حزب در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

حزب در لغت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۱

۵٬۶۰۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۲ اوت ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۳٬۳۴۳

ویرایش

@@ خط ۱۴: / خط ۱۴: @@
 * "[[حزب]]" در [[زبان فارسی]] به معنای گروه و دسته است <ref>لغت نامه، ج ۶، ص ۷۸۲۳، «حزب».</ref> و در [[زبان عربی]] نیز نزدیک به همین معناست و شماری از واژه‌پژوهان آن را به معنی [[جماعت]] <ref>مقاییس اللغه، ج ۲، ص ۵۵؛ لسان العرب، ج ۳، ص ۱۴۸، «حزب».</ref> و طایفه‌ای از [[مردم]] دانسته‌اند.<ref>مجمع البحرین، ج ۱، ص ۴۹۹، «حزب».</ref> برخی دیگر معتقدند اصل واحد معنایی در این ماده، تجمع است، هنگامی که بر اساس [[رأی]] و [[هدف]] واحد باشد،<ref>التحقیق، ج ۲، ص ۲۰۷، «حزب».</ref> بر این اساس، [[حزب]] اگرچه معنایی نزدیک با کلمات جماعت، [[قوم]] و [[طایفه]] دارد، می‌توان گفت حزب با قید [[پیروی]] از یک [[عقیده]] و نظر، دارای معنایی اخص است. حزب در [[ادبیات]] [[سیاسی]] امروز معنایی متفاوت یافته است: سازمانی سیاسی است که از همفکران و طرفداران یک [[آرمان]] تشکیل شده و با داشتن [[تشکیلات منظم]] و برنامه‌های سیاسی کوتاه و بلندمدت برای نیل به آرمانش می‌کوشد.<ref>فرهنگ علوم سیاسی، ص ۲۸۳.</ref> معنای جدید این واژه بیشتر ناظر به گروه‌هایی است که بر اساس اهداف سیاسی و برای [[دستیابی به قدرت]] شکل گرفته‌اند و از [[آیات قرآن]] نمی‌توان بیان روشنی در رد یا [[تأیید]] این معنا به دست آورد</ref>.<ref>[[حمید بیگ‌زاده جلالی|بیگ‌زاده جلالی، حمید]]؛ [[حزب (مقاله)|مقاله «حزب»]]؛ [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۰.</ref>.
+==حزب در سیره سیاسی پیامبر اعظم==
+راغب اصفهانی می‌نویسد: {{عربی|الْحِزْبُ: جماعة فيها غلظ، قال عزّ و جلّ: {{متن قرآن|أَيُّ الْحِزْبَيْنِ أَحْصَى لِمَا لَبِثُوا أَمَدًا}}<ref>«کدام یک از دو گروه در ازای درنگی را که (در غار) داشتند بهتر شمارش می‌کند» سوره کهف، آیه ۱۲.</ref>، {{متن قرآن|أُولَئِكَ حِزْبُ الشَّيْطَانِ}}<ref>«آنان حزب شیطانند» سوره مجادله، آیه ۱۹.</ref>، و قوله تعالى: {{متن قرآن|وَلَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ}}<ref>«و چون مؤمنان دسته‌ها (ی مشرک) را دیدند» سوره احزاب، آیه ۲۲.</ref>، عبارة عن المجتمعين لمحاربة النبيّ{{صل}}، {{متن قرآن|فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ}}<ref>«بی‌گمان حزب خداوند پیروز است» سوره مائده، آیه ۵۶.</ref>، يعني: أنصار [[اللّه]]، و قال تعالى: {{متن قرآن|يَحْسَبُونَ الْأَحْزَابَ لَمْ يَذْهَبُوا وَإِنْ يَأْتِ الْأَحْزَابُ يَوَدُّوا لَوْ أَنَّهُمْ بَادُونَ فِي الْأَعْرَابِ}}<ref>«گمان می‌کنند که دسته‌ها (ی مشرک) هنوز نرفته‌اند و اگر آن دسته‌ها باز آیند، اینان آرزو می‌کنند کاش میان تازی‌های بیابان‌نشین، بیابان‌نشینی می‌کردند» سوره احزاب، آیه ۲۰.</ref>، و بعيده: {{متن قرآن|وَلَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ}}...}}<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن (بی جا: المکتبه المرتضویه) ص۱۱۴.</ref>، [[حزب]] گروه و جماعتی را گویند که با [[احساس]] خاصی از آن [[دفاع]] نمایند. [[خداوند]] در [[قرآن]] نیز آورده است... «در ماجرای [[جنگ خندق]] که مؤمنون [[احزاب]] را دیدند». «و همانا [[حزب خدا]] حتماً [[پیروز]] است».
