ابوعبید بن مسعود ثقفی: تفاوت میان نسخه‌ها

او نخستین کسی بود که [[فرمان]] [[عمر]] را برای [[جنگ]] با [[فارسیان]] [[اجابت]] کرد و گفت: از طرف خود و همه کسانی از [[قوم]] و عشیره‌ام که مرا اجابت کنند، قول [[اطاعت]] و [[پایمردی]] می‌دهم. او سردار بزرگ فتوحات و نخستین [[امیر]] [[لشکر]] در دوران عمر و فرمانده [[سپاه مسلمانان]] در فتوح [[فارس]] بود. در اواخر [[رمضان]] با نخستین [[روز]] [[شوال]] سال سیزده، به مصاف با بهمن خرهرمزان رفت<ref>خلیفة بن خیاط، ص۸۲.</ref>. یکی از مهم‌ترین جنگ‌های فتوح به نام او "جسر [[ابی عبید]]" شهرت یافته است<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۳، ص۴۳۹؛ طبری، ج۳، ص۴۴۱.</ref>. این همان واقعه قس الناطف یا [[یوم]] المَروحَه است که پیش از [[قادسیه]] اتفاق افتاد<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۲۰۵.</ref>. او همراه یک [[برادر]] و سه تن از فرزندانش در سال سیزده کشته شدند<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۳، ص۴۳۹؛ طبری، ج۳، ص۴۴۱؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۰۵.</ref>. [[جبر بن ابی عبید]] بعد از [[شهادت]] پدر و عمویش، [[سپاه]] را راهبری می‌کرد تا کشته شد<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ج۲، ص۳۰۸.</ref>. بر اساس گزارش‌های [[تاریخی]]، ابوجبر از کشتگان آن [[نبرد]] است که [[اخبار]] مربوط به وی، شباهت فراوانی با گزارش‌های مربوط به ابوعبید دارد. از آنجا که ابوعبید [[فرزندی]] به نام [[جبر]] دارد، احتمال دارد وی به این [[کنیه]] نیز خوانده شده باشد.

عجیب است که [[ابن حجر]] هیچ مدخلی برای وی اختصاص نداده است و تنها ضمن معرفی [[نُمیلة بن عبدالله انصاری]] می‌گوید: او همراه [[ابوعبید ثقفی]] در فتوح [[عراق]] شرکت داشت<ref>ابن حجر، ج۶، ص۳۷۴.</ref>.<ref>[[محمود حیدری آقایی|حیدری آقایی، محمود]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوعبید بن مسعود ثقفی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۳۰.</ref>