ویژگی یاران امام حسین: تفاوت میان نسخهها
←پیش از خشک شدن عَرَق اسبهایشان، به بهشت میروند
(←مقدمه) |
|||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
==پیش از خشک شدن عَرَق اسبهایشان، به [[بهشت]] میروند== | ==پیش از خشک شدن عَرَق اسبهایشان، به [[بهشت]] میروند== | ||
از [[کعب الأحبار]] نقل شده که گفته است: در کتاب ما (یعنی [[تورات]])، آمده: «مردی از [[فرزندان]] [[محمّد]] [[پیامبر خدا]]{{صل}}، کشته میشود که عَرَق مَرکب یارانش خشک نشده، وارد بهشت میشوند و با [[حور العین]]، هماغوش میگردند»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ رَجُلًا مِنْ وُلْدِ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ{{صل}} يُقْتَلُ وَ لَا يَجِفُّ عَرَقُ دَوَابِّ أَصْحَابِهِ حَتَّى يَدْخُلُوا الْجَنَّةَ فَيُعَانِقُوا الْحُورَ الْعِينَ}} (الأمالی، صدوق، ص۲۰۳ الرقم ۲۲۰؛ بحار الأنوار، ج۴۴، ص۲۲۴ الرقم ۲).</ref>. همچنین در برخی از [[منابع اهل سنّت]]، از [[عمّار]] | از [[کعب الأحبار]] نقل شده که گفته است: در کتاب ما (یعنی [[تورات]])، آمده: «مردی از [[فرزندان]] [[محمّد]] [[پیامبر خدا]]{{صل}}، کشته میشود که عَرَق مَرکب یارانش خشک نشده، وارد بهشت میشوند و با [[حور العین]]، هماغوش میگردند»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ رَجُلًا مِنْ وُلْدِ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ{{صل}} يُقْتَلُ وَ لَا يَجِفُّ عَرَقُ دَوَابِّ أَصْحَابِهِ حَتَّى يَدْخُلُوا الْجَنَّةَ فَيُعَانِقُوا الْحُورَ الْعِينَ}} (الأمالی، صدوق، ص۲۰۳ الرقم ۲۲۰؛ بحار الأنوار، ج۴۴، ص۲۲۴ الرقم ۲).</ref>. همچنین در برخی از [[منابع اهل سنّت]]، از [[عمّار دُهْنی]] گزارش شده که گفته است: «[[علی]]{{ع}} از کنار [[کعب]] گذشت. کعب گفت: از فرزندان این مرد، کسی در میان گروهی (یارانش) کشته میشود که عَرَق اسبانشان خشک نشده، به [[خدمت]] محمّد{{صل}} وارد میشوند. پس [[حسن]]{{ع}} عبور کرد. گفتند: ای [[ابو اسحاق]]! این است؟ گفت: نه. پس [[حسین]]{{ع}} آمد. گفتند: این است؟ گفت: آری<ref>{{متن حدیث|مَرَّ عَلِيٌّ{{ع}} عَلَى كَعْبٍ، فَقَالَ: يُقْتَلُ مِنْ وُلدِ هَذَا الرَّجُلِ رَجُلٌ فِي عِصَابَةٍ لَا يَجِفُّ عَرَقُ خُيُولِهِمْ حَتَّى يَرِدُوا عَلَى مُحَمَّدٍ{{صل}}، فَمَرَّ حَسَنٌ{{ع}} فَقَالُوا: هَذَا يَا أبَا إسْحَاقَ؟ قالَ: لَا. فَمَرَّ حُسَيْنٌ{{ع}} فَقَالُوا: هَذَا؟ قَالَ: نَعَمْ}} (المعجم الکبیر، ج۳، ص۱۱۷ الرقم ۲۸۵۱؛ تهذیب الکمال، ج۶، ص۴۱۰).</ref>»<ref>گفتنی است در کتاب الدمعة الساکبة، ضمن نقل داستانی آمده که زینب{{س}} در شب عاشورا، خطاب به امام حسین{{ع}} گفت: «برادر! آیا یارانت را آزمودهای؟ من نگرانم که تو را هنگام حمله دشمن و کشاکش شمشیرها تسلیم دشمن کنند. امام{{ع}} گریست و در پاسخ فرمود: به خدا سوگند، آنها را آزمودهام. در میان آنها، جز جنگاور دلاور و استوار نیست. به مرگ، همان اندازه علاقه دارند که نوزاد به شیر مادرش دارد». لیکن همان طور که نویسنده این کتاب، اعتراف کرده است، این مطلب، در منابع معتبر، وجود ندارد.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۵۳۴.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |