن قرآن|وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا}} فرموده: معنای آن: {{متن حدیث|و أوصى بالوالدين إحسانا}} است، و [[دلیل]] آن را یکی {{متن قرآن|مَا حَرَّمَ}} در قوله: {{متن قرآن|مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ}} الی آخر [[آیه]] و [[نهی]] در {{متن قرآن|وَلَا تَقْتُلُوا... وَلَا تَقْرَبُوا...}} در ذیل آیه مزبور، دانسته است<ref>مجمع البیان، ج۴، ص۳۸۲.</ref>. | ||
نیز در معنای: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ}}، فرموده: معنای آن [[تبعیت]] از آنان در [[امور خیر]] و دخول در [[اسلام]] و پیمودن طریق و | نیز در معنای: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ}}، فرموده: معنای آن [[تبعیت]] از آنان در [[امور خیر]] و دخول در [[اسلام]] و پیمودن طریق و راه آنان است<ref>مجمع البیان، ج۵، ص۶۴.</ref>. | ||
در معنای: {{متن قرآن|وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا}}، فرموده: به معنای: {{متن حدیث|و أوصى بالوالدين إحسانا}} است؛ چرا که معنای «قضی» و «اوصی» یکی بوده و هر دو امرند<ref>مجمع البیان، ج۶، ص۴۰۹.</ref>. | در معنای: {{متن قرآن|وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا}}، فرموده: به معنای: {{متن حدیث|و أوصى بالوالدين إحسانا}} است؛ چرا که معنای «قضی» و «اوصی» یکی بوده و هر دو امرند<ref>مجمع البیان، ج۶، ص۴۰۹.</ref>. | ||
همینطور در معنای احسان در آیه: {{متن قرآن|هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ}}، فرموده: یعنی [[پاداش]] در برابر احسان کسی که در [[دنیا]] احسان نموده (هر خیری که انجام داده)، چیزی جز احسان در [[آخرت]] نیست<ref>مجمع البیان، ج۹، ص۲۰۸.</ref>. | همینطور در معنای احسان در آیه: {{متن قرآن|هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ}}، فرموده: یعنی [[پاداش]] در برابر احسان کسی که در [[دنیا]] احسان نموده (هر خیری که انجام داده)، چیزی جز احسان در [[آخرت]] نیست<ref>مجمع البیان، ج۹، ص۲۰۸.</ref>. |