+در مقاییس اللغه آمده است: «حاء، زاد و باء دارای معنای واحدی هستند و آن جمع شدن چیزی است. حزب به معنای جماعتی از [[مردم]] از معنای مذکور گرفته شده و [[طایفه]] از هر چیزی را حزب می‌گویند»<ref>احمد ابن فارس، معجم مقاییس اللغه (بیروت: دارالکتب العلمیه، بی‌تا)، ص۵۵.</ref>.
+در بعضی کتب لغت تصریح شده که حزب به گروهی که [[عقیده]] خاصی دارند گفته می‌شود. ابن منظور در لسان العرب می‌نویسد:
+حزب به معنای گروهی از مردم می‌باشد. به هر قومی که قلب‌ها و [[اعمال]] آنها یکرنگ و یکپارچه باشد نیز [[جریان سیاسی]] گفته می‌شود. حزب در [[آیه]] {{متن قرآن|كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ}}<ref>«هر گروهی بدانچه نزد آنهاست شادمانند» سوره روم، آیه ۳۲.</ref> به طایفه‌ای گفته می‌شود که عقیده و میل واحدی داشته باشند<ref>ابن منظور، لسان العرب (بیروت: دار صادر، ۱۳۰۰ق)، ج۱، ص۳۰۸.</ref>.
+[[قرآن]] [[حزب]] را به هر قومی که دارای [[عقاید]] و عملکرد مشترک هستند اطلاق کرده است: {{متن قرآن|كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ * وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوطٍ وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ أُولَئِكَ الْأَحْزَابُ}}<ref>«پیش از ایشان قوم نوح و عاد و فرعون دارنده میخ‌ها هم، (پیامبران را) دروغگو انگاشتند * و ثمود و قوم لوط و «اصحاب ایکه» همان گروه‌ها (ی شکست خورده) بودند» سوره ص، آیه ۱۲-۱۳.</ref>. در [[نهج البلاغه]] واژه حزب ده بار به صورت‌های مختلف و در معنای کلیِ «گروهی از [[انسان‌ها]] با [[هدف]]، [[عقیده]] و عملکرد مشترک» به کار رفته است که بر مفهوم جناح انطباق داشته و از معنای حزب اصطلاحی عام‌تر است.
+با توجه به مفهوم جریان و جناح و حزب و با توجه به کاربرد واژه حزب در [[متون دینی]]، وجود جریان‌ها و جناح‌ها در [[دوران پیامبر]] و بعد از آن کاملاً طبیعی و [[واقعی]] به نظر می‌رسد.<ref>جمعی از محققان جامعه اسلامی فرهنگیان و پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]] ص ۷۹.</ref>
 == جستارهای وابسته ==
 ==منابع==
+{{منابع}}
 #[[پرونده:1100721.jpg|22px]] [[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[آزادی در فقه و حدود آن (کتاب)|'''آزادی در فقه و حدود آن''']]
 # [[پرونده:000061.jpg|22px]] [[حمید بیگ‌زاده جلالی|بیگ‌زاده جلالی، حمید]]؛ [[حزب (مقاله)|مقاله «حزب»]]؛ [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|'''دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰''']]
 #[[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
+# [[پرونده: 1100627.jpg|22px]]، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|'''سیره سیاسی پیامبر اعظم''']]
+{{پایان منابع}}
 ==پانویس==