مساوات در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

پیامبر{{صل}} با این [[اعمال]]، [[اختلافات]] طبقاتی و [[خانوادگی]] و [[رسوم]] نادرست [[اجتماعی]] و برتری‌جویی‌های نادرست را در هم شکست و همه [[مسلمانان]] را چه سیاه و چه سفید، چه برده و چه آزاد و چه [[ثروتمند]] و [[فقیر]] را برابر و هم‌کفو اعلام کرد. آن بزرگوار این چنین [[مساوات]] را در [[جامعه]] عینیت بخشید تا همگان به او [[اقتدا]] کنند و بدانند که [[شرافت]] و [[برتری]] [[انسان‌ها]] فقط به [[تقوا]] و [[کمالات معنوی]] است و نه به [[پول]]، [[ثروت]]، نژاد و طبقه خاص<ref>[[گلشاد حیدری|حیدری، گلشاد]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۱۱۹-۱۲۰.</ref>.

در [[سیره پیامبر اکرم]]{{صل}} [[زمامداران]] و [[شهروندان]]، [[توانگران]] و ناداران، قدرتمندان و [[ناتوانان]]، [[عرب]] و [[عجم]]، سفید و سیاه از نظر [[قانون]] برابرند و هیچ یک را بر دیگری مزیتی نیست. [[رسول خدا]]{{صل}} این [[مساوات]] را سخت پاس می‌داشت و اجازه هیچ‌گونه تخطی از آن را به کسی نمی‌داد و [[حفظ]] آن را از عوامل حفظ [[سلامت جامعه]] و [[حکومت]] و [[عدول]] از آن را مایه [[تباهی]] [[جامعه]] و حکومت و سیر به سوی [[هلاکت]] می‌دانست. زمانی، زنی از اشراف [[سرقت]] کرده بود و این امر [[ثابت]] شده بود. پس [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[فرمان]] به [[مجازات]] او داد. عده‌ای نزد [[حضرت]] آمدند و تلاش کردند تا این [[حکم]] را به تعطیلی کشانند. رسول خدا{{صل}} بر یکسان بودن همه در برابر قانون تأکید کرد و فرمود: «آنان که پیش از شما بودند تنها به سبب چنین تبعیض‌هایی هلاک شدند؛ زیرا حدود را بر فرودستان اجرا می‌کردند و اشراف و بزرگان را رها می‌ساختند»<ref>{{متن حدیث|إِنَّمَا هَلَكَ مَنْ کَانَ قَبْلَکُمْ بِمِثْلِ هذَا؛ كَانُوا يُقِيمُونَ‏ الْحُدُودَ عَلَى‏ الْوَضِيعِ‏ دُونَ الشَّرِيفِ}}؛ دعائم الاسلام، ج۲، ص۴۴۲؛ مستدرک الوسائل، ج۱۸، ص۷.</ref>.