مساوات در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[تساوی]] و [[برابری]] دغدغه همه [[انبیای الهی]] [[خاصه]] [[پیامبر اسلام]] در [[سیره]] حکومتی‌اش بود. پیامبر اسلام آن را به عنوان یک نیاز دایمی [[بشر]] و به عنوان فصل مقوم [[کرامت]] ذاتی [[انسان]]، برای همگان بدون هیچ‌گونه [[برتری]] [[عرب]] یا [[عجم]]، سیاه یا سفید و... خواهان است. [[حضرت]] در [[حجة الوداع]] از برابری همگان در بهره‌وری از امکانات و نعمات [[الهی]] سخن گفت و آن را یک [[حق]] مسلم [[خدادادی]] به [[بنی آدم]] معرفی کرد<ref>مارسل بوازار، اسلام و حقوق بشر، ترجمه محسن مؤیدی، ص۵۰.</ref>. چنین توجهی از [[اسلام]] به تساوی و برابری موجب آن بود که اولین سنگ بنای [[نظام اجتماعی]] مبتنی بر برابری در اسلام چیده شود<ref>مارسل بوازار، اسلام و حقوق بشر، ترجمه محسن مؤیدی، ص۲۸.</ref> و در آن همه [[مسلمانان]] و [[اقلیت‌های دینی]] و [[نژادی]] به یک نسبت و به مانند دندانه‌های یک شانه با هم برابر تلقی شوند. پیامبر اسلام فرمود: {{متن حدیث|النَّاسُ كُلُّهُمْ سَوَاءٌ كَأَسْنَانِ الْمُشْطِ}}<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ص۵۷۹.</ref>. به همین جهت پیامبر اسلام در تلاش بود تا برابری برای همه [[انسان‌ها]] یک حق تلقی شود تا از حق برابر در نعمات الهی و [[فرصت‌ها]] برخوردار شوند و [[جامعه]] دچار فاصله طبقاتی نگردد.<ref>جمعی از محققان جامعه اسلامی فرهنگیان و پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]] ص ۵۴.</ref>