کوه در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'سکون' به 'سکون'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[)) |
جز (جایگزینی متن - 'سکون' به 'سکون') |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
برآمدگیها و مرتفعات سطح [[زمین]] که از [[خاک]] و سنگ فراوان و کانیهای مختلف تشکیل شده و نسبت به زمینهای اطراف بسیار بلند باشند، کوه (جَبَل) نامیده میشوند. | برآمدگیها و مرتفعات سطح [[زمین]] که از [[خاک]] و سنگ فراوان و کانیهای مختلف تشکیل شده و نسبت به زمینهای اطراف بسیار بلند باشند، کوه (جَبَل) نامیده میشوند. | ||
قرآن [[کریم]] میفرماید: {{متن قرآن|وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا}}<ref>«و کوهها را میخهایی (محکم) نساختیم؟» سوره نبأ، آیه ۷.</ref> میدانیم که کوهها همچون زرهی پوسته زمین را در برابر فشارهای ناشی از مواد مذاب درونی، و تأثیر [[جاذبه]] ماه [[حفظ]] میکنند و دیوارهای بلندی در برابر طوفانهای سخت و سنگین محسوب میشوند و در مجموع موجب [[آرامش]] و | قرآن [[کریم]] میفرماید: {{متن قرآن|وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا}}<ref>«و کوهها را میخهایی (محکم) نساختیم؟» سوره نبأ، آیه ۷.</ref> میدانیم که کوهها همچون زرهی پوسته زمین را در برابر فشارهای ناشی از مواد مذاب درونی، و تأثیر [[جاذبه]] ماه [[حفظ]] میکنند و دیوارهای بلندی در برابر طوفانهای سخت و سنگین محسوب میشوند و در مجموع موجب [[آرامش]] و سکون زمین و امکان [[حیات]] و دوام [[زندگی]] میگردند. | ||
[[امام سجاد]]{{ع}} در دعای [[درود]] بر [[حاملان عرش]] و هر [[ملک مقرب]] دیگر میفرماید: {{متن حدیث|وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ}}<ref>دعای ۳.</ref>؛ «(درود بر) آنان که موکلان کوههایند تا فرو نریزند». میتوان گفت که [[جهان]] [[طبیعت]] به [[اذن خدا]] تحت [[تدبیر]] [[ملائکه]] [[الهی]] است از این رو [[حضرت]] به ملائکه [[حافظ]] و نگهدارنده کوهها درود فرستاده است. | [[امام سجاد]]{{ع}} در دعای [[درود]] بر [[حاملان عرش]] و هر [[ملک مقرب]] دیگر میفرماید: {{متن حدیث|وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ}}<ref>دعای ۳.</ref>؛ «(درود بر) آنان که موکلان کوههایند تا فرو نریزند». میتوان گفت که [[جهان]] [[طبیعت]] به [[اذن خدا]] تحت [[تدبیر]] [[ملائکه]] [[الهی]] است از این رو [[حضرت]] به ملائکه [[حافظ]] و نگهدارنده کوهها درود فرستاده است. |