ضرورت امامت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
===[[آیه]] [[امام]]=== | ===[[آیه]] [[امام]]=== | ||
[[خداوند متعال]] می‌‌فرماید: {{متن قرآن|يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ}}<ref>«روزی که هر دسته‌ای را با پیشوایشان فرا می‌خوانیم» سوره اسراء، آیه ۷۱.</ref>. [[روزی]] که هر گروهی را توسط امامشان می‌خوانیم. [[قرآن کریم]]، صف‌بندی و تخصص هر گروه و دسته را در [[روز قیامت]] به [[امام]] آنان (کتاب، یا شخص) دانسته است: {{متن قرآن|يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ}}<ref>ر.ک: | [[خداوند متعال]] می‌‌فرماید: {{متن قرآن|يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ}}<ref>«روزی که هر دسته‌ای را با پیشوایشان فرا می‌خوانیم» سوره اسراء، آیه ۷۱.</ref>. [[روزی]] که هر گروهی را توسط امامشان می‌خوانیم. [[قرآن کریم]]، صف‌بندی و تخصص هر گروه و دسته را در [[روز قیامت]] به [[امام]] آنان (کتاب، یا شخص) دانسته است: {{متن قرآن|يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ}}<ref>ر.ک: [[محمد جعفر سعیدیان‌فر]]؛ [[سید محمد علی ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص۱۶۳ـ۱۷۰.</ref> پس ضروری است هر شخصی در [[دنیا]] امامی داشته باشد تا در [[قیامت]] با او خوانده شود. | ||
مفاد [[آیه]] این است که از هر کس در روز قیامت از امام به [[حق]]، سوال می‌‌شود، اگر معترف و [[معتقد]] به آن بوده [[رستگار]] خواهد شد و [[نامه]] عملش را به دست راست او می‌‌دهند؛ لذا باید در هر زمانی امامی [[واجب الاطاعه]] وجود داشته باشد. امامی که بدون [[معرفت]] و [[متابعت]] از او [[فلاح]] و [[رستگاری]] هرگز در قیامت برای [[انسان]] نخواهد بود و از آنجا که [[وظیفه]] هر شخص متابعت از حق و [[حقیقت]] است، پس باید در هر زمانی امام به حق و حقیقت موجود باشد تا [[مردم]] با [[اراده]] و [[اختیار]]، او را به عنوان [[رهبر]] خود برگزینند<ref>ر.ک: رضوانی، علی اصغر، امام مهدی{{ع}} در قرآن، ص۳۵.</ref>. | مفاد [[آیه]] این است که از هر کس در روز قیامت از امام به [[حق]]، سوال می‌‌شود، اگر معترف و [[معتقد]] به آن بوده [[رستگار]] خواهد شد و [[نامه]] عملش را به دست راست او می‌‌دهند؛ لذا باید در هر زمانی امامی [[واجب الاطاعه]] وجود داشته باشد. امامی که بدون [[معرفت]] و [[متابعت]] از او [[فلاح]] و [[رستگاری]] هرگز در قیامت برای [[انسان]] نخواهد بود و از آنجا که [[وظیفه]] هر شخص متابعت از حق و [[حقیقت]] است، پس باید در هر زمانی امام به حق و حقیقت موجود باشد تا [[مردم]] با [[اراده]] و [[اختیار]]، او را به عنوان [[رهبر]] خود برگزینند<ref>ر.ک: رضوانی، علی اصغر، امام مهدی{{ع}} در قرآن، ص۳۵.</ref>. | ||