شأن نزول آیه اکمال چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

{{جمع شدن|۲. آقایان فیاض‌بخش و محسنی؛}}

[[پرونده:1379158.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[محمد تقی فیاض‌بخش]]]]

::::::«بنا بر نظر [[مفسرین]] [[شیعه]]، این [[آیه]] در [[روز]] ۱۸ [[ذی‌حجه]] [[سال ۱۰ هجری]] نازل شد. چنان که در بحث [[روایی]] با تفصیل بیشتری اشاره می‌شود، پس از [[حجة‌الوداع]] و هنگام مراجعت [[رسول خدا]]{{صل}} به [[مدینه]]، در محلی به نام ضوجان، این [[آیه شریفه]] بر ایشان نازل شد: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ}}<ref>«ای پیامبر! آنچه را از پروردگارت به سوی تو فرو فرستاده شده است برسان و اگر نکنی پیام او را نرسانده‌ای؛ و خداوند تو را از (گزند) مردم در پناه می‌گیرد، خداوند گروه کافران را راهنمایی نمی‌کند» سوره مائده، آیه ۶۷.</ref>.

::::::بلافاصله، به [[دستور]] [[رسول اکرم]]{{صل}}، ندای «الصلاة [[جامعة]]» داده شد. این گونه ندا معمولاً در امور مهمی مثل [[آمادگی]] برای [[مقابله با دشمن]] و [[جهاد]] [[اعلان]] می‌شد. وقتی [[مردم]] همه جمع شدند، [[حضرت]] فرمود: «چه کسی نسبت به شما اختیاردارتر از خود شما است؟» همه پاسخ دادند: [[خدا]] و رسولش{{صل}}. پس ایشان دست [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} را بالا برده و فرمود: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ، وَ عَادِ مَنْ‏ عَادَاهُ‏، وَ انْصُرْ مَنْ‏ نَصَرَهُ‏، وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ، فَإِنَّهُ‏ مِنِّي‏ وَ أَنَا مِنْهُ‏ وَ هُوَ مِنِّي‏ بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِيَّ مِنْ بَعْدِي}}.