بحث:آیا اعتقاد به علم غیب معصوم شرک نیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
بحث:آیا اعتقاد به علم غیب معصوم شرک نیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۷ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۴
، ۲۷ مهٔ ۲۰۲۱←شبهه شرک انگاری اعتقاد به آگاهی معصوم از غیب
| خط ۸: | خط ۸: | ||
بر این اساس دیدگاه وهابیت<ref>ابن عبدالوهاب، کتاب التوحید، ص۴۸؛ بن باز، مجموع فتاوی و مقالات المتنوعة، ج۴، ج۳۳۰؛ ابن قیم جوزی، زاد المعاد فی هدی خیرالعباد، ج۱، ص۱۴۶ و... .</ref> آگاهی معصومین از علم غیب را نیز بدان دلیل که اطلاع از غیب را از صفات مختص الهی می‌دانند، شرک و حتی در ردیف کفر می دانند. آنها بر این باورند که [[علم غیب]] منحصراً از آن [[خداوند]] است و او نیز گوشه ای از این [[علم]] را از [[طریق وحی]] به برخی از انبیای خود داده است و به همین جهت غیر از [[انبیاء]] احدی از علم غیب برخوردار نیست، لذا نسبت دادن آن به غیر [[خدا]] و پیامبرانی که او از علمش به آنها داده، از آنجا که موجب [[تساوی]] خداوند و غیر اوست، [[ شرک]] محسوب می‌شود<ref>ر.ک. [[علامه طباطبایی|طباطبایی، محمد حسین]]، [[بررسی‌های اسلامی (کتاب)|بررسی‌های اسلامی]]؛ [[حسن مهدی‌فر|مهدی‌فر، حسن]]، [[علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن]]، ص۴۴؛ [[محمد نظیر عرفانی|عرفانی، محمد نظیر]]؛ [[بررسی علم غیب معصومان (پایان‌نامه)|بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین]]، ص۲۱۴؛ [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]؛ [[علم و سلطه غیبی اولیا (کتاب)|علم و سلطه غیبی اولیا]]، ص ۶۷ ـ ۷۲.</ref>. | بر این اساس دیدگاه وهابیت<ref>ابن عبدالوهاب، کتاب التوحید، ص۴۸؛ بن باز، مجموع فتاوی و مقالات المتنوعة، ج۴، ج۳۳۰؛ ابن قیم جوزی، زاد المعاد فی هدی خیرالعباد، ج۱، ص۱۴۶ و... .</ref> آگاهی معصومین از علم غیب را نیز بدان دلیل که اطلاع از غیب را از صفات مختص الهی می‌دانند، شرک و حتی در ردیف کفر می دانند. آنها بر این باورند که [[علم غیب]] منحصراً از آن [[خداوند]] است و او نیز گوشه ای از این [[علم]] را از [[طریق وحی]] به برخی از انبیای خود داده است و به همین جهت غیر از [[انبیاء]] احدی از علم غیب برخوردار نیست، لذا نسبت دادن آن به غیر [[خدا]] و پیامبرانی که او از علمش به آنها داده، از آنجا که موجب [[تساوی]] خداوند و غیر اوست، [[ شرک]] محسوب می‌شود<ref>ر.ک. [[علامه طباطبایی|طباطبایی، محمد حسین]]، [[بررسی‌های اسلامی (کتاب)|بررسی‌های اسلامی]]؛ [[حسن مهدی‌فر|مهدی‌فر، حسن]]، [[علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن]]، ص۴۴؛ [[محمد نظیر عرفانی|عرفانی، محمد نظیر]]؛ [[بررسی علم غیب معصومان (پایان‌نامه)|بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین]]، ص۲۱۴؛ [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]؛ [[علم و سلطه غیبی اولیا (کتاب)|علم و سلطه غیبی اولیا]]، ص ۶۷ ـ ۷۲.</ref>. | ||
به عنوان نمونه [[محمد]] بن عبدالوهاب می گوید: "کسی که ادعای ذره‌ای از علم غیب داشته باشد [[طاغوت]] است به [[دلیل]] آیۀ {{متن قرآن|عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ}}<ref>«او دانای نهان است پس هیچ کس را بر نهان خویش آگاه نمی‌کند جز فرستاده‌ای را که بپسندد» سوره جن، آیه ۲۶ ـ ۲۷</ref>.<ref>محمد بن عبدالوهاب، مجموعة المؤلفات، ج۱، ص۱۹۵.</ref> در حالی که [[دانشمندان]] و [[مفسرین]] [[اهل سنت]] همانند [[قرطبی]]<ref> قرطبی، محمد بن أحمد، تفسیر الجامع لأحکام القرآن، ج۲۰، ص ۲۸.