محاربه در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

در مورد اینکه آیا مجازات‌های چهارگانه فوق جنبه تخییری دارد یعنی [[حکومت]] اسلام هر کدام از آنها را در باره هر کسی [[صلاح]] ببیند اجراء می‌کند، و یا متناسب با چگونگی [[جرم]] و جنایتی است که از آنها انجام گرفته؟ یعنی اگر افراد [[محارب]] [[دست]] به کشتن انسان‌های بی‌گناهی زده‌اند [[مجازات]] [[قتل]] برای آنها [[انتخاب]] می‌شود و اگر [[اموال]] مردم را با تهدید به اسلحه ببرند انگشتان دست و پای آنها قطع می‌شود و اگر هم دست به آدم‌کشی و هم سرقت اموال زده باشند اعدام می‌شوند و [[جسد]] آنها برای [[عبرت]] مردم مقداری به دار آویخته می‌شود و اگر تنها اسلحه به روی مردم کشیده‌اند بدون اینکه خونی ریخته شود و یا سرقتی انجام گیرد به شهر دیگری [[تبعید]] خواهند شد، [[شک]] نیست که معنای دوم به [[حقیقت]] نزدیکتر است، و این مضمون در چند [[حدیث]] از [[ائمه اهل بیت]]{{ع}} وارد شده است<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۴، صفحه ۳۵۹؛ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، جلد۳، صفحه ۵۰۴؛ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، جلد۳، صفحه ۲۹۱؛ سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الدر المنثور فی التفسیر بالماثور، جلد۲، صفحه ۷۷۷؛ طباطبایی، محمد حسین ، المیزان فی تفسیر القرآن، جلد۵، صفحه ۳۲۶؛ فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، جلد۱۱، صفحه ۳۴۵؛ حویزی، عبد علی بن جمعه، تفسیر نورالثقلین، جلد۱، صفحه ۶۲۱؛ قمی، علی بن ابراهیم، تفسیرالقمی، جلد۱، صفحه ۱۶۷.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۴۸۰.</ref>

==منابع==