فیض در قرآن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
#سیلان نعمتهای اخروی؛ چنان که [[جهنمیان]] در [[عذاب]] و حرارت [[آتش جهنم]] از [[بهشتیان]] درخواست آب مینمایند؛ مانند: {{متن قرآن|وَنَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُوا عَلَيْنَا مِنَ الْمَاءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ}}<ref>«و دمسازان آتش بهشتیان را ندا میکنند که از آب یا از آنچه خداوند روزی شما کرده است بر ما (نیز) فرو ریزید! میگویند: خداوند هر دو را بر کافران حرام کرده است» سوره اعراف، آیه ۵۰.</ref>. استفاده از واژه {{متن قرآن|أَفِيضُوا}} در این [[آیه]]، اشاره به وفور و [[پری]] [[نعمتهای بهشتی]] بر اهلش دارد؛ که [[جهنمیان]] از [[بهشتیان]] درخواست ریزش آن را مینمایند. | #سیلان نعمتهای اخروی؛ چنان که [[جهنمیان]] در [[عذاب]] و حرارت [[آتش جهنم]] از [[بهشتیان]] درخواست آب مینمایند؛ مانند: {{متن قرآن|وَنَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُوا عَلَيْنَا مِنَ الْمَاءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ}}<ref>«و دمسازان آتش بهشتیان را ندا میکنند که از آب یا از آنچه خداوند روزی شما کرده است بر ما (نیز) فرو ریزید! میگویند: خداوند هر دو را بر کافران حرام کرده است» سوره اعراف، آیه ۵۰.</ref>. استفاده از واژه {{متن قرآن|أَفِيضُوا}} در این [[آیه]]، اشاره به وفور و [[پری]] [[نعمتهای بهشتی]] بر اهلش دارد؛ که [[جهنمیان]] از [[بهشتیان]] درخواست ریزش آن را مینمایند. | ||
#فرو رفتن کامل در امری؛ چنان که وقتی آب با [[شتاب]] از بالا بر چیزی فرود میآید و در آن [[نفوذ]] میکند، به آن «فیضان الماء» گفته میشود؛ مانند: {{متن قرآن|وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ لَمَسَّكُمْ فِي مَا أَفَضْتُمْ فِيهِ عَذَابٌ عَظِيمٌ}}<ref>«و اگر بخشش و بخشایش خداوند در این جهان و در جهان واپسین بر شما نمیبود برای آنچه که در آن به سخن در آمدید عذابی سترگ به شما میرسید» سوره نور، آیه ۱۴.</ref>. [[خداوند]] در این [[آیه شریفه]]، خطاب به سخنچینان درباره [[مؤمنین]] میفرماید: «اگر [[فضل]] و [[رحمت الهی]] بر شما نبود، قطعاً [[عذاب الهی]] به واسطه بهتانهایی که در آن فرو میروید و [[خوض]] میکنید، شما را در بر میگرفت».<ref>[[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۳ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۳]] ص ۱۳۱.</ref> | #فرو رفتن کامل در امری؛ چنان که وقتی آب با [[شتاب]] از بالا بر چیزی فرود میآید و در آن [[نفوذ]] میکند، به آن «فیضان الماء» گفته میشود؛ مانند: {{متن قرآن|وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ لَمَسَّكُمْ فِي مَا أَفَضْتُمْ فِيهِ عَذَابٌ عَظِيمٌ}}<ref>«و اگر بخشش و بخشایش خداوند در این جهان و در جهان واپسین بر شما نمیبود برای آنچه که در آن به سخن در آمدید عذابی سترگ به شما میرسید» سوره نور، آیه ۱۴.</ref>. [[خداوند]] در این [[آیه شریفه]]، خطاب به سخنچینان درباره [[مؤمنین]] میفرماید: «اگر [[فضل]] و [[رحمت الهی]] بر شما نبود، قطعاً [[عذاب الهی]] به واسطه بهتانهایی که در آن فرو میروید و [[خوض]] میکنید، شما را در بر میگرفت».<ref>[[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۳ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۳]] ص ۱۳۱.</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== |