ضروری مذهب در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←ضروری مذهب
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
در فرض دوم (منکر، شیعه باشد) به تصریح برخی انکار ضروری مذهب، همچون [[متعه]] یا [[وجود امام زمان]]{{ع}}، موجب ارتداد و کفر می‌شود<ref>مصباح الهدی، ج۱، ص:۳۹۰.</ref>.<ref>ر. ک. [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۵، صفحه ۱۴۴-۱۴۶.</ref> | در فرض دوم (منکر، شیعه باشد) به تصریح برخی انکار ضروری مذهب، همچون [[متعه]] یا [[وجود امام زمان]]{{ع}}، موجب ارتداد و کفر می‌شود<ref>مصباح الهدی، ج۱، ص:۳۹۰.</ref>.<ref>ر. ک. [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۵، صفحه ۱۴۴-۱۴۶.</ref> | ||
انكار امر ضروری دین موجب ارتداد شناخته شده است، اما تحقق ارتداد به انكار ضروریِ مذهب مورد اختلاف است<ref>خوانساری، محمدباقر، مناهج المعارف، به كوشش احمد روضاتی، تهران، ۱۳۵۱ش، ص ۸۲۰؛ نجفی، محمد حسن، جواهر الكلام، به كوشش محمود قوچانی، بیروت، ۱۹۸۱م، ج ۴۱ ص ۶۰۲.</ref>. شهید ثانی مخالفت با اجماع را مصداق انكار ضروریات نمی‌داند، مگر مخالفت با اجماع بر مسأله‌ای كه از ضروریات دین به‌شمار آید و نیز اجماع مورد نظر می‌باید توسط اهل حل و عقد از مسلمانان تحقق یافته باشد<ref>شهید ثانی، محمد، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة، به‌كوشش محمد كلانتر، بیروت، ۱۴۰۳ق/ ۱۹۸۳م، ج۹، ص ۳۳۵.</ref>. از طرف دیگر، صاحب جواهر نظریۀ صاحب كشف اللثام را مبنی بر اینكه مسألۀ مورد انكار بر طبق اعتقاد منكر باید از ضروریات دین محسوب گردد و سپس انكار نماید والا انكار به‌حساب نمی‌آید، مورد نقد قرار داده است و اعتقاد منكر را دخیل در تحقق عنوان ضروری دین نمی‌داند<ref>نجفی، محمد حسن، جواهر الكلام، به‌كوشش محمود قوچانی، بیروت، ۱۹۸۱م، ج ۴۱ ص ۶۰۱.</ref>. | |||
==منابع== | ==منابع== | ||