نبوت در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'مرتفع' به 'مرتفع'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
جز (جایگزینی متن - 'مرتفع' به 'مرتفع') |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
"[[نبوت]]" به معنای [[پیامبری]] و ریشه آن بنا بر مشهور از نبأ به معنای خبر مهم است. [[اهل]] لغت، اطلاق لفظ نبأ به خبر را مشروط به سه ویژگی دانستهاند: فایدهای بزرگ در آن باشد، علمآور باشد، بر [[ظن]] و [[گمان]] [[غلبه]] یابد<ref>مفردات الفاظ القرآن.</ref>. در اینصورت هرگاه نبأ به معنای خبر به کار رود، نسبت آن با خبر عموم و خصوص مطلق است و نبأ اخص است. راغب اصفهانی بر این [[باور]] است که نبأ خبری است که حمل بر [[صدق]] میگردد<ref>مفردات الفاظ القرآن.</ref>. | "[[نبوت]]" به معنای [[پیامبری]] و ریشه آن بنا بر مشهور از نبأ به معنای خبر مهم است. [[اهل]] لغت، اطلاق لفظ نبأ به خبر را مشروط به سه ویژگی دانستهاند: فایدهای بزرگ در آن باشد، علمآور باشد، بر [[ظن]] و [[گمان]] [[غلبه]] یابد<ref>مفردات الفاظ القرآن.</ref>. در اینصورت هرگاه نبأ به معنای خبر به کار رود، نسبت آن با خبر عموم و خصوص مطلق است و نبأ اخص است. راغب اصفهانی بر این [[باور]] است که نبأ خبری است که حمل بر [[صدق]] میگردد<ref>مفردات الفاظ القرآن.</ref>. | ||
فراهیدی (م ۱۷۵ق) افزون بر خبر مهم، الطریق الواضح (= [[راه]] روشن) را نیز در کنار برخی معانی دیگر از جمله "آنکه از جایی به جایی دیگر رود"، و "خارج کردن چیزی"، به لفظ "النبی" نسبت داده است<ref>کتاب العین.</ref>. اگر "النبی" را راه روشن بدانیم در این صورت اطلاق لفظ النبی به [[پیامبر اسلام]]{{صل}}، به معنای طریق واضح بودن آن جناب است؛ یعنی آن [[حضرت]] طریق الی [[الله]] است<ref>مقدمه فتح الباری، ص۱۸۷.</ref>. | فراهیدی (م ۱۷۵ق) افزون بر خبر مهم، الطریق الواضح (= [[راه]] روشن) را نیز در کنار برخی معانی دیگر از جمله "آنکه از جایی به جایی دیگر رود"، و "خارج کردن چیزی"، به لفظ "النبی" نسبت داده است<ref>کتاب العین.</ref>. اگر "النبی" را راه روشن بدانیم در این صورت اطلاق لفظ النبی به [[پیامبر اسلام]]{{صل}}، به معنای طریق واضح بودن آن جناب است؛ یعنی آن [[حضرت]] طریق الی [[الله]] است<ref>مقدمه فتح الباری، ص۱۸۷.</ref>. | ||
بنا بر نظری دیگر، کلمه نبوت معتل اللام و از ریشه "نبو" به معنای ارتفاع و بلندی است. با این فرض [[پیامبر]]{{صل}} را از آن جهت النبی گویند که به سبب [[رفعت]] منزلتش، [[برتر]] از سایر خلائق است<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم.</ref> و [[علمی]] از اعلام [[زمین]] است که [[خداوند]] به وسیله او [[خلق]] را [[هدایت]] میکند<ref>لسان العرب.</ref>؛ از اینرو "النبی" گاهی به معنای مکان | بنا بر نظری دیگر، کلمه نبوت معتل اللام و از ریشه "نبو" به معنای ارتفاع و بلندی است. با این فرض [[پیامبر]]{{صل}} را از آن جهت النبی گویند که به سبب [[رفعت]] منزلتش، [[برتر]] از سایر خلائق است<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم.</ref> و [[علمی]] از اعلام [[زمین]] است که [[خداوند]] به وسیله او [[خلق]] را [[هدایت]] میکند<ref>لسان العرب.</ref>؛ از اینرو "النبی" گاهی به معنای مکان مرتفع استعمال میشود.<ref>[[محمد علی موحدی|موحدی، محمد علی]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «نبوت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۴۲۴.</ref> | ||
==نبوت در هندسه [[معارف اسلامی]]== | ==نبوت در هندسه [[معارف اسلامی]]== |