آداب ازدواج: تفاوت میان نسخه‌ها

Herausgeben von karl Rauch, dritte Auflage, sprichworter der volker, Deutscher Taschenbuch verlag GmbH & co. KG, Munchen, Berlin, ۱۹۷۹, p۱۱۲.</ref>؛ و دراین‌باره، [[آزادی]] و [[اختیار]] در [[انتخاب همسر]]، نوع نگاه به ازدواج و [[زندگی خانوادگی]]، جهت‌گیری درست، ازدواج کردن با معیارهای روشن و صحیح، [[پرهیز]] از تشریفات‌گرایی، و داشتن برنامه و [[تدبیر]] زندگی اموری حیاتی است.<ref>[[م‍ص‍طف‍ی‌ دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌|دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌، م‍ص‍طف‍ی‌]]، [[سیره نبوی ج۴ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۴ ص ۳۷.</ref>

==نگاه به ازدواج و [[زندگی خانوادگی]]==

[[پیامبر اکرم]]{{صل}} تلاش می‌کرد تا نوع نگاه [[پیروان]] خود را به [[زندگی خانوادگی]]، به [[زن]]، و به [[روابط]] [[زناشویی]] تصحیح کند. تا نگاه و [[فهم]] و دریافت [[انسان]] از امور [[اصلاح]] نشود، [[رفتار]] [[آدمی]] اصلاح نخواهد شد. ازاین‌روست که [[رسول خدا]]{{صل}} در آموزه‌های لطیف خویش به تصحیح نگاه پیروان خود به زن و زندگی خانوادگی و [[ازدواج]] و روابط زناشویی پرداخته و لطایف بسیار دراین‌باره فرموده است. آن پیام‌آور [[خوبی‌ها]] و زیبایی‌ها چنان نگاه لطیفی به زن و [[خانواده]] داشت که موجب [[شگفتی]] است. [[حدیث مشهور]] [[نبوی]] بیانگر این [[حقیقت]] است: {{متن حدیث|حُبِّبَ‏ إِلَيَ‏ مِنَ‏ الدُّنْيَا النِّسَاءُ وَ الطِّيبُ وَ قُرَّةُ عَيْنِي فِي الصَّلَاةِ}}<ref>«از [[دنیا]] [[زن]] و بوی خوش [[محبوب]] من قرار داده‌شده و [[نور]] چشم من در [[نماز]] است.» مصنف عبدالرزاق، ج۴، ص۳۲۱ [بدون {{متن حدیث|مِنَ‏ الدُّنْيَا}}]؛ الطبقات الکبری، ج۱، ص۳۹۸؛ مسند احمد بن حنبل، ج۳، ص۱۲۸؛ سنن النسائی، ج۷، ص۶۱؛ أبو یعلی احمد بن علی بن المثنی التمیمی الموصلی، مسند أبی یعلی الموصلی، حققه و خرج أحادیثه حسین سلیم اسد، الطبعة الثانیة، دار المأمون للتراث، دمشق.۱۴۱۰ ق. ج۶، ص۲۳۷؛ أبو محمد عبد الرحمن بن أبی حاتم الرازی، تفسیر ابن أبی حاتم، تحقیق اسعد محمد الطیب، الطبعة الاولی، المکتبة العصریة، صیدا، ج۲، ص۶۰۷؛ أبو القاسم سلیمان بن احمد الطبرانی، المعجم الاوسط، تحقیق ابراهیم الحسینی، الطبعة الاولی، دار الحرمین، ۱۴۱۵ ق. ج۵، ص۲۴۱؛ الخصال، ج۱، ص۱۶۵؛ أبو عبد الله محمد بن عبد الله الحاکم النیسابوری، المستدرک علی الصحیحین، دار المعرفة، بیروت، ج۲، ص۱۶۰ [بدون {{متن حدیث|مِنَ‏ الدُّنْيَا}}]؛ السنن الکبری، ج۷، ص۷۸ [{{متن حدیث|مِنْ‏ دُنْيَاكُمْ}} آمده است]؛ تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۴۵۴ [بدون {{متن حدیث|مِنَ‏ الدُّنْيَا}}]؛ شمس الدین أبو عبد الله محمد بن احمد بن عثمان الذهبی، میزان الاعتدال فی نقد الرجال، تحقیق علی محمد البجاوی، دار الفکر، بیروت، ج۲، ص۱۷۷؛ أبو الفداء اسماعیل بن عمر بن کثیر الدمشقی، البدایة و النهایة، تحقیق علی شیری، الطبعة الاولی، دار احیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۰۸ ق. ج۶، ص۳۰؛ وسائل الشیعة، ج۱، ص۴۴۲.</ref>.

در نگاه [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[زندگی خانوادگی]] و [[روابط]] [[زناشویی]] چنان والا و [[زیبا]]، و شیرین و کمال‌آفرین دیده شده است که مبتنی بر آن تعابیری این‌گونه آمده است: {{متن حدیث|جُلُوسُ‏ الْمَرْءِ عِنْدَ عِيَالِهِ‏ أَحَبُّ‏ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى مِنِ اعْتِكَافٍ فِي مَسْجِدِي هَذَا}}<ref>«نشستن مرد در کنار همسرش، نزد [[خدای متعال]] از [[اعتکاف]] او در این [[مسجد]] من محبوب‌تر است.» أبوالحسین ورام بن أبی فراس المالکی، تنبیه الخواطر و نزهة النواظر (مجموعة ورام)، دار صعب، دار التعارف، بیروت، ج۲، ص۱۲۱؛ محمد محمدی ری‌شهری، میزان الحکمة، ترجمه حمید رضا شیخی، چاپ هفتم، سازمان چاپ و نشر دار الحدیث، ۱۳۸۶ ش. ج۵، ص۱۰۱.</ref>.[[رسول خدا]]{{صل}} به [[روابط]] [[زناشویی]] این‌گونه لطیف و [[معنوی]] می‌نگریست و روابط صحیح [[خانوادگی]] را [[آخرتی]] می‌دید و بدان سفارش می‌فرمود.<ref>[[م‍ص‍طف‍ی‌ دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌|دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌، م‍ص‍طف‍ی‌]]، [[سیره نبوی ج۴ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۴ ص ۴۲.</ref>.