پرش به محتوا

البحر المحیط فی التفسیر (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۷: خط ۴۷:
#شناخت علم قراءات، به‌ویژه قراءات هفتگانه و دهگانه. و یادآور می‌شود آن کسانی که چنین علومی را ندارند نباید به عرصه [[تفسیر]] وارد شوند.
#شناخت علم قراءات، به‌ویژه قراءات هفتگانه و دهگانه. و یادآور می‌شود آن کسانی که چنین علومی را ندارند نباید به عرصه [[تفسیر]] وارد شوند.


از جمله [[شاگردان]] نامدار او: صفدی، [[ابن هشام]]، [[تقی‌الدین سبکی]] و فرزند وی [[تاج الدین سبکی]]، [[ابن عقیل]]، [[ابن فضل الله]] و [[ابن مرزوق]] را می‌توان نام برد. او به زبان‌های عربی، ترکی، [[فارسی]] و [[حبشی]] آشنا بوده و حتی به این زبان‌ها تألیفاتی را عرضه داشته است. ۱۲ اثر چاپی از او در دست است و ۱۳ اثر خطی نیز از او در کتابخانه‌ها موجود و ۴۲ اثر نیز از او مفقود شده است. مهمترین آثار مکتوب او "البحر المحیط فی التفسیر"، "النهر الماء"، "تحفة الأدیب بما فی القرآن من الغریب"، "تذکرة النّحاة"، "هدایة النحو" و "[[دیوان]] [[شعر]]" اوست.
از جمله [[شاگردان]] نام‌دار او: صفدی، [[ابن هشام]]، [[تقی‌الدین سبکی]] و فرزند وی [[تاج الدین سبکی]]، [[ابن عقیل]]، [[ابن فضل الله]] و [[ابن مرزوق]] را می‌توان نام برد. او به زبان‌های عربی، ترکی، [[فارسی]] و [[حبشی]] آشنا بوده و حتی به این زبان‌ها تألیفاتی را عرضه داشته است. ۱۲ اثر چاپی از او در دست است و ۱۳ اثر خطی نیز از او در کتابخانه‌ها موجود و ۴۲ اثر نیز از او مفقود شده است. مهمترین آثار مکتوب او "البحر المحیط فی التفسیر"، "النهر الماء"، "تحفة الأدیب بما فی القرآن من الغریب"، "تذکرة النّحاة"، "هدایة النحو" و "[[دیوان]] [[شعر]]" اوست.


تفسیر "البحر المحیط"، [[تفسیری]] بسیار [[ارزشمند]] از جهت ادبی و مربوط به نیمه اول [[قرن هشتم]] است که مورد استفاده همه [[مفسران]] پس از خود بوده است. او در این اثر، تمام ریزه‌کاری ادبی آیات را از جهت مفردات، اشتقاق، ترکیب، قرائت، [[شأن نزول]]، اقوال [[علماء]]، [[بیان احکام]] و اشباه و نظایر، مورد بحث قرار داده و پس از بررسی موشکافانه، نظر نهایی خویش را به وضوح بیان می‌دارد. ابوحیان بیشتر به جنبه‌های ادبی و بلاغی پرداخته و از هرگونه [[تأویل]] و [[باطن‌گرایی]] که صوفیان و باطنیان و [[عارفان]] در آیات دارند، خودداری ورزیده و طبعاً از بیان [[روایات]] [[اسرائیلیات]] نیز [[پرهیز]] نموده است. در [[تفسیر]] [[آیات الاحکام]] نیز اقوال [[ائمه]] [[مذاهب]] را نقل کرده اما تفصیل آنها را به [[کتب فقهی]] ارجاع داده است.
تفسیر "البحر المحیط"، [[تفسیری]] بسیار [[ارزشمند]] از جهت ادبی و مربوط به نیمه اول [[قرن هشتم]] است که مورد استفاده همه [[مفسران]] پس از خود بوده است. او در این اثر، تمام ریزه‌کاری ادبی آیات را از جهت مفردات، اشتقاق، ترکیب، قرائت، [[شأن نزول]]، اقوال [[علماء]]، [[بیان احکام]] و اشباه و نظایر، مورد بحث قرار داده و پس از بررسی موشکافانه، نظر نهایی خویش را به وضوح بیان می‌دارد. ابوحیان بیشتر به جنبه‌های ادبی و بلاغی پرداخته و از هرگونه [[تأویل]] و [[باطن‌گرایی]] که صوفیان و باطنیان و [[عارفان]] در آیات دارند، خودداری ورزیده و طبعاً از بیان [[روایات]] [[اسرائیلیات]] نیز [[پرهیز]] نموده است. در [[تفسیر]] [[آیات الاحکام]] نیز اقوال [[ائمه]] [[مذاهب]] را نقل کرده اما تفصیل آنها را به [[کتب فقهی]] ارجاع داده است.
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش