ابر در قرآن: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'مرتفع' به 'مرتفع'
جز (جایگزینی متن - '(مقاله)|مقاله "' به '(مقاله)|مقاله «') |
جز (جایگزینی متن - 'مرتفع' به 'مرتفع') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
# '''شکافتن [[آسمان]]:''' [[آیات]] متعدّدی تصریح دارند که در [[آستانه قیامت]]، آسمان شکافته میشود و در یکجا، عاملِ شکافته شدن آسمان را ابر دانسته، میگوید: {{متن قرآن|وَيَوْمَ تَشَقَّقُ السَّمَاءُ بِالْغَمَامِ وَنُزِّلَ الْمَلَائِكَةُ تَنْزِيلًا}}<ref>«و (از) روزی (یاد کن) که آسمان با ابر بشکافد و فرشتگان با فرو فرستادنی ویژه، فرو فرستاده شوند» سوره فرقان، آیه ۲۵.</ref> در این که مقصود از شکافته شدن آسمان با ابر چیست، [[مفسّران]] بر یک [[رأی]] نیستند: برخی گفتهاند: گازها و ابرهای نابود کننده است که در آن [[روز]]، [[آسمان]] به وسیله آن از بین میرود و در [[آیه]] {{متن قرآن|فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِينٍ}}<ref>«پس به روزی چشم بدوز که آسمان دودی آشکار برمیآورد» سوره دخان، آیه ۱۰.</ref> نیز بدان اشاره شده است<ref>الفرقان، ج ۱۸و۱۹، ص ۲۹۱.</ref>. برخی دیگر آیه را [[تأویل]] برده و گفتهاند: در آن روز، آسمان از ابر شکافته و جدا خواهد شد یا در آن روز، آسمانِ ابری، شکافته خواهد شد. <ref>مجمعالبیان، ج ۷، ص ۲۶۲ و ۲۶۳.</ref> [[زمخشری]] میگوید: چون هنگام انفجار [[آسمانها]] از میان آن [[دود]] و ابر خارج میشود، گویا آسمان با ابر شکافته میشود<ref> الکشّاف، ج ۳، ص ۲۷۵.</ref>.<ref>[[سید جعفر صادقی فدکی|صادقی فدکی، سید جعفر]]، [[ابر (مقاله)|مقاله «ابر»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref> | # '''شکافتن [[آسمان]]:''' [[آیات]] متعدّدی تصریح دارند که در [[آستانه قیامت]]، آسمان شکافته میشود و در یکجا، عاملِ شکافته شدن آسمان را ابر دانسته، میگوید: {{متن قرآن|وَيَوْمَ تَشَقَّقُ السَّمَاءُ بِالْغَمَامِ وَنُزِّلَ الْمَلَائِكَةُ تَنْزِيلًا}}<ref>«و (از) روزی (یاد کن) که آسمان با ابر بشکافد و فرشتگان با فرو فرستادنی ویژه، فرو فرستاده شوند» سوره فرقان، آیه ۲۵.</ref> در این که مقصود از شکافته شدن آسمان با ابر چیست، [[مفسّران]] بر یک [[رأی]] نیستند: برخی گفتهاند: گازها و ابرهای نابود کننده است که در آن [[روز]]، [[آسمان]] به وسیله آن از بین میرود و در [[آیه]] {{متن قرآن|فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِينٍ}}<ref>«پس به روزی چشم بدوز که آسمان دودی آشکار برمیآورد» سوره دخان، آیه ۱۰.</ref> نیز بدان اشاره شده است<ref>الفرقان، ج ۱۸و۱۹، ص ۲۹۱.</ref>. برخی دیگر آیه را [[تأویل]] برده و گفتهاند: در آن روز، آسمان از ابر شکافته و جدا خواهد شد یا در آن روز، آسمانِ ابری، شکافته خواهد شد. <ref>مجمعالبیان، ج ۷، ص ۲۶۲ و ۲۶۳.</ref> [[زمخشری]] میگوید: چون هنگام انفجار [[آسمانها]] از میان آن [[دود]] و ابر خارج میشود، گویا آسمان با ابر شکافته میشود<ref> الکشّاف، ج ۳، ص ۲۷۵.</ref>.<ref>[[سید جعفر صادقی فدکی|صادقی فدکی، سید جعفر]]، [[ابر (مقاله)|مقاله «ابر»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref> | ||
==[[ارتباط]] ابر با کوههای | ==[[ارتباط]] ابر با کوههای مرتفع== | ||
برخی با استناد به آیه {{متن قرآن|وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا}}<ref>«و در آن کوههایی فرازمند پدید آوردیم و به شما آبی شیرین و گوارا نوشاندیم» سوره مرسلات، آیه ۲۷.</ref> گفتهاند: تقارن جمله {{متن قرآن|وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا}} بهدنبال کوههای | برخی با استناد به آیه {{متن قرآن|وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا}}<ref>«و در آن کوههایی فرازمند پدید آوردیم و به شما آبی شیرین و گوارا نوشاندیم» سوره مرسلات، آیه ۲۷.</ref> گفتهاند: تقارن جمله {{متن قرآن|وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا}} بهدنبال کوههای مرتفع در این آیه، به تأثیر این کوهها در تشکیل ابر و [[نزول]] [[باران]] اشاره دارد؛ زیرا برخورد بادهای افقی با این کوهها، باعث [[تغییر]] مسیر بادها به طرف آسمان میشود؛ سپس برودت طبقههای فوقانی جو، بخار آب موجود در این بادها را به ابر تبدیل میکند؛ همچنین گذر ابرهای پراکنده از قلههای پوشیده از برف سبب میشود که برودت هوای موجود در قلّهها در این ابرها تأثیر گذاشته، موجب متراکم شدن ابرها و در نتیجه [[نزول]] [[باران]] شود<ref>التفسیر العلمی للآیات، ص ۳۸۰.</ref>.<ref>[[سید جعفر صادقی فدکی|صادقی فدکی، سید جعفر]]، [[ابر (مقاله)|مقاله «ابر»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref> | ||
==[[ارتباط]] [[ابر]] و باد== | ==[[ارتباط]] [[ابر]] و باد== |