تفسیر القرآن الکریم (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

«تفسیر القرآن الکریم» [[تفسیری]] است از [[محمد بن ابراهیم]] معروف به «[[صدرالمتالهین]]» و «[[ملاصدرای شیرازی]]»، [[فیلسوف]] و [[عارف]] بزرگ [[قرن یازدهم هجری]] قمری، مشتمل بر [[تفسیر]] سوره‌های [[حدید]]، اعلی، آیة‌الکرسی، [[آیه نور]] و سوره‌های [[طارق]]، [[سجده]]، [[یس]]، واقعه، زلزال، [[جمعه]] و نیز، [[مفاتیح الغیب]] (در [[علوم قرآن]] و غرائب [[تأویل]] رموز و [[اسرار الهی]])، و همچنین تفسیر [[سوره حمد]]، بقره، [[متشابهات]] القرآن (تفسیر [[آیات متشابه]] با مشرب [[فلسفی]] از راه [[مکاشفه]] و تأویل)، [[اسرار]] الآیات و [[انوار]] البَیِّنات (شامل بخشی از آیاتی که [[اسرار]] و نشانه‌های [[عظمت]] ربانی از انواع [[مخلوقات]] و موجودات را بیان می‌دارد)، حاشیه و شرح [[تفسیر بیضاوی]] (به شیوه فلسفی و [[عرفانی]]) که البته کتاب اخیر هنوز انتشار نیافته است<ref>طبقات مفسران شیعه، ص۵۶۲.</ref>.