بصیرت در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

{{امامت}}

<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[بصیرت]]''' است. "'''[[بصیرت]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>

: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[بصیرت در لغت]] - [[بصیرت در قرآن]] - [[بصیرت در حدیث]] - [[بصیرت در نهج البلاغه]] - [[بصیرت در معارف دعا و زیارات]] - [[بصیرت در اخلاق اسلامی]] - [[بصیرت در معارف و سیره حسینی]] - [[بصیرت معصوم]] - [[بصیرت در کلام اسلامی]] - [[بصیرت در معارف و سیره حسینی]]</div>

<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

==مقدمه==

بصیرت به معنای [[آگاهی]]، [[علم]] و دقیق‌نگری در امری است. اصل در معنای «[[بصر]]» [[چشم]] است و [[بصیرت]] از آن‌رو که [[مبالغه]] در [[رؤیت]] است، به چشم [[دل]] و چشم [[باطن]] ترجمه می‌شود<ref>مفردات ألفاظ القرآن، ص۱۲۷.</ref>. از آنجا که مطالب [[علمی]] و استدلالی با چشم دل قابل رؤیت است، بصیرت به معنای علم دقیق و محکم و استدلالی به امور مختلف گفته شده است<ref>معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۲۵۴.</ref>. اگر [[بصیر]] بر وزن فعیل، صفت مشبهه باشد، به معنای اسم فاعل ترجمه می‌شود؛ مثل آنکه [[سمیع]] را مُسمِع و [[بدیع]] را مُبدِع و الیم را مؤلِم معنا می‌کنند. بر این اساس، بصیر یعنی مُبصِر و [[بینا]]<ref>المیزان فی تفسیر القرآن (ط. جامعه مدرسین، ۱۴۱۷ه.ق.)، ج۱، ص۲۲۹.</ref> و تفاوت میان واژه «بصر» با هم ردیف‌های آن مثل «[[رأی]]» در آن است که بصیرت، آگاهی و دیدن همراه با عمیق‎نگری و [[تدبّر]] است، ولی در بقیه چنین قیدی نیست<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۷۸.</ref>. نتیجه آنکه بصیرت در [[آیه شریفه]] می‌تواند به معنای [[بیّنه]] و دلالتی باشد که [[حقیقت]] امور را منکشف می‌کند و یا به معنی [[حجت]] [[قاطع]] و [[برهان]] محکمی باشد که شخص با [[اطمینان]] و [[آرامش]] به آن [[ایمان]] می‌آورد<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲۰، ص۱۰۶.</ref>؛ همچنین می‌تواند به معنای چشم دل و رؤیت [[قلب]] باشد که شخص حقیقت مطلب را با چشم باطن [[مشاهده]] می‌کند<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۸۰.</ref>؛ لذا در [[آیه]] مورد بحث، {{متن قرآن|عَلَى بَصِيرَةٍ}} یعنی: «[[دعوت]] من مبتنی بر برهان قاطع و بیّنه‎ای روشن است که [[رستگاری]] شما را برایتان تضمین می‌سازد و با برهان قاطع به شما اطمینان و آرامش می‌بخشد». و یا می‌توان چنین معنی کرد: «دعوت من مبتنی بر [[شهودی]] [[قلبی]] است؛ چراکه امور [[غیب]] بر من و جانشینانم که [[داعی]] به سوی اسلامند، کاملاً منکشف و روشن است».<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۶ ص ۴۹۰.</ref>

 

==منابع==

# [[پرونده:1379153.jpg|22px]]، [[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|'''ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶''']]

==پانویس==