جز
جایگزینی متن - ' آنرا ' به ' آن را '
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
جز (جایگزینی متن - ' آنرا ' به ' آن را ') |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
*یکی از قیام‌های [[در آستانۀ ظهور]]، قیامی است که با [[پرچم‌داری]] شخصی به نام [[سید حسنی]] صورت می‌گیرد و از نشانه‌های مشهور دربارۀ [[ظهور]] به شمار می‌رود.<ref>ر.ک. [[محمد محمدی ری‌ش‍ه‍ری|محمدی ری‌ش‍ه‍ری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج ۷، ص ۴۴۱</ref> [[سید حسنی]] [[جوان]] خوش صورتی است که از طرف دیلم و [[قزوین]] [[خروج]] می‌نماید و ظاهراً از [[اولاد]] [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} است.<ref>ر.ک. [[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۶۶ ـ ۶۷</ref> | *یکی از قیام‌های [[در آستانۀ ظهور]]، قیامی است که با [[پرچم‌داری]] شخصی به نام [[سید حسنی]] صورت می‌گیرد و از نشانه‌های مشهور دربارۀ [[ظهور]] به شمار می‌رود.<ref>ر.ک. [[محمد محمدی ری‌ش‍ه‍ری|محمدی ری‌ش‍ه‍ری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج ۷، ص ۴۴۱</ref> [[سید حسنی]] [[جوان]] خوش صورتی است که از طرف دیلم و [[قزوین]] [[خروج]] می‌نماید و ظاهراً از [[اولاد]] [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} است.<ref>ر.ک. [[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۶۶ ـ ۶۷</ref> | ||
==دلایل قائلین نشانه بودن [[سید حسنی]]== | ==دلایل قائلین نشانه بودن [[سید حسنی]]== | ||
*دو نظریه در مورد قیام سید حسنی وجود دارد، برخی | *دو نظریه در مورد قیام سید حسنی وجود دارد، برخی آن را اثبات و برخی دیگر آن را رد می‌کنند. | ||
*الف) اکثر کسانی که می‌گویند قیام سید حسنی از [[نشانه‌های ظهور]] [[امام مهدی]] {{ع}} است به یک [[روایت]] [[استدلال]] می‌کنند<ref>ر.ک. [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[نگرشی در روایات سید حسنی (مقاله)|نگرشی در روایات سید حسنی]]، ص ۲۸؛ [[محمد محمدی ری‌ش‍ه‍ری|محمدی ری‌ش‍ه‍ری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج ۷، ص ۴۴۱؛ [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[اصحاب و یاران مهدی (مقاله)|اصحاب و یاران مهدی]]، ص ۱۴۸</ref> و آن اینکه [[امام صادق]] {{ع}} فرمود:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، روضه کافی، ص ۲۲۴ ـ ۲۲۵، ح ۲۸۵؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، غیبت نعمانی، ص ۲۷۰؛ کاظمی، مصطفی بن ابراهیم، بشارة الاسلام، ص ۱۳۸، ۱۳۹: «عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ اَلسَّرَّاجِ قَالَ : قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ مَتَى فَرَجُ شِیعَتِكُمْ قَالَ إِذَا اِخْتَلَفَ وُلْدُ اَلْعَبَّاسِ وَ وَهَى سُلْطَانُهُمْ - وَ طَمِعَ فِیهِمْ مَنْ لَمْ یَكُنْ یَطْمَعُ وَ خَلَعَتِ اَلْعَرَبُ أَعِنَّتَهَا وَ رَفَعَ كُلُّ ذِی صِیصِیَةٍ صِیصِیَتَهُ وَ ظَهَرَ اَلسُّفْیَانِیُّ وَ اَلْیَمَانِیُّ وَ تَحَرَّكَ اَلْحَسَنِیُّ خَرَجَ صَاحِبُ هَذَا اَلْأَمْرِ مِنَ اَلْمَدِینَةِ إِلَى مَكَّةَ بِتُرَاثِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ قُلْتُ وَ مَا تُرَاثُ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَقَالَ سَیْفُهُ وَ دِرْعُهُ وَ عِمَامَتُهُ وَ بُرْدُهُ وَ قَضِیبُهُ وَ فَرَسُهُ وَ لَأْمَتُهُ وَ سَرْجُهُ وَ یَسْتَأْذِنَ اَللَّهَ فِی ظُهُورِهِ فَیَطَّلِعُ عَلَى ذَلِكَ بَعْضُ مَوَالِیهِ فَیَأْتِی اَلْحَسَنِیَّ فَیُخْبِرُهُ اَلْخَبَرَ فَیَبْتَدِرُ اَلْحَسَنِیُّ إِلَى اَلْخُرُوجِ فَیَثِبُ عَلَیْهِ أَهْلُ مَكَّةَ فَیَقْتُلُونَهُ وَ یَبْعَثُونَ بِرَأْسِهِ إِلَى اَلشَّامِیِّ فَیَظْهَرُ عِنْدَ ذَلِكَ صَاحِبُ هَذَا اَلْأَمْرِ فَیُبَایِعُهُ اَلنَّاسُ وَ یَتَّبِعُونَهُ»</ref> «وقتی [[فرزندان عباس]] با هم [[اختلاف]] کنند و [[سلطنت]] آنان [[سست]] شود، شامی و [[یمانی]] [[ظهور]] می‌کنند و [[سید حسنی|حسنی]] به حرکت درمی‌آید و [[امام مهدی]]{{ع}} از [[مدینه]] به [[مکه]] می‌آید و از [[خداوند]] اجازه [[ظهور]] می‌طلبد. آنگاه برخی از موالی([[دوستان]] و [[یاران]]) او این خبر را برای [[سید حسنی|حسنی]] می‌برند و او بر [[خروج]]، پیش‌دستی می‌کند؛ اما [[اهل مکه]] او را می‌کشند و سرش را برای شامی می‌فرستند؛ در این زمان، [[امام مهدی]]{{ع}} آشکار می‌شود و [[مردم]] با او [[بیعت]] می‌کنند»<ref>ر.ک. [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[نگرشی در روایات سید حسنی (مقاله)|نگرشی در روایات سید حسنی]]، ص ۲۸؛ [[محمد محمدی ری‌ش‍ه‍ری|محمدی ری‌ش‍ه‍ری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج ۷، ص ۴۴۱؛ [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[اصحاب و یاران مهدی (مقاله)|اصحاب و یاران مهدی]]، ص ۱۴۸</ref>. | *الف) اکثر کسانی که می‌گویند قیام سید حسنی از [[نشانه‌های ظهور]] [[امام مهدی]] {{ع}} است به یک [[روایت]] [[استدلال]] می‌کنند<ref>ر.ک. [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[نگرشی در روایات سید حسنی (مقاله)|نگرشی در روایات سید حسنی]]، ص ۲۸؛ [[محمد محمدی ری‌ش‍ه‍ری|محمدی ری‌ش‍ه‍ری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج ۷، ص ۴۴۱؛ [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[اصحاب و یاران مهدی (مقاله)|اصحاب و یاران مهدی]]، ص ۱۴۸</ref> و آن اینکه [[امام صادق]] {{ع}} فرمود:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، روضه کافی، ص ۲۲۴ ـ ۲۲۵، ح ۲۸۵؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، غیبت نعمانی، ص ۲۷۰؛ کاظمی، مصطفی بن ابراهیم، بشارة الاسلام، ص ۱۳۸، ۱۳۹: «عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ اَلسَّرَّاجِ قَالَ : قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ مَتَى فَرَجُ شِیعَتِكُمْ قَالَ إِذَا اِخْتَلَفَ وُلْدُ اَلْعَبَّاسِ وَ وَهَى سُلْطَانُهُمْ - وَ طَمِعَ فِیهِمْ مَنْ لَمْ یَكُنْ یَطْمَعُ وَ خَلَعَتِ اَلْعَرَبُ أَعِنَّتَهَا وَ رَفَعَ كُلُّ ذِی صِیصِیَةٍ صِیصِیَتَهُ وَ ظَهَرَ اَلسُّفْیَانِیُّ وَ اَلْیَمَانِیُّ وَ تَحَرَّكَ اَلْحَسَنِیُّ خَرَجَ صَاحِبُ هَذَا اَلْأَمْرِ مِنَ اَلْمَدِینَةِ إِلَى مَكَّةَ بِتُرَاثِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ قُلْتُ وَ مَا تُرَاثُ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَقَالَ سَیْفُهُ وَ دِرْعُهُ وَ عِمَامَتُهُ وَ بُرْدُهُ وَ قَضِیبُهُ وَ فَرَسُهُ وَ لَأْمَتُهُ وَ سَرْجُهُ وَ یَسْتَأْذِنَ اَللَّهَ فِی ظُهُورِهِ فَیَطَّلِعُ عَلَى ذَلِكَ بَعْضُ مَوَالِیهِ فَیَأْتِی اَلْحَسَنِیَّ فَیُخْبِرُهُ اَلْخَبَرَ فَیَبْتَدِرُ اَلْحَسَنِیُّ إِلَى اَلْخُرُوجِ فَیَثِبُ عَلَیْهِ أَهْلُ مَكَّةَ فَیَقْتُلُونَهُ وَ یَبْعَثُونَ بِرَأْسِهِ إِلَى اَلشَّامِیِّ فَیَظْهَرُ عِنْدَ ذَلِكَ صَاحِبُ هَذَا اَلْأَمْرِ فَیُبَایِعُهُ اَلنَّاسُ وَ یَتَّبِعُونَهُ»</ref> «وقتی [[فرزندان عباس]] با هم [[اختلاف]] کنند و [[سلطنت]] آنان [[سست]] شود، شامی و [[یمانی]] [[ظهور]] می‌کنند و [[سید حسنی|حسنی]] به حرکت درمی‌آید و [[امام مهدی]]{{ع}} از [[مدینه]] به [[مکه]] می‌آید و از [[خداوند]] اجازه [[ظهور]] می‌طلبد. آنگاه برخی از موالی([[دوستان]] و [[یاران]]) او این خبر را برای [[سید حسنی|حسنی]] می‌برند و او بر [[خروج]]، پیش‌دستی می‌کند؛ اما [[اهل مکه]] او را می‌کشند و سرش را برای شامی می‌فرستند؛ در این زمان، [[امام مهدی]]{{ع}} آشکار می‌شود و [[مردم]] با او [[بیعت]] می‌کنند»<ref>ر.ک. [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[نگرشی در روایات سید حسنی (مقاله)|نگرشی در روایات سید حسنی]]، ص ۲۸؛ [[محمد محمدی ری‌ش‍ه‍ری|محمدی ری‌ش‍ه‍ری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج ۷، ص ۴۴۱؛ [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[اصحاب و یاران مهدی (مقاله)|اصحاب و یاران مهدی]]، ص ۱۴۸</ref>. | ||
*از بررسی این [[روایت]] به چند مطلب می‌توان پی برد: | *از بررسی این [[روایت]] به چند مطلب می‌توان پی برد: | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
#پیش دستی [[سید حسنی|حسنی]] برای [[قیام]] در برابر [[امام مهدی]] {{ع}}.<ref>ر.ک. [[محمد محمدی ری‌ش‍ه‍ری|محمدی ری‌ش‍ه‍ری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج۷، ص ۴۴۱</ref> | #پیش دستی [[سید حسنی|حسنی]] برای [[قیام]] در برابر [[امام مهدی]] {{ع}}.<ref>ر.ک. [[محمد محمدی ری‌ش‍ه‍ری|محمدی ری‌ش‍ه‍ری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج۷، ص ۴۴۱</ref> | ||
#[[کشته شدن حسنی]] به دست [[اهل مکه]] و فرستادن سر او برای شامی؛ زیرا فرستادن سر مقتول، مربوط به [[تاریخ]] [[صدر اسلام]] است، نه [[آخر الزمان]].<ref>ر.ک. [[محمد محمدی ری‌ش‍ه‍ری|محمدی ری‌ش‍ه‍ری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج۷، ص ۴۴۱</ref> | #[[کشته شدن حسنی]] به دست [[اهل مکه]] و فرستادن سر او برای شامی؛ زیرا فرستادن سر مقتول، مربوط به [[تاریخ]] [[صدر اسلام]] است، نه [[آخر الزمان]].<ref>ر.ک. [[محمد محمدی ری‌ش‍ه‍ری|محمدی ری‌ش‍ه‍ری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج۷، ص ۴۴۱</ref> | ||
*در واقع این پیشینه دربارۀ [[احادیث]] مربوط به [[سید حسنی|حسنی]] و مهم‌تر از آن، ضعف منبع و [[سند]] و متن این [[احادیث]]، چنین نتیجه می‌دهد که [[قیام حسنی]] [[قبل از ظهور]]، چیزی نیست که بتوان به شیؤۀ علمی، | *در واقع این پیشینه دربارۀ [[احادیث]] مربوط به [[سید حسنی|حسنی]] و مهم‌تر از آن، ضعف منبع و [[سند]] و متن این [[احادیث]]، چنین نتیجه می‌دهد که [[قیام حسنی]] [[قبل از ظهور]]، چیزی نیست که بتوان به شیؤۀ علمی، آن را اثبات کرد.<ref>ر.ک. [[محمد محمدی ری‌ش‍ه‍ری|محمدی ری‌ش‍ه‍ری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج۷، ص ۴۴۱؛ [[محمد شهبازیان، نعمت الله صفری فروشانی|شهبازیان، محمد، صفری فروشانی، نعمت الله]]، [[بررسی کتاب نورالانوار علی اصغر بروجردی در حوزه مهدویت (مقاله)|بررسی کتاب نورالانوار علی اصغر بروجردی در حوزه مهدویت]]، ص 127</ref> | ||
==نتیجه گیری== | ==نتیجه گیری== | ||