نشانه‌های شهادت امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

در کتاب [[کامل الزیارات (کتاب)|کامل الزیارات]] به نقل از [[حلبی]] آمده است: [[امام صادق]]{{ع}} به من فرمود:... «هنگامی که [[حسین]]{{ع}} کشته شد، کسی به میان [[لشکر]] [[ابن زیاد]] رفت و فریادی کشید. او را باز داشتند. او به ایشان گفت: چگونه فریاد نکشم، در حالی که [[پیامبر خدا]]{{صل}} ایستاده است و یک بار به [[آسمان]] می‌نگرد و یک بار به دسته شما؟!من می‌ترسم که بر ساکنان [[زمین]]، [[نفرین]] کند و من هم میان آنان هلاک شوم! آنان به یکدیگر گفتند: این، [[انسانی]] دیوانه است. [[توبه]] کنندگان گفتند: به خدا سوگند، ما برای خود، کاری نکردیم. سَرور [[جوانان]] [[بهشت]] را برای فرزند [[سمیّه]] کشتیم. آنان بر [[عبیداللّه بن زیاد]]، شوریدند و کارشان به آنجا رسید که می‌دانی». به [[امام]]{{ع}} گفتم: فدایت شوم! این فریاد کننده، که بود؟ فرمود: «ما او را جز جبرئیل{{ع}} نمی‌دانیم. هان که اگر اجازه داشت، فریادی بر سر آنان می‌کشید که [[روح]] را از پیکرشان می‌ربود و به [[دوزخ]] می‌بُرد؛ اما به آنان مهلت داده شد تا بر گناهشان بیفزایند و عذابی دردناک، در [[انتظار]] آنهاست»<ref>{{متن حدیث|قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ{{ع}}‏:... إِنَّ الْحُسَيْنَ{{ع}} لَمَّا قُتِلَ أَتَاهُمْ آتٍ وَ هُمْ فِي الْعَسْكَرِ فَصَرَخَ فَزَبَرَ فَقَالَ لَهُمْ وَ كَيْفَ‏ لَا أَصْرُخُ‏- وَ رَسُولُ‏ اللَّهِ‏{{صل}} قَائِمٌ يَنْظُرُ إِلَى الْأَرْضِ مَرَّةً وَ إِلَى حِزْبِكُمْ مَرَّةً وَ أَنَا أَخَافُ أَنْ يَدْعُوَ اللَّهَ عَلَى أَهْلِ الْأَرْضِ فَأَهْلِكَ فِيهِمْ- فَقَالَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ هَذَا إِنْسَانٌ مَجْنُونٌ فَقَالَ التَّوَّابُونَ يَا لَلَّهِ [تَاللَّهِ‏] مَا صَنَعْنَا لِأَنْفُسِنَا- قَتَلْنَا لِابْنِ سُمَيَّةَ سَيِّدَ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَخَرَجُوا عَلَى عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ زِيَادٍ فَكَانَ مِنْ أَمْرِهِمْ مَا كَانَ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَنْ هَذَا الصَّارِخُ قَالَ مَا نَرَاهُ إِلَّا جَبْرَئِيلَ{{ع}} أَمَا إِنَّهُ لَوْ أُذِنَ لَهُ فِيهِمْ لَصَاحَ بِهِمْ صَيْحَةً يَخْطَفُ بِهِ أَرْوَاحَهُمْ مِنْ أَبْدَانِهِمْ إِلَى النَّارِ- وَ لَكِنْ أُمْهِلَ‏ {{متن قرآن|لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ}}}} (کامل الزیارات، ص۵۵۳، ح۸۴۳؛ بحار الأنوار، ج۴۵، ص۱۷۲، ح۲۱).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص۶۳۷.</ref>

درباره حوادث خارق‌العاده‌ای (مانند: باریدن [[خون]] از [[آسمان]]) که وقوع آنها پس از شهادت امام حسین{{ع}} گزارش شده، چند نکته قابل توجّه است:

#تحقّق این امور، استحاله [[عقلی]] ندارد (مُحال عقلی نیست). بنا بر این، وقوع آنها بر پایه ادلّه نقلیِ معتبر، قابل [[اثبات]] است؛