آرامش در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[قرآن]] آیاتی وجود دارد که امام رضا{{ع}} آنها را به "آرامش" [[تفسیر]] نموده است. از آن جمله [[آیه]] {{متن قرآن|رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَى قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِنْ قَالَ بَلَى وَلَكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که ابراهیم گفت: پروردگارا! به من بنمای چگونه مردگان را زنده می‌سازی؟ فرمود: آیا ایمان نداری؟ گفت: چرا امّا تا دلم آرام یابد» سوره بقره، آیه ۲۶۰.</ref>. مراد از [[اطمینان قلبی]] در این آیه [[اطمینان]] خاطر و [[آرامش]] است. طبق تفسیر رسیده از [[امام]]، [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} می‌خواست به [[مقام]] [[خلّت]] خویش اطمینان حاصل کند، چون [[خدا]] فرموده بود آنکه به [[مقام خلت]] برسد اگر از من بخواهد مرده را زنده کنم، می‌کنم. [[ابراهیم]]{{ع}} می‌خواست بداند که به این مقام رسیده است یا نه، تا دلش آرام گیرد<ref>الاحتجاج، ج۴، ص۱۳۷.</ref>. آیه دیگر پاسخ امام به سؤال حمدان بن [[سلیمان]] در مورد {{متن قرآن|مَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ}}<ref>«خداوند هر کس را که بخواهد راهنمایی کند دلش را برای (پذیرش) اسلام می‌گشاید» سوره انعام، آیه ۱۲۵.</ref> بود که فرمود: "خدا هر کس را بخواهد با [[ایمانی]] که در [[دنیا]] داشته است به [[بهشت آخرت]] [[راهنمایی]] کند، او را برای [[تسلیم]] بودن در برابر خدا و اطمینان داشتن به او و آرامش و [[سکون]] از ثواب‌هایی که خدا [[وعده]] داده، آماده و [[راضی]] می‌کند تا آرامش خاطر یابد"<ref>عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۱، ص۲۶۳.</ref>. [[یاسر]] [[خادم]] از آیه {{متن قرآن|سَلَامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا}}<ref>«و بر او روزی که زاده شد و روزی که خواهد مرد و روزی که او را زنده برانگیزند درود باد» سوره مریم، آیه ۱۵.</ref> از امام می‌پرسد و جواب می‌گیرد که مراد از کلمه "سلام" به دور کردن [[ترس]] از [[حضرت یحیی]]{{ع}} و آرامش یافتن حضرتش می‌باشد<ref>عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۱، ص۱۹۳، ۲۵۷.</ref>.