پرش به محتوا

ظلم در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۵۳۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۲ ژوئن ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}}))
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
خط ۳۰: خط ۲۹:
===[[ظلم]] در امور [[واجب]] و [[حرام]] همان معنای اصطلاحی===
===[[ظلم]] در امور [[واجب]] و [[حرام]] همان معنای اصطلاحی===
برخی از [[دستورها]] و [[حدود الهی]]، اگر از طرف [[انسان]] مراعات نشوند، علاوه بر اینکه [[ظلم]] است، [[گناه]] نیز محسوب می‌شود و [[عقوبت]] [[اخروی]] و [[مجازات]]<ref>{{متن قرآن|سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ وَبِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِينَ}} «به زودی در دل کافران بیم خواهیم افکند زیرا برای خداوند چیزی را شریک قرار می‌دهند که (خداوند) حجّتی بر آن فرو نفرستاده است و سرای آنان دوزخ است و سرای ستمکاران، بد (جایگاهی) است» سوره آل عمران، آیه ۱۵۱؛ {{متن قرآن|قَالَ أَمَّا مَنْ ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَى رَبِّهِ فَيُعَذِّبُهُ عَذَابًا نُكْرًا}} «گفت: امّا آن کس که ستم ورزد عذابش خواهیم کرد سپس به سوی پروردگارش باز گردانده می‌شود و (پروردگار) او را عذابی سهمناک  خواهد کرد» سوره کهف، آیه ۸۷.</ref> را در پی دارند. بنابراین هرگونه [[تجاوز]] از حدودی که [[خداوند]] برای [[بشر]] و [[روابط]] وی ترسیم کرده و [[تبعیت]] از آنها را لازم و [[واجب]] شمرده است، [[ظلم]] اصطلاحی قلمداد می‌شود؛ ازاین‌رو هر [[انسانی]] که در [[رفتار]] و گفتار به جای [[طاعت الهی]]، [[معصیت]] کرده و از [[حدود الهی]] [[تجاوز]] کرده باشد، [[ظالم]] خوانده می‌شود. {{متن قرآن|مَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ}}<ref>«و آنان که از حدود خداوند تجاوز کنند ستمگرند» سوره بقره، آیه ۲۲۹.</ref><ref>[[علی رضا آزادی|آزادی، علی رضا]]، [[ ظلم‌شناسی با تکیه بر آیات و روایات (کتاب)|ظلم‌شناسی با تکیه بر آیات و روایات]]</ref>.
برخی از [[دستورها]] و [[حدود الهی]]، اگر از طرف [[انسان]] مراعات نشوند، علاوه بر اینکه [[ظلم]] است، [[گناه]] نیز محسوب می‌شود و [[عقوبت]] [[اخروی]] و [[مجازات]]<ref>{{متن قرآن|سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ وَبِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِينَ}} «به زودی در دل کافران بیم خواهیم افکند زیرا برای خداوند چیزی را شریک قرار می‌دهند که (خداوند) حجّتی بر آن فرو نفرستاده است و سرای آنان دوزخ است و سرای ستمکاران، بد (جایگاهی) است» سوره آل عمران، آیه ۱۵۱؛ {{متن قرآن|قَالَ أَمَّا مَنْ ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَى رَبِّهِ فَيُعَذِّبُهُ عَذَابًا نُكْرًا}} «گفت: امّا آن کس که ستم ورزد عذابش خواهیم کرد سپس به سوی پروردگارش باز گردانده می‌شود و (پروردگار) او را عذابی سهمناک  خواهد کرد» سوره کهف، آیه ۸۷.