</ref>، [[فخر رازی]]<ref>الرازی الشافعی، فخر الدین محمد بن عمر التمیمی، مفاتیح الغیب، ج۳۰، ص ۶۷۸.</ref> و [[زمخشری]]<ref>زمخشری، محمود بن عمرو، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج۴، ص ۶۳۳.</ref> خلاف این مطلب را از این [[آیه]] استفاده کرده‌اند. مثلا زمخشری در ذیل آیه فوق می‌‌نویسد: "[[خداوند متعال]] از میان افرادی که مورد [[رضایت]] اوست، [[رسولان]] را برای [[آگاهی از غیب]] [[انتخاب]] نموده است"<ref>زمخشری، محمود بن عمرو، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج۴، ص ۶۳۳.</ref>.<ref>ر.ک: موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی، ص ۱۶۳؛ مدقّق، سید عبدالحکیم، علم غیب از منظر قرآن و سنت؛ هاشمی، سید علی، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت، پژوهشگران پایگاه تخصصی نقد وهابیت.</ref> | به عنوان نمونه [[محمد]] بن عبدالوهاب می گوید: "کسی که ادعای ذره‌ای از علم غیب داشته باشد [[طاغوت]] است به [[دلیل]] آیۀ {{متن قرآن|عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ}}<ref>«او دانای نهان است پس هیچ کس را بر نهان خویش آگاه نمی‌کند جز فرستاده‌ای را که بپسندد» سوره جن، آیه ۲۶ ـ ۲۷.</ref>.<ref>محمد بن عبدالوهاب، مجموعة المؤلفات، ج۱، ص۱۹۵.</ref> در حالی که [[دانشمندان]] و [[مفسرین]] [[اهل سنت]] همانند [[قرطبی]]<ref> قرطبی، محمد بن أحمد، تفسیر الجامع لأحکام القرآن، ج۲۰، ص ۲۸.</ref>، [[فخر رازی]]<ref>الرازی الشافعی، فخر الدین محمد بن عمر التمیمی، مفاتیح الغیب، ج۳۰، ص ۶۷۸.</ref> و [[زمخشری]]<ref>زمخشری، محمود بن عمرو، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج۴، ص ۶۳۳.</ref> خلاف این مطلب را از این [[آیه]] استفاده کرده‌اند. مثلا زمخشری در ذیل آیه فوق می‌‌نویسد: "[[خداوند متعال]] از میان افرادی که مورد [[رضایت]] اوست، [[رسولان]] را برای [[آگاهی از غیب]] [[انتخاب]] نموده است"<ref>زمخشری، محمود بن عمرو، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج۴، ص ۶۳۳.</ref>.<ref>ر.ک: موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی، ص ۱۶۳؛ مدقّق، سید عبدالحکیم، علم غیب از منظر قرآن و سنت؛ هاشمی، سید علی، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت، پژوهشگران پایگاه تخصصی نقد وهابیت.</ref> | ||
شورای [[مفتیان]] [[وهابیت]] نیز گفته اند: "کسی که [[معتقد]] باشد به اینکه افراد [[صالح]] علم غیب دارند [[کافر]] است زیرا [[خدای متعال]] فرموده است: {{متن قرآن|قُلْ لَا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلَّا اللَّهُ}}<ref>«بگو: جز خداوند کسی در آسمان‌ها و زمین غیب را نمی‌داند» سوره نمل، آیه ۶۵.</ref>.<ref>فتاوی اللّجنة الدّایمه للبحوث العلمیة و الإفتاء ش۹۰۲۷، المکتبة الشّامله قسم الفتاوی.</ref>.<ref>ر.ک: مدقّق، سید عبدالحکیم، علم غیب از منظر قرآن و سنت.</ref> | شورای [[مفتیان]] [[وهابیت]] نیز گفته اند: "کسی که [[معتقد]] باشد به اینکه افراد [[صالح]] علم غیب دارند [[کافر]] است زیرا [[خدای متعال]] فرموده است: {{متن قرآن|قُلْ لَا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلَّا اللَّهُ}}<ref>«بگو: جز خداوند کسی در آسمان‌ها و زمین غیب را نمی‌داند» سوره نمل، آیه ۶۵.</ref>.<ref>فتاوی اللّجنة الدّایمه للبحوث العلمیة و الإفتاء ش۹۰۲۷، المکتبة الشّامله قسم الفتاوی.</ref>.<ref>ر.ک: مدقّق، سید عبدالحکیم، علم غیب از منظر قرآن و سنت.</ref> | ||