احسان در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

#اصل نهم، بیان مصداق کاملی از [[فضیلت]] مورد نظر و تقدیر و [[تشویق]] [[عاطفی]]، [[عینی]] و [[واقعی]] عاملین آن فضیلت؛ قوله تعالی: {{متن قرآن|وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ}}<ref>«و خداوند از نخستین پیش‌آهنگان مهاجران و انصار و کسانی که به نیکی از آنان پیروی کرده‌اند خشنود است و آنها نیز از وی خشنودند و او برای آنان بوستان‌هایی فراهم آورده که جویبارها در بن آنها روان است، هماره در آن جاودانند، رستگاری سترگ، این است» سوره توبه، آیه ۱۰۰.</ref>.<ref>[[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۱ (کتاب)|فرهنگ قرآن ج۱]]، ص ۸۱.</ref>

این موضوع در [[روایات اسلامی]] از اهمیت خاصی برخوردار است و گستره آن در [[فقه]]، [[اخلاق]]، [[کلام]] و [[عرفان]] شایان توجه است. تفسیرهای گوناگونی که [[مفسران]] دنیای [[اسلام]] در ذیل [[آیات]] مربوط به آن عرضه داشته‌اند حاکی از اهمیت آن است. در تحقق احسان، عنصر "[[ایمان]]" و "[[انگیزه]] [[الهی]]" به عنوان [[حُسن]] فاعلی و [[نیکو]] بودن ذاتی آن به عنوان [[حُسن فعلی]] و "شکل صحیح" انجام یافته آن به عنوان "هیأت صدور" بحث قابل توجهی است. مسئله احسان آن [[قدر]] پُر کاربرد است که می‌توان در بیشتر [[احکام]] و [[ابواب فقهی]] مانند: [[قصاص]]، ضمان، [[جهاد]]، [[نکاح]] و [[معاملات]]، اثر یا آثار آن را مورد مطالعه قرار داد. در مباحث [[اخلاق]] و عرفان نیز به عنوان یکی از عوامل [[کمال انسانی]] می‌توان فرایند [[سیر و سلوک]] و مدارج عالیه کسب [[معنویات]] را به وسیله آن مورد بحث قرار داد.