دعوت اجتماعی معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دعوت اجتماعی معصوم''' یکی از [[اهداف ارسال رسولان الهی]] و [[تبلیغ رسالت الهی]] است.

[[پیامبران الهی]] با وجود این که هر یک متناسب با شرایط مکانی و زمانی و مقتضیات عصر خود وظایفی برعهده داشتند لکن از سنت‌های ثابتی [[پیروی]] می‌کردند و اصول مشترکی در [[دعوت]] ایشان [[حاکم]] بود. این اصول کلی و مشترک از یک سو ما را به خطوط اساسی [[ادیان الهی]] آشنا می‌سازد و از سوی دیگر [[حقانیت]] [[دعوت]] آنان را آشکار می‌کند. در آیاتی از [[قرآن کریم]] به این مطلب اشاره شده است؛ مانند: {{متن قرآن|لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ }}<ref> میان هیچ‌یک از آنان فرق نمی‌نهیم و ما فرمانبردار اوییم؛ سوره بقره، آیه۱۳۶.</ref> یا {{متن قرآن|لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ }}<ref> میان هیچ یک از پیامبران وی، فرق نمی‌نهیم؛ سوره بقره، آیه۲۸۵.</ref> [[آیات]] تأکید می‌کند [[مؤمنان واقعی]] کسانی هستند که میان [[پیامبران الهی]] تفاوتی نمی‌گذارند و به [[تعلیمات]] همه آنان [[ایمان]] دارند و این [[گواه]] روشنی است بر [[یگانگی]] اصول کلی [[تعلیمات انبیا]] و به همین [[دلیل]] کسی که [[نبوت]] یک [[پیامبر]] را [[انکار]] کند مثل آن است که [[نبوت]] همه [[انبیا]] را نپذیرفته است. [[قرآن]] در مورد [[قوم ثمود]] و [[قوم لوط|لوط]] می‌فرماید همه [[رسولان]] را [[تکذیب]] می‌کردند<ref>سوره شعراء، آیه ۱۴۱ و ۱۶۰.</ref> با اینکه این دو [[قوم]] هر کدام بیش از یک [[پیامبر]] نداشتند و این به آن [[دلیل]] است که [[دعوت]] یک [[پیامبر]] [[دعوت]] همه [[انبیا]] است<ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[انبیا (مقاله)|مقاله «انبیا»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]] ص ۴۸۷-۴۹۳.</ref>.

از جمله [[دعوتهای اجتماعی]] [[پیامبران]] و [[امامان]] [[معصوم]]:

# [[دعوت به عدالت اجتماعی]]: یکی دیگر از این اصول اساسی است<ref>سوره حدید، آیه۲۵.</ref> زیرا بدون [[اقامه قسط]] و [[عدالت اجتماعی]] هرگز [[جامعه بشری]] به اهداف نهایی خود یعنی [[تکامل معنوی]] نخواهد رسید<ref> المیزان، ج۱۹، ص ۱۷۱.</ref>.<ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[انبیا (مقاله)|مقاله «انبیا»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]] ص ۴۸۷-۴۹۳.</ref>.

# [[شکستن سنت‌های غلط]]: که مایه [[انحراف]] و عقب ماندگی [[جوامع بشری]] است نیز از اصول کلی [[دعوت انبیا]] بوده است. چون برنامه اصلی همه [[انبیا]] [[تعلیم]] کتاب و [[حکمت]] و تحقیق درباره [[معارف]] آنهاست و [[جهل‌زدایی]] و [[رفع تقلید]] مقدمه ضروری هرگونه [[تعلیم]] و تحقیق به شمار می‌رود از این رو [[پیامبران]] با [[تقلید باطل]] و [[جهل]] و [[سنت‌های نادرست]] [[مبارزه]] کردند [[آیات]] متعدد [[قرآن]]<ref>سوره بقره، آیه۱۷۰؛ سوره مائده، آیه۱۰۴؛ سوره اعراف، آیه۲۸؛ سوره لقمان، آیه۲۱ و سوره زخرف، آیه۲۰ـ ۲۴.</ref> نشان می‌دهد [[مبارزه]] با [[تقلید کورکورانه]] [[سیره]] قطعی هر [[پیامبر]] بوده و از لوازم [[رسالت]] [[عامه]] به شمار می‌رود. [[قرآن کریم]] از [[پیامبران]] [[نقل]] می‌کند که به [[قوم]] خویش می‌گفتند سخن ما را بسنجید اگر بهتر از سخن پیشینیان شما بود آن گاه بپذیرید و این نشان می‌دهد که [[دعوت]] به [[عقل]] و [[برهان]] و [[پرهیز]] از [[وهم]] و [[گمان]]، [[سنت]] مشترک همه [[انبیا]] بوده است <ref>سوره انعام، آیه۵۷ و سوره یوسف، آیه۱۰۸.</ref><ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[انبیا (مقاله)|مقاله «انبیا»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]] ص ۴۸۷-۴۹۳.</ref>.

== مصادیق [[دعوت اجتماعی معصوم]] ==

== جستارهای وابسته ==

{{مدخل وابسته}}

{{پایان مدخل وابسته}}

{{منابع}}

{{پایان منابع}}

== پانویس ==

{{پانویس}}

[[رده:فلسفه نبوت]]

[[رده:دعوت]]