توحید در اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'علل' به 'علل'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
جز (جایگزینی متن - 'علل' به 'علل') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
*[[توحید افعالی]] به معنی [[اعتقاد]] به یکتایی [[خدا]] در [[مقام]] فعل و عمل است. یعنی [[انسان]] [[باور]] کند که [[جهان]] و تمام نظام‌های موجود در آن و [[قوانین]] [[حاکم]] بر آن [[آفریده]] [[خدا]] و معلول [[اراده]] اوست. | *[[توحید افعالی]] به معنی [[اعتقاد]] به یکتایی [[خدا]] در [[مقام]] فعل و عمل است. یعنی [[انسان]] [[باور]] کند که [[جهان]] و تمام نظام‌های موجود در آن و [[قوانین]] [[حاکم]] بر آن [[آفریده]] [[خدا]] و معلول [[اراده]] اوست. | ||
*{{متن قرآن|اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ}}<ref>«خداوند آفریننده همه چیز است و او بر هر چیزی نگاهبان است» سوره زمر، آیه ۶۲.</ref>. | *{{متن قرآن|اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ}}<ref>«خداوند آفریننده همه چیز است و او بر هر چیزی نگاهبان است» سوره زمر، آیه ۶۲.</ref>. | ||
*مقصود از این سخن آن است که غیر [[خدا]] به طور مستقل هیچ کاری نمی‌کنند و هیچ تأثیری ندارند موجودات [[جهان]] همان طور که در اصل وجود خود به [[خدا]] وابسته هستند و از خود استقلالی ندارند، بدون [[اراده]] او، هیچ تأثیری ندارند. بدون خواست [[خدا]]، از هیچ علتی هیچ معلولی پیدا نمی‌شود و هیچ سیبی مسبب خود را در پی ندارد، | *مقصود از این سخن آن است که غیر [[خدا]] به طور مستقل هیچ کاری نمی‌کنند و هیچ تأثیری ندارند موجودات [[جهان]] همان طور که در اصل وجود خود به [[خدا]] وابسته هستند و از خود استقلالی ندارند، بدون [[اراده]] او، هیچ تأثیری ندارند. بدون خواست [[خدا]]، از هیچ علتی هیچ معلولی پیدا نمی‌شود و هیچ سیبی مسبب خود را در پی ندارد، علل و اسباب، همان طور که اصل وجود خود را به [[خدا]] مدیون‌اند، تأثیرات خود را نیز از آن [[خالق]] یکتا می‌گیرند. | ||
*[[خداوند متعال]] در [[آفرینش]]، روزی دهی، [[حیات]] بخشی، [[حفظ]] و [[هدایت]] [[جهان]]، پرورش مخلوقات تا [[رسیدن به کمال]]، می‌راندن زنده‌ها، [[بخشش]] و دیگر [[افعال]] خود شریکی ندارد، او با [[قدرت]] کامل خود همه [[کارها]] را انجام می‌دهد و در هیچ فعلی به [[یار]] و [[یاور]] نیاز ندارد<ref>[[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱ (کتاب)|اخلاق الاهی]]، ج۱،ص۳۳۴.</ref>. | *[[خداوند متعال]] در [[آفرینش]]، روزی دهی، [[حیات]] بخشی، [[حفظ]] و [[هدایت]] [[جهان]]، پرورش مخلوقات تا [[رسیدن به کمال]]، می‌راندن زنده‌ها، [[بخشش]] و دیگر [[افعال]] خود شریکی ندارد، او با [[قدرت]] کامل خود همه [[کارها]] را انجام می‌دهد و در هیچ فعلی به [[یار]] و [[یاور]] نیاز ندارد<ref>[[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱ (کتاب)|اخلاق الاهی]]، ج۱،ص۳۳۴.</ref>. | ||