</ref> را در پی دارند. بنابراین هرگونه [[تجاوز]] از حدودی که [[خداوند]] برای [[بشر]] و [[روابط]] وی ترسیم کرده و [[تبعیت]] از آنها را لازم و [[واجب]] شمرده است، [[ظلم]] اصطلاحی قلمداد می‌شود؛ ازاین‌رو هر [[انسانی]] که در [[رفتار]] و گفتار به جای [[طاعت الهی]]، [[معصیت]] کرده و از [[حدود الهی]] [[تجاوز]] کرده باشد، [[ظالم]] خوانده می‌شود. {{متن قرآن|مَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ}}<ref>«و آنان که از حدود خداوند تجاوز کنند ستمگرند» سوره بقره، آیه ۲۲۹.</ref><ref>[[علی رضا آزادی|آزادی، علی رضا]]، [[ ظلم‌شناسی با تکیه بر آیات و روایات (کتاب)|ظلم‌شناسی با تکیه بر آیات و روایات]]</ref>.
==ظلم در عدالت سیاسی در قرآن کریم==
[[عدل]] و [[ظلم]] در مقابل هم قرار دارند، به گونه‌ای که این دو هیچ‌گاه با هم در یک جا جمع نمی‌شوند. ظلم به معنای [[ستم]] و [[بیداد]]<ref>احمد سیاح، فرهنگ جامع، ج۴، ص۵۵.</ref> دارای دو معنی اصلی است؛ [[تاریکی]] و سیاهی و چیزی را در غیر موضوع خود نهادن<ref>محمد قریب، فرهنگ لغات قرآن، ج۱، ص۷۱۳.</ref>. همان طور که شخص در تاریکی چیزی را نمی‌بیند، کسی که ستم می‌کند هم گویی در تاریکی فرو رفته، نمی‌تواند [[حقیقت]] را [[درک]] کند<ref>غیاث‌الدین محمد رامپوری، غیاث اللغات، ص۵۶۹.</ref>. در مفردات آمده است که نزد اکثر [[اندیشوران]] و اهل لغت، ظلم، قراردادن اشیا در غیر جایگاه اختصاصی خود می‌باشد، حال به [[کاستی]] باشد یا زیادت<ref>راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۳۷.</ref>. در لسان العرب نیز بر همین معنا تأکید شده است<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۱۲، ص۳۷۳.</ref>. “التحقیق فی کلمات القرآن الکریم” نیز این تعریف را با قید “از روی [[تعدی]] و ستم”، کامل کرده است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۱۷۰.</ref>. این مفهوم هنگامی که به عرصه [[سیاسی]] وارد می‌شود، به معنای [[تجاوز به حقوق]] سیاسی- [[اجتماعی]] دیگران است که دارای ابعاد گوناگونی می‌باشد. در این گستره، قدرتمند هنگامی که خلاف دستورهای [[خداوند]] و [[پیامبران]] و [[حقوق]] [[شهروندان]] حرکت کند، ظلم کرده است.<ref>[[سید کاظم سیدباقری|سیدباقری، سید کاظم]]، [[عدالت سیاسی در قرآن کریم (کتاب)|عدالت سیاسی در قرآن کریم]]، ص ۵۵.</ref>


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
خط ۴۱: خط ۴۳:


==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
#[[پرونده:1100254.jpg|22px]] [[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|'''اخلاق الاهی ج14''']]
#[[پرونده:1100254.jpg|22px]] [[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|'''اخلاق الاهی ج14''']]
# [[پرونده:1100574.jpg|22px]][[علی رضا آزادی|آزادی، علی رضا]]، [[ ظلم‌شناسی با تکیه بر آیات و روایات (کتاب)|'''ظلم‌شناسی با تکیه بر آیات و روایات''']]
# [[پرونده:1100574.jpg|22px]][[علی رضا آزادی|آزادی، علی رضا]]، [[ ظلم‌شناسی با تکیه بر آیات و روایات (کتاب)|'''ظلم‌شناسی با تکیه بر آیات و روایات''']]
# [[پرونده:100762.jpg|22px]] [[سید کاظم سیدباقری|سیدباقری، سید کاظم]]، [[عدالت سیاسی در قرآن کریم (کتاب)|'''عدالت سیاسی در قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}
==پانویس==
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:ظلم]]
[[رده:ظلم]]
۷۳٬۳۶۴

ویرایش