اجماع در قرآن: تفاوت میان نسخهها
←مقدمه
(صفحهای تازه حاوی « {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 8...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
#اتفاق مکلّفان در یک [[زمان]] بر [[حکم]] واقعه؛<ref>الاحکام، ج۱، ص۲۵۴.</ref> | #اتفاق مکلّفان در یک [[زمان]] بر [[حکم]] واقعه؛<ref>الاحکام، ج۱، ص۲۵۴.</ref> | ||
#اتفاق [[اهل]] حل وعقد؛<ref>التفسیر الکبیر، ج۱۰، ص۱۵۰.</ref> | #اتفاق [[اهل]] حل وعقد؛<ref>التفسیر الکبیر، ج۱۰، ص۱۵۰.</ref> | ||
#اتفاق [[مجتهدان]] پس از [[رحلت پیامبر]] <ref>ارشادالفحول، ص۶۸.</ref> یا به تعبیر [[شیخ انصاری]]، [[اتفاق]] مجتهدان در یک زمان.<ref>فرائد الاصول، ص۱۲۷.</ref> زیدیّه افزودهاند که اتفاقکنندگان باید از [[عترت]] [[رسول]]{{صل}} باشند، یعنی از طرف [[پدر]]، به [[ | #اتفاق [[مجتهدان]] پس از [[رحلت پیامبر]] <ref>ارشادالفحول، ص۶۸.</ref> یا به تعبیر [[شیخ انصاری]]، [[اتفاق]] مجتهدان در یک زمان.<ref>فرائد الاصول، ص۱۲۷.</ref> زیدیّه افزودهاند که اتفاقکنندگان باید از [[عترت]] [[رسول]]{{صل}} باشند، یعنی از طرف [[پدر]]، به [[امام حسن]]{{ع}} یا [[امام حسین]]{{ع}} برسند.<ref>موسوعة الفقه، ج۳، ص۵۵.</ref> با توجّه به اینکه هیچ ملازمهای بین اجماع صِرف و بین [[حکم خداوند]] وجود ندارد، این [[پرسش]] مطرح میشود که اصولیان چگونه خصوص اجماع [[مسلمانان]] را [[حجّت]] دانستهاند؟ برای پاسخ این پرسش باید نخستین [[اجماعی]] را که در [[تاریخ]] مسلمانان دلیل دانسته شد، بررسی کنیم و آن اجماعی است که به ادّعای [[اهلسنت]] در باره [[بیعت با ابوبکر]] [[خلیفه]] اوّل مسلمانان حاصل شد. از آنجا که [[خلافت]] وی، هیچ دلیلی از [[قرآن]] و [[سنّت نبوی]] نداشت، ناچار برای [[مشروعیت]] بخشیدن به آن به اجماع متمسّک و به سه مطلب قایل شدند: | ||
#مسلمانان [[مدینه]] یا [[اهل حلّ و عقد]] از آنان بر بیعت با ابوبکر اجماع کردند؛ | #مسلمانان [[مدینه]] یا [[اهل حلّ و عقد]] از آنان بر بیعت با ابوبکر اجماع کردند؛ | ||
#[[امامت]] از [[فروع دین]] است، نه [[اصول دین]]؛ | #[[امامت]] از [[فروع دین]] است، نه [[اصول دین]]؛ |